14. Too Many Of My Yesterdays

Peter Hammill – And Close As This

Too Many Of My Yesterdays (tłum. LukaszS)

Tak wiele lat temu,
Myślałem, że ty jesteś tą jedyną…
Któż wie kiedy ludzie się zmieniają,
Stają się sobie obcy
Dryfują poprzez swe życia
Otoczeni przeszłością
Któż wie, kto z nich usłyszy ostatnie żegnaj?
Nie próbuj wmówić mi że nie umiera nic
Nie próbuj że nic się nie zmienia
Nie próbuj opowiadać, że nie ma nic nowego
Zbyt wiele dni wczorajszych należało do Ciebie

Opowiedz mi o tym, mów do mnie
Słyszę, ze nadchodzi, czuję że nadchodzi,
Dokładnie tak ty tego chcesz
Jesteś tylko śladem w mych wspomnieniach
Nie przychodź i nie mów, że wciąż mnie kochasz

Odstawiłem na półkę swe złamane serce
Wyeliminowałem Cię ze swych wspomnień
Podniosłem się z kolan
Pozbierałem wszystkie me kawałki
Gdy znowu cię zobaczyłem,
moja dusza zadrżała
Więc kiedy myślę, że skończyłem wreszcie z Tobą
Nie przychodź, by pokazać że to nieprawda

Och, opowiedz mi o tym
Masz swój sposób
Widzę że nadchodzi, słyszę że nadchodzi
Wiem o czym zechcesz mówić
Miałaś zbyt wiele moich dni wczorajszych
A ja nie chcę znów upaść

Wciąż jesteś śladem w mych wspomnieniach
Śladem w świetlanej przeszłości
Jestem rozbitkiem wśród sztormu mórz
Lecz wciąż stoję przed masztem
Pod gwiazdami i płynę naprzód
Za horyzont i poza prawdę…
Spoza tańca siedmiu woali
Wciąż widze Ciebie…

Och, opowiedz mi o tym
Masz swój sposób…
Nie próbuj mówić że nic się nie zmienia
Nie próbuj opowiadać, że nie ma nic nowego
Zbyt wiele dni wczorajszych straciłem z Tobą.

Tekst oryginalny