Aktualnie słucham...

[Sebastian Winter]

The Stranglers "Rattus Norvegicus" - niezłe "łojenie" (szczególnie w kwestii gitary basowej).

jeden z lepszych debiutów nowej fali- zawsze miałem słabość do tego zespołu- głownie za znakomite melodie i niesamowity, chwilami bajkowy klimat ich późniejszych kompozycji

w temacie: The Stranglers i La folie

O i ja tego słucham! Doszła płyta CD Stare wydanie a nie ohydnie brzmiący remaster ze zmieniona szatą graficzną.

ja mam tylko stare wydanie (nabyte  jeszcze w 2004 roku)- remasterów staram się nie kupować jeśli tylko jest taka możliwość

u mnie David Bowie - The Rise and fall of Ziggie Stardust and the Spiders from Mars

Ja tak samo,stare wydanie kupiłem.  Ale jak kupowałeś w 2004 to moze masz remaster bo on wyszedł w 2001

mam Polsecie tylko stare wydanie na cd - remasteru nie kupiłem i nie planuję skoro tamto brzmi tak dobrze....

The Stranglers i The Raven  - też stare wydanie

[Kogut]

Tam inny mix zrobiono nawet (jeśli mówimy o wydaniu z 2007)

Tak, 2007. Bardzo mi się podoba.

[Polset]

The Stranglers "Rattus Norvegicus" - niezłe "łojenie" (szczególnie w kwestii gitary basowej).

jeden z lepszych debiutów nowej fali- zawsze miałem słabość do tego zespołu- głownie za znakomite melodie i niesamowity, chwilami bajkowy klimat ich późniejszych kompozycji

w temacie: The Stranglers i La folie

O i ja tego słucham! Doszła płyta CD Stare wydanie a nie ohydnie brzmiący remaster ze zmieniona szatą graficzną.

ja mam tylko stare wydanie (nabyte  jeszcze w 2004 roku)- remasterów staram się nie kupować jeśli tylko jest taka możliwość

u mnie David Bowie - The Rise and fall of Ziggie Stardust and the Spiders from Mars

Ja tak samo,stare wydanie kupiłem.  Ale jak kupowałeś w 2004 to moze masz remaster bo on wyszedł w 2001

mam Polsecie tylko stare wydanie na cd - remasteru nie kupiłem i nie planuję skoro tamto brzmi tak dobrze....

The Stranglers i The Raven  - też stare wydanie

Zacny to album,którego niestety nie mam w kolekcji

[Sebastian Winter]

Peter Hammill - Typical

[Jurski]

Nick Cave "No more shall we part"

[Sebastian Winter]

Television i Marquee moon - fantastyczny debiut amerykańskiej legendy sceny niezależnej - choć używali  tylko klasycznego rockowego instrumentarium ( gitara, bas perkusja) ich muzyka brzmiała chwilami jak najbardziej wysublimowany art-rock- no i ich twórczość była chyba największą inspiracją grupy Mars Volta...polecam Polsetowi jak nie zna choć pewnie zna

[Sebastian Winter]

Genesis i The Way We Walk, Volume Two: The Longs  - w odróżnieniu do części pierwszej tego wydawnictwa z 1993 roku tutaj mamy dłuższe kompozycje zespołu czyli te bardziej progresywne- uwagę zwraca prawie 20 minutowy Old Medley na który składają się fragmenty takich klasyków jak Dance on a Volcano, The Musical Box czy też The Lamb Lies Down on Broadway. Chociaż mi najbardziej podoba się prawie 12 minutowa wersja  Domino ze znakomitą partią Banksa na klawiszach

[Kogut]

Matthew Parmenter - "All Our Yesterdays"


Odsłuchałem dotychczas dwa razy. Cztery litery nadal na swoim miejscu, nie urwało mi tej ważnej części ciała. Kilka utworów lepszych, kilka słabszych. Te słabsze następują po najlepszym z całego grona utworze tytułowym. Płyta trochę zaskakująca, ale nie w sposób pozytywny. Mało progresywna, bardziej piosenkowa, żaden utwór nie przekracza 6 minut. No i dość krótka (jak na Parmentera) - około 40 minut trwa całość. To chyba niestety będzie najsłabszy album tego muzyka.

[ceizurac]

Matthew Parmenter - "All Our Yesterdays"


Odsłuchałem dotychczas dwa razy. Cztery litery nadal na swoim miejscu, nie urwało mi tej ważnej części ciała. Kilka utworów lepszych, kilka słabszych. Te słabsze następują po najlepszym z całego grona utworze tytułowym. Płyta trochę zaskakująca, ale nie w sposób pozytywny. Mało progresywna, bardziej piosenkowa, żaden utwór nie przekracza 6 minut. No i dość krótka (jak na Parmentera) - około 40 minut trwa całość. To chyba niestety będzie najsłabszy album tego muzyka.

Też dziś słuchałem - tu można całości wysłuchać - https://matthewparmenter.bandcamp.com/album/all-our-yesterdays; zgadzam się z Kogutem - płyta jest słaba (w porównaniu z poprzednimi solowymi albumami Parmentera); może po kilku(nastu) przesłuchaniach będzie lepiej? 

[Jurski]

Matthew Parmenter - "All Our Yesterdays"


Odsłuchałem dotychczas dwa razy. Cztery litery nadal na swoim miejscu, nie urwało mi tej ważnej części ciała. Kilka utworów lepszych, kilka słabszych. Te słabsze następują po najlepszym z całego grona utworze tytułowym. Płyta trochę zaskakująca, ale nie w sposób pozytywny. Mało progresywna, bardziej piosenkowa, żaden utwór nie przekracza 6 minut. No i dość krótka (jak na Parmentera) - około 40 minut trwa całość. To chyba niestety będzie najsłabszy album tego muzyka.

Też dziś słuchałem - tu można całości wysłuchać - https://matthewparmenter.bandcamp.com/album/all-our-yesterdays; zgadzam się z Kogutem - płyta jest słaba (w porównaniu z poprzednimi solowymi albumami Parmentera); może po kilku(nastu) przesłuchaniach będzie lepiej? 

Ja przesłuchałem co prawda dopiero raz, ale wrażenia mam zbliżone do Waszych. Utwór tytułowy chyba najmocniejszy w zestawie.

[Sebastian Winter]

Matthew Parmenter - "All Our Yesterdays"


Odsłuchałem dotychczas dwa razy. Cztery litery nadal na swoim miejscu, nie urwało mi tej ważnej części ciała. Kilka utworów lepszych, kilka słabszych. Te słabsze następują po najlepszym z całego grona utworze tytułowym. Płyta trochę zaskakująca, ale nie w sposób pozytywny. Mało progresywna, bardziej piosenkowa, żaden utwór nie przekracza 6 minut. No i dość krótka (jak na Parmentera) - około 40 minut trwa całość. To chyba niestety będzie najsłabszy album tego muzyka.

ja jeszcze nie słuchałem- dzięki za krótką recenzję Kogucie- posłucham jak tylko będę mógł

u mnie ELP i moje dwie ulubione płyty zespołu- Tarkus i Obrazki z wystawy

[LukaszS]

OMD i Tears For Fears

[Sebastian Winter]

Matthew Parmenter - "All Our Yesterdays" - wysłuchałem płyty ze strony artysty- rzeczywiście dupy nie urywa jednak nie jest aż tak zle jak mówicie- kompozycje są nieco prostsze, chwilami nawet klasycznie piosenkowe aczkolwiek całości słucha się całkiem dobrze- płyta trwa tylko coś koło czterdziestu kilku minut więc znudzić się raczej nie można. Nagranie tytułowe z pewnością robi najlepsze wrażenie, reszta trochę odstaje, jednak jakiejś wielkiej klęski też nie ma. To jest rzeczywiście jego najsłabszy album ( w porównaniu do dwóch poprzednich) widać jednak że Parmenter chciał nieco zmienić klimat swojej muzyki- i choć nie zawsze mu to wyszło na dobre nie ma się czego wstydzić- żeby tylko na kolejną płytę nie trzeba było czekać 8 lat

[Sebastian Winter]

ELP- Emerson, Lake and Palmer in Concert 

[ceizurac]

Thin Lizzy "Bad Reputation".