Aktualnie słucham...

[Tercero]

Parallel Or 90 Degrees - The Time Capsule (1999) - bardzo dobry nieco Graafowy album- jak sam tytuł wskazuję mamy tutaj do czynienia w prawdziwym wehikułem czasu przenoszącym nas muzycznie w sam początek lat 70-tych- bardzo polecam jak ktoś lubi takie retro klimaty

To jest bardzo ciekawy zespół. Polecam inne płyty. Jedne słabsze inne lepsze.

U mnie
Graham Bond - Love is the Law

Nie ukrywam to trochę pod wpływem PH, odświeżam płyty Bonda, który wywarł na niego wpływ .
(Z książki o VDGG - Book)

a książkę kupiłeś w UK czy zamówiłeś w necie?

Mam epub za 11 funtów można kupić na Amazonie, a papierowa ponad 300 i do tego niema.

U mnie
David Sylvian - Alchemy An Index Of Possibilities

[ceizurac]

Kiss of Reality feat. Toyah - imienna płyta niemieckiego zespołu z 1993 roku; new wave, motywy Crimsonowe z lat 90. Intrygująca.

[Sebastian Winter]

No-Man - Love You to Bits (2019) - czyli moja ulubiona płyta roku 2019

[Sebastian Winter]

na wieczór klasyczny bootleg Van Der Graaf Generator - Lighthouse keepers (1995)

1 Theme One 4:06
2 Killer 7:50
3 A Plague of Lighthouse Keepers 18:45
4 Lost 23:12
5 W 5:03

Total length: 58:56

[Tercero]

Niemen - Enigmatic
1969

Klasyk

[Tercero]

PH - The Silent Corner And The Empty Stage

Zapominałem dopisać. "Dzieło sztuki!"

[Sebastian Winter]

Pink Floyd - The Wall (1979) - dawno nie słuchany przeze mnie klasyk

[Sebastian Winter]

u mnie ubiegłoroczny Brendan Perry czyli Songs of Disenchantment: Music from the Greek Underground

[ceizurac]

Bauhaus "Burning From The Inside".

[Tercero]

Porter Band ‎– Helicopters

Kto pamięta?
W latach osiemdziesiątych szczęściarze mogli kupić to w księgarni muzycznej czy Empiku?
Mi się nie udało.

[Sebastian Winter]

Porter Band ‎– Helicopters

Kto pamięta?
W latach osiemdziesiątych szczęściarze mogli kupić to w księgarni muzycznej czy Empiku?
Mi się nie udało.

ja pamiętam- obok pierwszych dwóch płyt Republiki jest to chyba najlepsza nowofalowa polska płyta

[Sebastian Winter]

u mnie w ramach przypomnienia: Bubu i Anabelas (1978) - czyli wielki klasyk latynoamerykańskiego prog rocka- świetny album który uwielbiam od wielu lat, kiedy to Kosiak go zaprezentował w swojej audycji Noc Muzycznych Pejzaży- gorąco polecam i przy okazji pytanie: zna ktoś jeszcze podobne rzeczy pochodzące  z Ameryki Południowej?

[Kogut]

u mnie w ramach przypomnienia: Bubu i Anabelas (1978) - czyli wielki klasyk latynoamerykańskiego prog rocka- świetny album który uwielbiam od wielu lat, kiedy to Kosiak go zaprezentował w swojej audycji Noc Muzycznych Pejzaży- gorąco polecam i przy okazji pytanie: zna ktoś jeszcze podobne rzeczy pochodzące  z Ameryki Południowej?

Świetna płyta! A jeśli chodzi o prog-rocka z Ameryki Południowej, to ja znam jeszcze Bacamarte, Crucis, Los Jaivas oraz MIA. W szczególności polecam płyty "Depois Do Fim", "Los Delirios Del Mariscal", "Alturas De Machu Picchu" i "Cornonstipicum".

[Sebastian Winter]

u mnie w ramach przypomnienia: Bubu i Anabelas (1978) - czyli wielki klasyk latynoamerykańskiego prog rocka- świetny album który uwielbiam od wielu lat, kiedy to Kosiak go zaprezentował w swojej audycji Noc Muzycznych Pejzaży- gorąco polecam i przy okazji pytanie: zna ktoś jeszcze podobne rzeczy pochodzące  z Ameryki Południowej?

Świetna płyta! A jeśli chodzi o prog-rocka z Ameryki Południowej, to ja znam jeszcze Bacamarte, Crucis, Los Jaivas oraz MIA. W szczególności polecam płyty "Depois Do Fim", "Los Delirios Del Mariscal", "Alturas De Machu Picchu" i "Cornonstipicum".

wielkie dzięki- sprawdzę na pewno

u mnie Tindersticks - Distractions (2021) - czyli bardzo ciekawy najnowszy album tej jakże zasłużonej grupy- jest to muzyka momentami wręcz  hipnotyzująca, dźwięki gitary basowej zdają się oplatać nas prowadząc pustymi uliczkami w jakimś nieznanym i nieco przerażającym mieście- wiele tutaj jest zmian nastroju i klimatu-od dusznej i mrocznej atmosfery otwierającego album znakomitego nagrania Man alone (can’t stop the fadin’) (jak na razie jest to moja ulubiona pieśń tego roku) po przedziwny cover Neila Younga A Man Needs a Maid- miejscami bardzo minimalistyczna jest ta płyta- kojarzyć sie może z dokonaniami Rustin Mana lub Scotta Walkera , kiedy indziej zaś zaskakuję nas feerią   niesamowitych nut (jak choćby w przepięknym  The bough bends) - bezwzględnie polecam szczególnie Hajdukowi i Tercero- to z pewnością muzyka stworzona wręcz dla nich

[Kogut]

U mnie właśnie MIA i "Cornonstipicum" - w ramach przypomnienia po latach.