Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
mnie też się podoba o czym wielokrotnie pisałem już na forum- nie jest to może rzecz wybitna i przełomowa ale słucha się całkiem przyjemnie i zdaję się być znacznie ciekawsza od ich poprzedniej płyty czyli The Magic Whip
Podoba mi się nowa płyta Blur. Wczoraj wysłuchałem w całości.
kolejny singiel grupy Blur z nadchodzącej płyty The Ballad Of Darren: St. Charles Square
Nowa PJ słuchana przedwczoraj i wczoraj. Sebastian ma rację, "dźwięki na tym albumie oscylują gdzieś pomiędzy eksperymentalnym folkiem a post-punkową drapieżnością". Album wybitny - choć w sumie wyciszony. Jedyny minus to to, że Harvey próbuje różnych technik wokalnych i czasem zdarza się jej zafałszować.Polly Jean Harvey - I Inside the Old Year Dying (2023) - pierwsza od siedmiu lat płyta artystki - powstał album bardzo osobisty, miejscami nawet introwertyczny a wszystko to jest jeszcze spotęgowane ascetyzmem samej muzyki która w kilku fragmentach może kojarzyć się z jedynym solowym wydawnictwem Marka Hollisa- nad wszystkim dominuję głos samej PJ która zabiera nas w melancholijną podróż w przeszłość, podróż w pewien sposób rozliczeniową co zdają się sugerować teksty- dźwięki na tym albumie oscylują gdzieś pomiędzy eksperymentalnym folkiem a post-punkową drapieżnością która nawet w spokojnych utworach zdaję sie gdzieś czaić pod powierzchnią- gorąco polecam, szczególnie koledze Hajdukowi którego opinii jestem ciekawTeż jestem ciekaw. Czekam na swój egzemplarz - recenzje Chacińskiego i w Wyborczej, ekstatyczne.
Polly Jean Harvey - I Inside the Old Year Dying (2023) - pierwsza od siedmiu lat płyta artystki - powstał album bardzo osobisty, miejscami nawet introwertyczny a wszystko to jest jeszcze spotęgowane ascetyzmem samej muzyki która w kilku fragmentach może kojarzyć się z jedynym solowym wydawnictwem Marka Hollisa- nad wszystkim dominuję głos samej PJ która zabiera nas w melancholijną podróż w przeszłość, podróż w pewien sposób rozliczeniową co zdają się sugerować teksty- dźwięki na tym albumie oscylują gdzieś pomiędzy eksperymentalnym folkiem a post-punkową drapieżnością która nawet w spokojnych utworach zdaję sie gdzieś czaić pod powierzchnią- gorąco polecam, szczególnie koledze Hajdukowi którego opinii jestem ciekawTeż jestem ciekaw. Czekam na swój egzemplarz - recenzje Chacińskiego i w Wyborczej, ekstatyczne.
"The Seer" to mój album roku 2012. Póżniejsze płyty Swans to również udane dzieła (może na arcydzieła, ale znakomite albumy).I robi się coraz trudniej. Nowy Swans to też kandydat do płyty roku. "The Beggar" jest godna uwagi.
lubię ten zespół- szczególnie ich album The Seer z 2012 roku który uważam niemal za arcydzielo- The Beggar też z pewnością sprawdzę
A nie przesadzamy? Świetnie, że Peter zaśpiewał i zagrał. Wspaniale, że wybrał takie utwory. Ale obiektywnie rzecz ujmując (tu mi się włącza moje malkontenctwo) to raczej zachowawcza lista - co zważywszy na okoliczności, pierwszy występ na żywo po dłuższej przerwie taki "bezpieczny" zestaw jest rozsądną strategią i nie dziwię się Peterowi. Sam na jego miejscu też bym się zdecydował generalnie na ograne kompozycje, w których czuję się najlepiej. Oczywiście dałbym się pokroić, by być na tym koncercie. Ale też daleki jestem od stwierdzenia, że setlista jest zaskakująca i taka "świetna".Wczorajszy koncert Piacenza. Trzeba przyznać, że Peter wygląda dosyć specyficznie z tą fryzurą 😁
Świetna set lista
