2. A Forest Of Pronous

Peter Hammill – X My Heart

A Forest Of Pronous (tłum. LukaszS)

Tak, pytania
Pojawiają się na teleprompterze
Otwarty jestem na sugestię
Lecz czy to samo mogę powiedzieć o Tobie ?

Zagubiony w lesie zaimków
W szczegółach…
Musze stawić czoło ostatniej rozgrywce
Pomiędzy tobą, mną a nim, które z nich to my?

Dziwny język wypełnia mi głowę:
(niepisane słowa, lecz możesz je odczytać
jeśli odważysz się uwierzyć w to
drzewce strzały zatrzymują się po ich wystrzeleniu
oto główna szansa by uwierzyć w to lub nie)
Niepisane słowa, lecz wciąż możesz je odczytać

Słyszę jak rośnie trawa pod mymi stopami
Och, księżniczko, co mogłoby być?
Kiedyś twe pocałunki były tak słodko – gorzkie
Że utknąłem pomiędzy nimi

Dziwne głosy przyszły i odeszły
(to nie jest pewne, lecz na 90 procent, tak, lepiej byś w to uwierzył
Jeleń pada gdy dogoni go strzała, oto jest wyjście, uwierzyć w to lub nie)

Mogę wierzyć lub nie

Tak pytania, choć odpowiedzi pozostaną niepewne
Wciąż jestem otwarty na sugestię – tym razem nie ma zwykłego lekarstwa
I zagubiony w lesie zaimków, pogubiony w szczegółach

Dziwny język wypełnia mą głowę…
(to nie jest pewne, lecz na 90 procent, tak, lepiej byś w to uwierzył
Drzewce strzały zatrzymują się po ich wystrzeleniu, oto jest wyjście,
uwierzyć w to lub nie)
Nie jest pisany… lecz mam go przeczytać ?

Mogę tak zrobić, lub nie.

Tekst oryginalny