Wiadomości

odrobina wyciszenia na wieczór: Nick Drake - Pink Moon (1972)

https://artrock.pl/aktualnosci/13647/beat_czyli_supergrupa_reinterpretuje_king_crimson.html

The Mars Volta - Octahedron (2009) - po szalonym i nieobliczalnym The Bedlam in Goliath z 2008 roku, Octahedron przynosi dźwięki o wiele  spokojniejsze, w dużej mierze odwołujące się do Zeppelinowej klasyki- taki Since we've been wrong na przykład brzmi miejscami  jakby uciekł z sesji do III i dopiero po latach się odnalazł

dalej Nick Cave and the Bad Seeds - Kicking Against The Pricks (1986) - też remaster odwzorowujący oryginalne LP czyli dostajemy 12 nagrań: płyta w pewien sposób przełomowa dla zespołu, po raz pierwszy ukazująca bardziej melodyjne oblicze Nicka który dość uważnie wybrał znajdujące się na albumie covery: jest sporo Johnego Casha, słynne Hey Joe znane z wykonania Hendrixa, no i świetne przyśpieszone All Tomorrow's Parties Velvetów nie wspominając o By the Time I Get To Phoenix autorstwa Jimmy'ego Webba - w kolejnych latach, wiele motywów pojawiających się na tym wydawnictwie, Cave będzie umiejętnie wprowadzał w swoje autorskie kompozycje

Nick Cave and the Bad Seeds - From Her To Eternity (1984) - może nie jest to najbardziej psychopatyczna płyta wszechczasów ale z pewnością należy do ścisłej czołówki tego typu muzyki: dostajemy nieco ponad 40 minut mrocznych schizofrenicznych dźwięków oscylujących pomiędzy post-punkiem, bluesem, gospel a rockową awangardą- pod względem tekstowym tez jest niepokojąco: słychać inspirację twórczością Faulknera, Marka Twaina, Samuela Becketta i Jamesa Joyce'a- dodam tylko że słucham remastera który przywrócił oryginalne 7 kompozycji, bez bonusów, niegdyś trochę  zakłócających  klimat całości; tak więc tą wersję polecam Tercero który z tego co pamiętam nie przepada za In The Ghetto

26 września pojawi się nowa płyta Roberta Planta - Saving Grace :


 1. Chevrolet
 2. As I Roved Out
 3. It's A Beautiful Day Today
 4. Soul Of A Man
 5. Ticket Taker
 6. I Never Will Marry
 7. Higher Rock
 8. Too Far From You
 9. Everybody's Song
 10. Gospel Plough

Galahad - Nothing Is Written (1991) -  całkiem dobry debiut brytyjskiej legendy sceny progresywnej - dodam tylko iż po raz pierwszy fragmenty tej płyty usłyszałem w nocnych trójkowych audycjach Tomasza Beksińskiego który też dość pozytywnie wypowiadał się o tym albumie - polecam

RPWL - Trying To Kiss The Sun (2002) - miłe dla ucha floydowskie dźwięki zagrane w dość nowoczesny sposób- zamykające całość nagranie Home Again spokojnie mogłoby się znaleźć na którejś z płyt Gilmourowskiego PF 

bootlegowy Van der Graaf Generator - 2021-10-28 - Brewhouse, Göteborg


01-Interference Patterns
02-Room 1210
03-Every Bloody Emperor
04-La Rossa
05-All That Before
06-Alfa Berlina
07-Meurglys III, The Songwriter´s Guild
08-(In The) Black Room
09-Your Time Starts Now
10-Scorched Earth
11-Refugees

dwa całkowicie różne oblicza Stevena Wilsona:

Poprockowo-symfoniczne: Blackfield - Welcome to My DNA (2011)
i trip-hopowo-eksperymentalne: No-Man - Wild Opera (1996)

dwie płyty ELP z cyklu Works: Volume 1 (1977) i Volume 2 (1977) - całości za jednym zamachem nie da się na trzeźwo ogarnąć ale poszczególne fragmenty robią jak najbardziej pozytywne wrażenie: jak choćby  C'est la Vie,  Fanfare for the Common Man czy też Tiger in a Spotlight

Tak, chodzi o płytę
Dave Cousins - 1972 -Two Weeks Last Summer

polecam

a tego nie znam- sprawdzę

David Judson Clemmons - Life In The Kingdom Of Agreement (2004) - zdecydowanie najlepsza płyta tego pana- szkoda że później nie kontynuował tego typu dźwięków

z wiadomych powodów The Strawbs i Just a Collection of Antiques and Curios (1970)

https://www.noise11.com/news/strawbs-founder-singer-songwriter-dave-cousins-dies-aged-85-20250714

lider The Strawbs - jednej z najbardziej niedocenionych grup świata

RIP