Aktualnie słucham...

[ceizurac]

Cynic "Focus".

[Jurski]

Japan

[Sebastian Winter]

Iggy Pop- Lust for life

[Sebastian Winter]

David Bowie - Heroes - uwielbiam grę Frippa na tym albumie- jego gitarowe pasaże w nagraniu tytułowym należą do najświetniejszym jakie znam

[ceizurac]

Kraftwerk "Radio-Aktivität".

[Sebastian Winter]

Nirvana - Bleach - debiut zespołu i jednocześnie moja ulubiona płyta legendy grunge'u. Wszystkie pozostałe ich albumy  były już tylko powtórzeniem pomysłow z jedynki

[ceizurac]

King Crimson "The Power to Believe" - kilka momentów jest; ale zdecydowanie wolę "The ConstruKction of Light".

[Sebastian Winter]

Kate Bush - Never for ever

[Sebastian Winter]

Led Zeppelin - In Through the Out Door - trochę niedoceniana płyta- co prawda nie jest to arcydzieło na miarę pierwszych czterech albumów grupy lub nawet Houses of the holy- jednak i tu znajdziemy sporo dobrej muzyki- chociażby mój ulubieniec z tego wydawnictwa czyli Fool in the Rain

[Jurski]

King Crimson "The Power to Believe" - kilka momentów jest; ale zdecydowanie wolę "The ConstruKction of Light".

Ha, ja wypowiedziałbym się na odwrót

PH "Fireships", Marillion "MC", Sting "Dream Of The Blue Turtles", The Police, Camel "Nod And A Wink", Harbour Of Tears"

[Jurski]

Led Zeppelin - In Through the Out Door - trochę niedoceniana płyta- co prawda nie jest to arcydzieło na miarę pierwszych czterech albumów grupy lub nawet Houses of the holy- jednak i tu znajdziemy sporo dobrej muzyki- chociażby mój ulubieniec z tego wydawnictwa czyli Fool in the Rain

Tej płyty nie znam tak dobrze jak innych, ale mam analogiczną opinię odnośnie Presence. Nawet więcej - stawiam ja obok II, III, IV i PG, a wyżej niż HotH i I (Którą lubię za niesamowitą produkcję i brzmienie. Nie rozumiem za to jak płyta z niemal samymi coverami mogła osiągnąć taki sukces).

Co do In Through..." - muszę dać jej kolejną szansę.

[Jurski]

King Crimson "The Power to Believe" - kilka momentów jest; ale zdecydowanie wolę "The ConstruKction of Light".

Przy okazji KC - dałem ostatnio kolejną szansę Discipline i utwierdziłem się w przekonaniu, że Thrack jest dla mnie znacznie ciekawsza płytą. Owszem, na Discipline wiele się dzieje, ale meczy bardzo ta muzyka. Taki show of, a nie wiele w tym feelingu, melodii. Raczej niechetnie będę do niej wracał.

[ceizurac]

King Crimson "The Power to Believe" - kilka momentów jest; ale zdecydowanie wolę "The ConstruKction of Light".

Ha, ja wypowiedziałbym się na odwrót

 

Przy okazji KC - dałem ostatnio kolejną szansę Discipline i utwierdziłem się w przekonaniu, że Thrack jest dla mnie znacznie ciekawsza płytą. Owszem, na Discipline wiele się dzieje, ale meczy bardzo ta muzyka. Taki show of, a nie wiele w tym feelingu, melodii. Raczej niechetnie będę do niej wracał.

Dla mnie "Discipline" też ma ledwie "momenty" ("Elephant Talk", "Sheltering Sky" i "Indiscipline", który to kawałek uważam za jeden z 2-3 najlepszych z kolorowej trylogii); z "THRAK-iem" mam podobnie - wspaniałe są "VROOOM-y" i ich pochodne plus "Dinosaur", "Walking on Air", "One Time", natomiast kompletnie nie znoszę tych miniaturek "Radio" i "Inner Garden" - zawsze opuszczam.

[ceizurac]

Miles Davis "Kind of Blue" - dziś obchodziłby 90. urodziny; a ta płyta to jedna z jego najwspanialszych osiągnięć.

[Sebastian Winter]

King Crimson "The Power to Believe" - kilka momentów jest; ale zdecydowanie wolę "The ConstruKction of Light".

Ha, ja wypowiedziałbym się na odwrót

 

Przy okazji KC - dałem ostatnio kolejną szansę Discipline i utwierdziłem się w przekonaniu, że Thrack jest dla mnie znacznie ciekawsza płytą. Owszem, na Discipline wiele się dzieje, ale meczy bardzo ta muzyka. Taki show of, a nie wiele w tym feelingu, melodii. Raczej niechetnie będę do niej wracał.

Dla mnie "Discipline" też ma ledwie "momenty" ("Elephant Talk", "Sheltering Sky" i "Indiscipline", który to kawałek uważam za jeden z 2-3 najlepszych z kolorowej trylogii); z "THRAK-iem" mam podobnie - wspaniałe są "VROOOM-y" i ich pochodne plus "Dinosaur", "Walking on Air", "One Time", natomiast kompletnie nie znoszę tych miniaturek "Radio" i "Inner Garden" - zawsze opuszczam.

pewnie wiele osób się nie zgodzi, ale dla mnie Discipline to ostatnia wielka płyta zespołu- wszystko mi się w niej podoba: nowo-falowa estetyka w której Fripp znakomicie się odnalazł, elementy afrykańskie wplecione w muzykę a nad tym wszystkim zimny, precyzyjny głos Belewa wyśpiewujący lub deklamujący kolejne słowa...reszta kolorowej trylogii już nie posiada siły i oddziaływania tej płyty a i kolejne wydawnictwa choć wiele z nich często gości w moim odtwarzaczu, to już nie było to. Z późniejszych plyt Króla tylko  The ConstruKction of Light trzyma najrówniejszy poziom

a słucham Editors i The Weight of your love - dla mnie najlepsza płyta zespołu