Aktualnie słucham...

[ceizurac]

Otwierający "Earlybird" to przebudzenie śpiewem słowika...
"Colossus" też jest świetny - jazzujący, z dęciakami (pewnie to klawisze Hugh), ale jak brzmią!

[Sebastian Winter]

ja jeszcze nie słuchałem- jak posłucham tez sie wypowiem

[Tamara]

Otwierający "Earlybird" to przebudzenie śpiewem słowika...
"Colossus" też jest świetny - jazzujący, z dęciakami (pewnie to klawisze Hugh), ale jak brzmią!

Ja bede miala jutro to poslucham, fragmenty mi sie bardzo podobaja.

[Sebastian Winter]

VDGG i Alt- za bardzo nie wiem co mam napisać bo dopiero 2 razy razy przesłuchałem tę plytę a jest to jak się pewnie domyslacie wydawnictwo wymagajace co najmniej 4 przesłuchań by w pełni można objąc rozumem te muzykę Muzykę trudna i chwilami bardzo awangardową w której pobrzmiewają klimaty jazzowe, industrialne a nawet Stockhausenowe...no i oczywiscie van der graffowe- tu na pierwszy plan wysuwaja sie klawisze Hugh i gitara Hammilla jak w znakomitym Extractus (ktore powinno byc o wiele dłuższe) czy tez apokaliptycznym, mrocznym Colossus. Poza tym mamy kilka miniaturek, takich sobie i bedących z pewnoscią najslabszymi momentami Alt (Sackbutt i Batty Loop- choć A'accord jest juz bardzo dobre z piekną partią organów Bantona).
Po dość nudnym Splendid pozniej robi sie juz bardzo ciekawie: Repeat After Me urzeka lirycznym klimatem, Elsewhere - (które wczesniej znałem w wersji nagranej na telefon Ceizuraca:) )kosmiczną wrecz atmosferą, Midnite Or So moze nieco zaniża poziom plyty lecz juz zaraz potem słyszymy genialne D'Accord, pozniej mroczne nieco chaotyczne Mackerel Ate Them ( ja tam słysze nawet saxofon choć to pewnie tylko organy), w Tuesday, The Riff znow van der graffowski mrok jak za czasów Godbluff- te klawisze Hugh słyszy sie nawet po wyłączeniu plyty...no a na sam koniec najlepsza kompozycja plyty czyli Dronus - przypominajaca bardzo solowego Hammilla z tą jakze dobrze nam znana gitara w tle, chwilami nawet kojarzy sie z niektórymi nagraniami na Unsung.
Ogólnie rzecz biorac jest dobrze a chwilami nawet bardzo. Jest kilka niepotrzebnych fragmentow bez których calosc bylaby jeszcze ciekawsza. Jednak i tak słucha sie tego z zainteresowaniem i choć plytą roku Alt chyba nie zostanie warto sie zagłebić w te dzwieki. Slychać ze panowie mieli duzo radosci podczas jej nagrywania a i skok na kase to nie jest bo kto chciałby dzis podbijac rynek wydawnictwem zawierajacym awangardowe improwizacje

PS: Polsetowi sie pewnie nie spodoba, Dyrekcji wręcz przeciwnie choć moze sie myle

[Sebastian Winter]

Jeszcze jedno : po dwóch przesłuchaniach jestem skłonny powiedzieć ze Alt jest lepsze od Present cd 2...przekonuje bardziej jako całosć, jest spójniejsza no i ciekawsza aranżacyjnie: dość powiedzieć ze przesłuchałem ją za jednym podejsciem co przy Present rzadko mi sie zdarzało nawet przy najlepszej chęci

[Polset]

Pallas "The Sentinel" Z oryginalnego czarnego krążka-Coś niesamowitego odkryć tę płytę na nowo! Pierwotna wersja ma iny mix To niby szczegóły al dla mnie to coś

[Polset]

VDGG i Alt- za bardzo nie wiem co mam napisać bo dopiero 2 razy razy przesłuchałem tę plytę a jest to jak się pewnie domyslacie wydawnictwo wymagajace co najmniej 4 przesłuchań by w pełni można objąc rozumem te muzykę Muzykę trudna i chwilami bardzo awangardową w której pobrzmiewają klimaty jazzowe, industrialne a nawet Stockhausenowe...no i oczywiscie van der graffowe- tu na pierwszy plan wysuwaja sie klawisze Hugh i gitara Hammilla jak w znakomitym Extractus (ktore powinno byc o wiele dłuższe) czy tez apokaliptycznym, mrocznym Colossus. Poza tym mamy kilka miniaturek, takich sobie i bedących z pewnoscią najslabszymi momentami Alt (Sackbutt i Batty Loop- choć A'accord jest juz bardzo dobre z piekną partią organów Bantona).
Po dość nudnym Splendid pozniej robi sie juz bardzo ciekawie: Repeat After Me urzeka lirycznym klimatem, Elsewhere - (które wczesniej znałem w wersji nagranej na telefon Ceizuraca:) )kosmiczną wrecz atmosferą, Midnite Or So moze nieco zaniża poziom plyty lecz juz zaraz potem słyszymy genialne D'Accord, pozniej mroczne nieco chaotyczne Mackerel Ate Them ( ja tam słysze nawet saxofon choć to pewnie tylko organy), w Tuesday, The Riff znow van der graffowski mrok jak za czasów Godbluff- te klawisze Hugh słyszy sie nawet po wyłączeniu plyty...no a na sam koniec najlepsza kompozycja plyty czyli Dronus - przypominajaca bardzo solowego Hammilla z tą jakze dobrze nam znana gitara w tle, chwilami nawet kojarzy sie z niektórymi nagraniami na Unsung.
Ogólnie rzecz biorac jest dobrze a chwilami nawet bardzo. Jest kilka niepotrzebnych fragmentow bez których calosc bylaby jeszcze ciekawsza. Jednak i tak słucha sie tego z zainteresowaniem i choć plytą roku Alt chyba nie zostanie warto sie zagłebić w te dzwieki. Slychać ze panowie mieli duzo radosci podczas jej nagrywania a i skok na kase to nie jest bo kto chciałby dzis podbijac rynek wydawnictwem zawierajacym awangardowe improwizacje

PS: Polsetowi sie pewnie nie spodoba, Dyrekcji wręcz przeciwnie choć moze sie myle

Sebastianie,Ja dziś zdobyłem ponad 15 winyli i ALT nie chce mi się teraz słuchać  

[Sebastian Winter]

VDGG i Alt- za bardzo nie wiem co mam napisać bo dopiero 2 razy razy przesłuchałem tę plytę a jest to jak się pewnie domyslacie wydawnictwo wymagajace co najmniej 4 przesłuchań by w pełni można objąc rozumem te muzykę Muzykę trudna i chwilami bardzo awangardową w której pobrzmiewają klimaty jazzowe, industrialne a nawet Stockhausenowe...no i oczywiscie van der graffowe- tu na pierwszy plan wysuwaja sie klawisze Hugh i gitara Hammilla jak w znakomitym Extractus (ktore powinno byc o wiele dłuższe) czy tez apokaliptycznym, mrocznym Colossus. Poza tym mamy kilka miniaturek, takich sobie i bedących z pewnoscią najslabszymi momentami Alt (Sackbutt i Batty Loop- choć A'accord jest juz bardzo dobre z piekną partią organów Bantona).
Po dość nudnym Splendid pozniej robi sie juz bardzo ciekawie: Repeat After Me urzeka lirycznym klimatem, Elsewhere - (które wczesniej znałem w wersji nagranej na telefon Ceizuraca:) )kosmiczną wrecz atmosferą, Midnite Or So moze nieco zaniża poziom plyty lecz juz zaraz potem słyszymy genialne D'Accord, pozniej mroczne nieco chaotyczne Mackerel Ate Them ( ja tam słysze nawet saxofon choć to pewnie tylko organy), w Tuesday, The Riff znow van der graffowski mrok jak za czasów Godbluff- te klawisze Hugh słyszy sie nawet po wyłączeniu plyty...no a na sam koniec najlepsza kompozycja plyty czyli Dronus - przypominajaca bardzo solowego Hammilla z tą jakze dobrze nam znana gitara w tle, chwilami nawet kojarzy sie z niektórymi nagraniami na Unsung.
Ogólnie rzecz biorac jest dobrze a chwilami nawet bardzo. Jest kilka niepotrzebnych fragmentow bez których calosc bylaby jeszcze ciekawsza. Jednak i tak słucha sie tego z zainteresowaniem i choć plytą roku Alt chyba nie zostanie warto sie zagłebić w te dzwieki. Slychać ze panowie mieli duzo radosci podczas jej nagrywania a i skok na kase to nie jest bo kto chciałby dzis podbijac rynek wydawnictwem zawierajacym awangardowe improwizacje

PS: Polsetowi sie pewnie nie spodoba, Dyrekcji wręcz przeciwnie choć moze sie myle

Sebastianie,Ja dziś zdobyłem ponad 15 winyli i ALT nie chce mi się teraz słuchać  

przeciez nikt ci nie każe

[Polset]

VDGG i Alt- za bardzo nie wiem co mam napisać bo dopiero 2 razy razy przesłuchałem tę plytę a jest to jak się pewnie domyslacie wydawnictwo wymagajace co najmniej 4 przesłuchań by w pełni można objąc rozumem te muzykę Muzykę trudna i chwilami bardzo awangardową w której pobrzmiewają klimaty jazzowe, industrialne a nawet Stockhausenowe...no i oczywiscie van der graffowe- tu na pierwszy plan wysuwaja sie klawisze Hugh i gitara Hammilla jak w znakomitym Extractus (ktore powinno byc o wiele dłuższe) czy tez apokaliptycznym, mrocznym Colossus. Poza tym mamy kilka miniaturek, takich sobie i bedących z pewnoscią najslabszymi momentami Alt (Sackbutt i Batty Loop- choć A'accord jest juz bardzo dobre z piekną partią organów Bantona).
Po dość nudnym Splendid pozniej robi sie juz bardzo ciekawie: Repeat After Me urzeka lirycznym klimatem, Elsewhere - (które wczesniej znałem w wersji nagranej na telefon Ceizuraca:) )kosmiczną wrecz atmosferą, Midnite Or So moze nieco zaniża poziom plyty lecz juz zaraz potem słyszymy genialne D'Accord, pozniej mroczne nieco chaotyczne Mackerel Ate Them ( ja tam słysze nawet saxofon choć to pewnie tylko organy), w Tuesday, The Riff znow van der graffowski mrok jak za czasów Godbluff- te klawisze Hugh słyszy sie nawet po wyłączeniu plyty...no a na sam koniec najlepsza kompozycja plyty czyli Dronus - przypominajaca bardzo solowego Hammilla z tą jakze dobrze nam znana gitara w tle, chwilami nawet kojarzy sie z niektórymi nagraniami na Unsung.
Ogólnie rzecz biorac jest dobrze a chwilami nawet bardzo. Jest kilka niepotrzebnych fragmentow bez których calosc bylaby jeszcze ciekawsza. Jednak i tak słucha sie tego z zainteresowaniem i choć plytą roku Alt chyba nie zostanie warto sie zagłebić w te dzwieki. Slychać ze panowie mieli duzo radosci podczas jej nagrywania a i skok na kase to nie jest bo kto chciałby dzis podbijac rynek wydawnictwem zawierajacym awangardowe improwizacje

PS: Polsetowi sie pewnie nie spodoba, Dyrekcji wręcz przeciwnie choć moze sie myle

Sebastianie,Ja dziś zdobyłem ponad 15 winyli i ALT nie chce mi się teraz słuchać  

przeciez nikt ci nie każe

Wiem-chwalę się tylko Ale czuje się zobowiązany jak fan i forumowicz

[Tamara]

"Alt" pierwszy raz słucham.
To jest bardzo dobre!

[Sebastian Winter]

"Alt" pierwszy raz słucham.
To jest bardzo dobre!

ja tez tego sluchalem dzisiaj - jeszcze lepsze mi sie wydaje niz wczoraj

[Sebastian Winter]

EN i Silence is sexy

[Desdemona]

"Alt".
Bardzo dobra płyta!
Chyba faktycznie lepsza od CD2 "Present"

http://vdgg.art.pl/plyty/alt.html

[ceizurac]

Alt.

A teraz koncert z 23.06.2012, Sellersville Theater, West Temple St., Sellersville, PA.

[Sebastian Winter]

A teraz koncert z 23.06.2012, Sellersville Theater, West Temple St., Sellersville, PA.

i jak brzmi ten boot?