Aktualnie słucham...

[Sebastian Winter]

Interpol - Turn on the bright lights - jeden z najlepszych debiutów płytowych XXI wieku: znakomite połączenie mroku Joy Division z amerykańską alternatywą końca lat 70-tych (Television, Talking Heads)- klasyczna już dziś plyta

[Sebastian Winter]

The Mars Volta - De-Loused in the Comatorium - kolejny znakomity debiut- czego tutaj nie ma: rock progresywny, jazz/fusion, awangarda i hard rock- pamietam jak słuchałem fragmentów tej płyty w trójkowej audycji Piotra Kosińskiego: to było 13-minutowe nagranie Cicatriz ESP a ja myślałem w pierwszej chwili że reaktywowane Led Zeppelin nagrało wspólną płytę z Rush 

[Sebastian Winter]

Einstürzende Neubauten - Perpetuum Mobile - spokojniejsze oblicze Niemców z EN- może się spodobać nawet komuś kto nie przepada za rockiem industrialnym

[Tercero]

The Cinematic Orchestra - In Motion #1


Piękne!

[Sebastian Winter]

Hüsker Dü - Zen Arcade - drugi album amerykańskiej legendy sceny alternatywno-punkowej wydany w 1984 roku

[Sebastian Winter]

Peter Hammill - ...all that might have been...- płyta numer 3 - Retro

[Sebastian Winter]

Tangerine Dream - Stratosfear

[Tercero]

Robotobibok - Jogging
2000

Polska produkcja. Nu Jazz + Post Rock + improwizacja free. Dobrze się słucha

[Tercero]

A Perfect Circle - Mer de Noms

[Tercero]

A Perfect Circle - Thirteenth Step
2003

Bardzo fajna płyta.

[Sebastian Winter]

A Perfect Circle - Thirteenth Step
2003

Bardzo fajna płyta.

moja ulubiona

u mnie David Bowie i Blackstar - kto wie czy nie najlepsza płyta mijającej dekady

[Hajduk]

Robotobibok - Jogging
2000

Polska produkcja. Nu Jazz + Post Rock + improwizacja free. Dobrze się słucha

Za samą nazwę formacji, oksymoroniczną (jeśli jest takie słowo) duże brawa.

[Sebastian Winter]

Ministry - Twitch - ich drugi album- jeszcze bardziej elektroniczny niż industrialny- mimo wszystko polecam

[Tercero]

Cabaret Voltaire - 1974 - 1976

Bardzo wczesne nagrania Cabaretów, w stylu dada.

[Sebastian Winter]

Deine Lakaien - Dark Star Tour 92- jedna z najlepszych płyt koncertowych lat 90-tych- wszystkie piosenki brzmią o wiele lepiej niż ich studyjne oryginały- kilka z nich ociera się o absolut na przykład dramatycznie wykonane Love me to the end czy tez Days gone by-