Wiadomości

 

Mam spore wątpliwosci czy słyszałeś
ELP i Octopus?   
Zresztą w 69 roku ELP nie zdażył sie jeszcze założyć, wiec to w sumie byłaby zaleta gdyby Ośmiornica wyprzewdzała styl ELP o rok...tylko, że zgodzić sie z tym podobieństwem nijak nie moge.

Dla mnie Octopus to jest prawdziwy tajfun organowej pirotechniki - środkowa partia przebija prawie wszystko co organiści potrafią wypocić ze swoich instrumentów, chyba tylko gra Dave Stewarta w Egg porywa mnie bardziej...
Po za tym słychać w tej instrumentalnej części Octopus podobne stopniowanie napiecia oranów jak w Latarniku (około 7 minuta) - wiec to mógł być jakiś kierunkowskaz...

Octopus zabija mnie równiez nerwowym riffem klawisza oraz opętanym wokalem Hammilla.
Środkową częsc lubie najbardziej bo tam jest po prostu kosmos... końcówka też jest jak z innego wymiaru...aż chyba sobie to dziś włącze

Tak w ogole konstrukcja utworu przypomina mi bardzo Astronomy Domine Floydów w wersji z Ummygummy, zauważyliscie?

Dzieki za wszystkie tłumaczenia, w wolnym czasie pochyle sie dokładniej nad kilkoma.
Brakuje mi bardzo tłumaczenia Latarników - może ktoś powalczyć z tym jakze wyjatkowym utworem?
Byłbym bardzo wdzieczny

Latarnicy i długo długo nic...

potem dopiero:

2. Octopus
3. Pioneers Over C
4. Man- Erg
5. Lemmings

...i tak dalej

Po przeczytaniu tego wątku wnioskuje, że nikt tutaj nie słyszał Octopusa... Wasza strata

A ja nie mam najmnijeszego problemu z wytypowanie mojego faworyta, którym jest "Pawn Hearts". Jakoś nie widze mu konkurencji, i to nie tylko w twórczosci VDGG ale i w całym progresywnym rocku.

Hierarchia płytowa VDGG leci u mnie tak:

1. Pawn Hearts
2. H To He...
3. The Least We Can Do Is Wave...
4. Aerosol Grey Machine (potwornie nie doceniona płyta!)
5. Still Life
6. Godbluff
7. World Record

Za najwspanialszy okres Graafa uważam lata 69-71.
Bardzo cenie sobie Still Life, ale ten późniejszy VDGG jest jak dla mnie o kilka klas gorszy od wcześniejszej twórczosci. Wyraźnie pierwsze 4 płyty wytyczyły pewien pułap, którego finałem jest Pawn Hearts.
Po 75 roku muzyka zespołu stała sie o wiele bardziej bezpieczna, czytelna, troche już nie TO....chciaż z drugiej strony mało kto na Wyspach w drugiej połowie lat 70-tych nagrywał jeszcze tak porządne płyty, wiec to i tak ogromny sukces Hammilla & co.
Specjalnie sie narażam bo wiem jaką popularnoscia cieszy sie Still Life No cóż, ja wole genialny debiut.

Witam witam i dzieki za miłe powitanie

Coż na wstepnie moge dodać... Van Der Graaf to wazny rozdzaił mojego życia, bardzo pomocny w trudnych momentach, muzycznie zupełnie unikatowy.
Bardzo sie ciesze, że tu trafiłem i postaram sie coś dodać od siebie. Inspirujecie i mobilizujecie do pisania wynaturzeń o Hammillu. Czasem chce wyć z braku zgody, czasem zupełnie odwrotnie ale zawsze znakomicie czyta sie Wasze wypociny.

Sylwio, mi to nawet pasuje, że nie ma tutaj tłumów a jeśli ktoś juz jest to nieprzypadkowo.
No, tylko, że na pewno wiele osob tak ja dotąd - bedzie jeszcze długo szukać tego forum

Magog - Twoje tez i wydaje mi sie, że z tego samego powodu

A tych wampirów nie rozumiem. To forum co raz to zaskakuje

Pozdrawiam

 
Bondziorno!

Szukałem wczoraj sobie jakiegoś forum o Królu Krimzonie, a tu w googlach z niewiadomych przyczyn wyskoczyło mi forum o VDGG z jakimś poddziałem tylko o Krimzo. Zacząłem sie wczytywac i zapomniałem czego w ogole pierwotnie szukałem...
Świat mnie czasem zaskakuje, bo tak fajnego forum o tym stosunkowo mniej znanym zespole bym sie nie spodziewał. Drobnostki, ciekawostki, dentystyczne opisy koncertów i płyt, rankingi... Musze przyznac, że jestescie troche ukryci, bo nie raz szukałem forum o VDGG ale nigdy nie znalazłem, dopiero teraz jak szukałem jakichs wypocin o King Crimson... a może źle szukałem, bo forum jak widze działa juz dwa lata


To tyle tytułem marnych wstepów
I wracam do czytania...