Wiadomości

Księgowości żadnej; angielski znam jako tako (ale bez rewelacji).

A kalendarzem też się zajmę. Zobaczę jak to działa i podejmę współpracę...

Zrobiłem takie małe podsumowanie koncertów Van Der Graaf Generator w roku 2007 (dotyczy 17 koncertów):
z:
01 kwiecień Germany, Nurnburg, Hirsch
02 kwiecień Germany, Aschaffenburg, Colos-Saal
03 kwiecień Germany, Stuttgart, Theaterhaus
04 kwiecień Germany, Hamburg, Fabrik
05 kwiecień Germany, Essen, Weststadthalle
08 kwiecień England, Cambridge, Junction
10 kwiecień England, Wolverhampton, Wulfrun Hall
11 kwiecień England, Liverpool, Philharmonic
12 kwiecień England, Leicester, De Montfort Hall
14 kwiecień Netherlands, Amsterdam, Paradiso
15 kwiecień Belgium, Limbourg, Kursaal
16 kwiecień England, London, Barbican
21 kwiecień  Poland, Bydgoszcz, Filharmonia Pomorska
22 kwiecień Poland, Krakow, Klub Studio
20 lipiec Germany, Burg Herzberg Festival
22 lipiec Italy, Umbertide, Rockin'Umbria
26 lipiec Spain, San Sebastian, Donostia-San Sebastian Jazz Festival

Najczęsciej grane utwory (łącznie na tej trasie grali 20 utworów):

The Sleepwalkers - 17 razy
Man-Erg - 17
All That Before - 17
Meurglys III  - 16
Lemmings -13
Lifetime - 12
Scorched Earth - 10
Nutter Alert - 10
Still Life - 10
Every Bloody Emperor - 10
Childlike Faith in Childhood's End - 9
In the Black Room - 9
Gog - 8
The Undercover Man - 6
La Rossa - 6
A Place To Survive - 5
Masks - 5
Refugees - 3
When She Comes - 1
Wondering - 1

Najwięcej utworów VDGG grał z płyty:

"World Record" - 5 (Wondering, When She Comes, Masks, A Place To Survive, Meurglys III )
"Godbluff" - 3 (The Sleepwalkers,  Scorched Earth, The Undercover Man)
"Still Life" - 3 (Still Life, Childlike Faith in Childhood's End, La Rossa)
"Pawn Hearts" - 2 (Man-Erg, Lemmings)
"Present" - 2 (Nutter Alert, Every Bloody Emperor)
"The Least We Can Do is Wave to Each Other" - 1 (Refugees)

Utwory nie wydane na żadnej płycie - 2 (Lifetime, All That Before)- prawdopodobna data wydania nowej płyty VDGG początek roku 2008

Utwory z solowych płyt PH - 2 (Gog z "In Camera" i In The Black Room z "Chameleon In The Shadow Of The Night").


Wszędzie VDGG grał po 11 utworów (10 w podstawowym secie i 1 na bis);
oprócz nastepujących koncertów:
Germany, Burg Herzberg Festival - 9 utworów
Italy, Umbertide, Rockin'Umbria - 10 utworów


Zapraszam również do młotków.

Znalazłem ciekawą stronkę
http://www.progrock.org.pl/
coś podobnego jak progarchives; jeszcze w powijakach ale myślę, że interesująca jest.

Podrzucam trochę ciekawostek - utwory nigdy nie wydane oficjalnie:

1.Sudden Terror (Soundtrack):
- Eyewitness 4:15
- Have A Look For Yourself I 4:49
- A Short Ride In A Fast Machine 3:41
- Well I Do 2:23
- Have A Look For Yourself II 4:42
- Nothing Here 1:14
- A Fast Ride On A Short Machine 4:00
- God Will Punish You 5:20   
Bootleg z 1970 - to ścieżka dźwiękowa z filmu?
Eyewitness każe mi podejrzewać że jest to może jakiś zalążek "Plagi Latarników. Może...?

2. The Dambusters March (BBC 23.09.1971) 1:19

3.Potpourri (Carmen/Nelly, The Elephant/Scotland The Brave) 1:33    Live in Norwich St. Andrew's Hall 02.10.1971

4. An Epidemic Of Father Christmases 4:59   BBC 14.12.1971

5."Jam With Arthur Brown" Or Arthur Brown "Cruel, Crazy, Wonderful World"

Prelude Jam 22:06
Prelude Nightmare 15:12
Improvisation 13:02

Live In Rome 27.05.73

Podczas dwóch koncertów PH wraz z Davidem Jaxonem, Hugh Bantonem, Guyem Evansem i Nickiem Potterem, suportem byli Arthur Brown i Camel. I razem zagrali jam sessions, ale musieli wybrać czy grać z światłami, ale akustycznie, czy w ciemnościach i elektrycznie. Wybrali to drugie. "Prelude Jam" jest z udziałem DJ i PH i być może GE i NP, a podczas tego jamu pojawiają się improwizowane fragmenty "Rock and Role" i "Time for a change". Z kolei "Improvisation" być może z Jaxonem (bo w Camel też był saksofonista).

6. Improwizacje:
Vanblow 4:52
Godbluff 6:51
lub
Vanblow 5:12
Godbluff 6:52
Live in Liverpool Stadium 05.10.1975.

Co do improwizacji: VDGG rzadko takie miewali. Nie licząc drugiej płyty "Present" i nielicznych koncertowych intro do właściwych utworów (np.Lemmings) właściwie podczas koncertów nie improwizowali specjalnie - tak jak np. King Crimson czy wczesny Pink Floyd. Oczywiście gdy grali koncerty utwory się wydłużały i trwały nieraz kilka minut dłużej niż oryginały.
Może to trochę inna kwestia podejścia do muzyki. Chociaż czytałem wywiad z PH w którym mówił że VDGG improwizował w studiu i z tego dopiero powstawały piosenki.

Wszystkie informacje zaczerpnąłem z http://www.vapp.de/ph/index.htm

Witam nowego forumowicza.
Koncert bydgoski czeka i czeka...
Na Youtube jest też fragment "Gog" z krakowskiego koncertu. 
A tak to szkoda że nie ma pełnej rejestracji video tego koncertu. 
Pozostaje nam Amsterdam i fabchannel.com.

Ja tam nie doczytałem do końca, a tam jeszcze są analizy innych tekstów PH/VDGG: Undercover Man, Future Now, The Old School Tie, The sleepwalkers, Sci-Finance.
Trzeba będzie to poanalizować.

Znalazłem stronkę z informacjami inspirowanymi w pewnym sensie, właściwie nie muzyką, ale tekstam PH: "Mr. X (Get's Tense).
http://winterpatriot.blogspot.com/search/label/Peter%20Hammill
Żeby było ciekawiej dotyczy to pożarów w Grecji.
Dziwne.

VDGG inspirowali się również Kanadyjczycy z zespołu Voivod - chociaż w muzyce tego może nie za bardzo slychać - oni grają prawie death metal. Zresztą zespół ten nagrywał kowery Pink Floyd, King Crimson (21st Century Schizoid Man - po prostu wgniatający w ziemię) i innych. Kiedyś znalazłem informację, że chcą nagrać "Still Life" albo "La Rossę". Ale po śmierci gitarzysty Piggy'ego jakoś zaniechali tego.
Na stronie http://www.gnadiator.de/2007/08/22/a-tribute-to-piggy/ jest nawet artykulik (po niemiecku) o audycji poświęconej Piggy'emu i utworów które wtedy puszczano - jest tam m.in. też "Killer" VDGG.
Myślę że Voivod to ciekawy przykład zespołu, który przyznając się do inspiracji danym wykonawcom nie kopiuje go, a tylko wykorzystuje pewne elementy stylu.

A propos złej produkcji, błędów wykonawczych (itp.) odkryłem, że na remasterze VDGG "Still Life" po utworze "Gog" słychać jeszcze początek "Sleepwalkers", który był grany podczas koncertu w Bangor 10.05.1975 zaraz po "Gogu". Niby nic ważnego, ale jednak coś. Swoją drogą, te dodatkowe utwory na prawie wszystkich remasterach nie brzmią rewelacyjne w porównaniu z niektórymi bootlegami.

Dla mnie "White Dot" jest na pewno "insane" , a "Vainglorious Boy" przypomina czasy "Nadira..." - rock na trzy gitary jak to opisywał PH.b

Zapomniałem jeszcze dodać kilka cytatów z recenzji koncertów PH z 1992 roku:

"Last Frame" for example is played very slow, great! "Central Hotel" is a monster!!! WOW!

"Patient" specially and "Modern" are played here by Peter Hendrix, if you know what I mean!!!

"Patient" is again the grunge-version.

I z 2000 roku:

"Patient" is very "PHree-styleish" and superbe!

The insanest "...insane..." I ever heared in "Modern"!

Evans jest lepszym perkusistą niż PH.
A ja się będę upierał, że mnie brzmienie "Singularity" nie przeszkadza.
"Nadir" też jest szorstki i brudny; taki prawie grunge'owy rock.

No właśnie. Zapomniałem dodać coś nie coś o efektach. Jak na tamte czasy rewelacyjne. Szkoda tylko że dla przeciętnego słuchacza niezrozumiałe. Chociaż spotkałem się z opiniami w internecie, że te wczesne płyty są bardzo źle wyprodukowane. Ale ja tak nie uważam. Mają swój klimat po prostu.
A linie wokalne PH nie do podrobienia.

Ja jako wychowanek zgadzam się całkowicie.

Ja bym do inspiracji PH dorzucił:
Nick'a Cave'a - za klimat, za mroczne ballady; no a wczesna twórczość NC (Birhday Party)być może była inspirowana "Nadirem".
Zresztą "Nadir" to nieprzerwany temat przewijający się na forach, linkach, inspiracjach. Truizmem jest stwierdzenie, że John Lydon z Sex Pistols inspirował się tym albumem. To taki "klasyk inspiracji". Niektórzy mówią (i ja się z tym zgadzam), że "Nadir" to jedna z tych płyt która miała niewątpliwy wpływ na punk-rocka. Zresztą punkrockowcy akceptowali z progrockowców tylko VDGG za bezkompromisowość, a inne dinozaury - np.Pink Floyd, Genesis, Yes traktowali raczej z pogardą.
Inne zespoły/wokaliści inspirowane przez PH to np.:
Deine Lakaien (polecam za mrok, smutek i twardy akcent wokalisty)
David Bowie.