Wiadomości

Podobno w tym roku szykuje się nowa biografia (książkowa) Petera Hammilla (autorstwa Joego Banksa).

Sebastianie dziękuję za podziękowania za inspirację w sprawie Squid. I fajnie, że Protomartyr znalazł się u Ciebie w drugiej dziesiątce. Ja jeszcze "pracuję" nad swoją listą. Przesłuchuję po kolei większość płyt z 2023 roku które mam na półce - może po kilku miesiącach od wydania coś się w tej hierarchii jeszcze "przetasuje". Na pewno Squid będzie wysoko... A że tych pozycji jest z 60, to proszę jeszcze o chwilę cierpliwości.

The Smile – Wall Of Eyes (2024) - pierwsze przesłuchanie- 8 nagrań i 45 minut muzyki oscylującej pomiędzy rockiem progresywnym spod znaku Karmazynowego Króla, a rockową alternatywą znaną już z debiutu- całość zaczyna się dość nieśpiesznie, za to później robi się coraz ciekawiej z prawdziwym apogeum w postaci nagrania  Bending Hectic chyba najlepszego na tym albumie- polecam Tercero

Tak, zaczyna się w stylu solowych wydawnictw Thoma Yorka - co raczej niekonecznie musi być dobrym prognostykiem. Na szczęście album jest o wiele bardziej różnorodny i ciekawszy niż otwierające go nagranie. Może nie przebija debiutu - ale też właściwie mu nie ustępuje. Na pewno kandydat do czołówki 2024 roku.

Nowa płyta New Model Army też ma premierę w styczniu. "Unbroken".

1. First Summer After
2. Language
3. Reload
4. I Did Nothing Wrong
5. Cold Wind
6. Coming Or Going
7. If I am Still Me
8. Legend
9. Do You Really Want To Go There?
10. Idumea
11. Deserters

https://www.youtube.com/watch?v=laIIBhZPxOs

Ja spróbuję coś powoli wypichcić. I podobnie jak Sebastian zachęcam innych forumowiczów do podzielenia się swoimi typami najlepszych/ulubionych płyt 2023 roku.

na początek dnia nieco klasyki jazzowej na rozbudzenie: Herbie Hancock - Takin' Off (1962)

Słuchałem przedwczoraj. A wczoraj drugiej płyty Hancocka "Empyrian Island".

Przypominam, że polecałem zaraz po wydaniu tego krążka.

Nowe Yo La Tengo "This Stupid World" to też album, którego nie należy pomijać. Dla mnie na pewno jeden z najlepszych wydanych w tym roku.
https://www.youtube.com/watch?v=98PW8t04l6U&list=OLAK5uy_ki4srDpLIVnjVPNELQQXQGT1BzhggW1GU

Yo La Tengo - This Stupid World
2023

Płyta roku w/g The Wire. Interesujące: kilka fajnych momentów, ogólnie nie jest źle: post krautrock, post psych, alternative, eksperyment.

zespól znam- ale tej płyty akurat nie slyszałem- sprawdzę

A way out wciąż bardzo mi się podoba choć oczywiście koncertowe wykonanie z Typical jest o wiele intensywniejsze

Myślę, że Peter brzmieniowo "przesunął" te płyty z lat 80-tych (umówmy się, że rok 1990 to jeszcze końcówka poprzedniej dekady) gdzieś tak do końcówki lat 90-tych (tak między "This" a "None Of The Above". Spodziewałem się bardziej radykalnego podejścia. Jakichś "skeletons of songs", czegoś surowego, prymarnego. Zgadzam się z wszystkim co piszecie. "On The Surface" najbardziej zyskuje. "A Way Out" mogłoby być bardziej surowe i zredukowane (jak na koncertach). Ciekawie się tego wszystkiego słucha, ale jak dla mnie nie są to jakieś radykalne zmiany. To raczej ujęcie tych utworów w innej barwnej palecie, niż namalowanie nowego obrazu.

na wieczór jeszcze raz Lech Janerka- Gipsowy odlew falsyfikatu (2023)

Zdecydowany plus. Jeden z ciekawszych albumów tego roku. A do Dudy podejdę dziś.

krótki wpis na temat nowej wersji In a foreign town/Out of water


"I've just put up a post  over at sofaound.wordpress.com about a new/old release.
I've completely remade "In a Foreign Town" and "Out of Water" and these new 2023 versions of the albums are going to be released as a double CD set by Cherry Red this Friday 24th November. Naturally it'll be available over at Burningshed.com.
For me this rerecording has been a really interesting historical/archaeological/sonic experience. I hopethat it'll find favour with you.
Once again I had a lovely time in my brief stay in Tokyo"

https://www.sofasound.com/latest.htm

Posiadam od tygodnia. I o ile "In A Foreign Town" wydaje się ciekawsza od oryginału, to co do "Out Of Water" mam mieszane odczucia. Ps. Tak czy inaczej mankamentem są tu nadal mniej udane kompozycje.

Roger Waters "The Dark Side of the Moon Redux" - wg mnie jedna wielka pomyłka niestety; mruczanki Rogera i całość (prawie) w tempie spokojnym i wolnym kompletnie mnie nie przekonują.

a mnie się ten album podoba - choć zdaję sobie sprawę że nie jest to rzecz ponadczasowa- ponadczasowy to był oryginał tej płyty a Waters nagrał po prostu jej nieco inną interpretację- i nie wszystkim do przypada do gustu- mnie akurat tak

Słuchałem wersji Fajansa (Watersa) przedwczoraj. Z jednej strony - raczej niepotrzebna płyta, a z drugiej - mi się podoba, czasem jest ciekawa, czasem nudna, czasem wzruszająca. Takie "The Dark Side Of The Final Cut".

RIP  bardzo lubię album Nicka Masona z jej udziałem

RIP.
Tylko uściślijmy, de facto to album Carli Bley z udziałem Nicka (Masona). I, co ważniejsze, Roberta (Wyatta).

A jeśli tu nie macie skojarzeń ze "Slender Threads" (użyte akordy na początku, tu arpeggiowane) to nie wiem? https://www.youtube.com/watch?v=DnnyK7p-idM

Jeśli jeszcze nie polecałem - to przez przeoczenie. Nowy album Bonnie Price'a Billego "Keeping Secrts Will Destroy You" - kolejny kandydat do płyty roku. I coś co łatwo można przeoczyć. Może nie jest to krążek w stylu takim jak poniższy kawałek (całość jest bardzo różnorodna), ale "Trees Of Hell" to dla mnie jeden z "przebo
jów" roku. https://www.youtube.com/watch?v=zYyGyhIOoPE

Niestety, kolejny wielki nas opuścił. Znakomity muzyk, niestety niezbyt znany, choć powinien znaleźć się w panteonie najwiekszych progo-jazzo-rockowców. Wyrazisty styl, znakomita technika, ogromna muzykalność. RIP.