Wiadomości

Biosphere – The Way Of Time (2025)- klimatyczne ambientowe loopy plus sporo ciekawej elektroniki - polecam Tercero

Iggy Pop - The Idiot (1977) - elektryzująca mieszanka industrialu, punk rocka elektroniki i soulu- solowy debiut Popa i jednocześnie chyba jego najlepsza płyta

industrialny wieczór: Einstürzende Neubauten - Strategien gegen Architekturen (1984)

Peter Gabriel - OVO (2000)

Nick Cave and the Bad Seeds - Your Funeral... My Trial (1986) - mroczny blues rock/post-punk przywołujący najbardziej upiorne historie z Delty Missisipi : zdecydowanie moja ulubiona płyta wczesnego Cave'a

The Cure "Mixes Of A Lost World" - ciekawe spojrzenie na ostatni album zespołu; mnie się podoba, bo przypomina nieco "Mixed Up".

muszę sprawdzić bo nie znam

u mnie psychodelicznie czyli Syd Barrett i The Madcap Laughs (1970)

klasyka na wczesny poranek : The Beatles - Rubber Soul (1964) - od tego albumu grupa rozpoczęła swoja drogę do wielkości

Isildurs Bane & Peter Hammill - In Disequilibrium (2021) - płyta trochę w klimacie K-Group-przynajmniej odnoszę takie wrażenie- ciekawe czy to było zamierzone?

znowu Syd Arthur - tym razem ich wyśmienity debiut czyli Syd Arthur (2006)

Deine Lakaien - Crystal Palace (2014)

Syd Arthur - Apricity (2016) - czwarty album zespołu:  świetna Kanterberyjska psychodelia z odniesieniami do twórczości Soft Machine, Caravan a nawet Pink Floyd- pojawiają sie też elementy znacznie młodsze na przykład nawiązania do melodyki stricte brit-popowej - polecam Tercero bo to chyba ich najlepsza płyta

Akurat przesłuchałem

i jak oceniasz? mnie się bardzo podoba

Syd Arthur - Apricity (2016) - czwarty album zespołu:  świetna Kanterberyjska psychodelia z odniesieniami do twórczości Soft Machine, Caravan a nawet Pink Floyd- pojawiają sie też elementy znacznie młodsze na przykład nawiązania do melodyki stricte brit-popowej - polecam Tercero bo to chyba ich najlepsza płyta

David Gilmour - David Gilmour (1978) - solowy debiut gitarzysty Floydów: nieco bluesowy, troszkę Pinkowy: Gilmour w każdym bądź razie udowodnił tu po raz pierwszy że jest nie tylko studyjnym gitarzystą Watersa- polecam