Aktualnie słucham...

[Sebastian Winter]

...All That Might Have Been...    - słucham dopiero pierwszy raz, jednak muzyka jest tak intensywna że chyba wiele razy będę musiał tego posłuchać by cokolwiek o tej płycie napisać

[Sebastian Winter]

...All That Might Have Been...    - słucham dopiero pierwszy raz, jednak muzyka jest tak intensywna że chyba wiele razy będę musiał tego posłuchać by cokolwiek o tej płycie napisać

Wysłuchałem wszystkich trzech płyt z zestawu i wciąż nie jestem w stanie napisać nic konstruktywnego. Całkowicie mnie ta muzyka oplotła swoimi mackami niczym sam wielki Cthulhu z opowiadań Lovecrafta . To bardzo wymagający album- na pewno trzeba wielu przesłuchań by dotrzeć do sedna każdego dźwięku. Nie jest wykluczone że bardziej mi się spodoba niż osławiony Thin air...

A trzecia płyta rzeczywiście robi wielkie wrażenie- niesamowity, chwilami klaustrofobiczny klimat...wspaniale się tego słucha

[ceizurac]

...All That Might Have Been...    - słucham dopiero pierwszy raz, jednak muzyka jest tak intensywna że chyba wiele razy będę musiał tego posłuchać by cokolwiek o tej płycie napisać

Wysłuchałem wszystkich trzech płyt z zestawu i wciąż nie jestem w stanie napisać nic konstruktywnego. Całkowicie mnie ta muzyka oplotła swoimi mackami niczym sam wielki Cthulhu z opowiadań Lovecrafta . To bardzo wymagający album- na pewno trzeba wielu przesłuchań by dotrzeć do sedna każdego dźwięku. Nie jest wykluczone że bardziej mi się spodoba niż osławiony Thin air...

A trzecia płyta rzeczywiście robi wielkie wrażenie- niesamowity, chwilami klaustrofobiczny klimat...wspaniale się tego słucha

Ja też dziś 3 razy słuchałem całości. I ciężko cokolwiek napisać.

Jak na razie płyta 3 wydaje mi się (wbrew pozorom) najprzystępniejsza. Mimo, iż to kolaż jest jednak to muzyka zwarta i doskonale poukładana. Wcale nie ma wrażenia chaosu - każda część przechodzi w kolejną; wszystko jest płynne. Gdyby tak Hammill tak to całkiem połączył - z pewnością byłaby genialna awangardowo-ambientowa rzecz. Na szczęście tego nie zrobił; zaserwował nam za to płyty 1 i 2, które wymagają wielokrotnego słuchania; wymagają skupienia i uwagi. Hammill jak zwykle dokonuje cudów w kwestii wokalu - każdy głos to osobny instrument.

[Polset]

Konstrukcja przypomina InCoherence,jena suita podzielona na fragmenty. Poszczególne motywy muzyczne powtarzają się. Jedna w warstwie muzycznej to cos znacznie bardziej awangardowego. Na myś momentami przychodzą rożne fragmentu z płyty "This" te bardziej agresywne kojarzą się z "Conseqences" bardziej niż z "Nadirem" Spokojne momenty przywodza mi na myśl takie brzmienia jak bardziej dramatyczne momenty "None of The Above" Jeżeli przyjąć że od płyty "Singularity" rozpoczą się nowy rodział a Thin Air i wspomniane jus Konsekwencje to jego rozbudowa to tutaj Mistrz poszedł na całość. To awangarda-lepiej tego nie da się określić. Gdyby nie liczyć eksperymentów typu "Loops &Reels" czy tez "Sonix"
które się są do końca dyskograficznymi płytami to to jest najbardziej awangardowe działo jakim Peter nas kiedykolwiek uraczył. TYm bardziej ze poziom tej płyty jest znacznie wyższy od wspomnianych.

[Sebastian Winter]

 Dzisiaj był u mnie dzień płytowy- najpierw przyszedł najnowszy Hammill, a później Wielka płyta Koguta z dedykacją  - jeszcze raz składam koledze Kogutowi podziękowania i słucham jego debiutanckiego dzieła


Ps: mam pytanie do Kolegi Kompozytora: czy odniesienia w nawiasach przy każdym tytule miały, tak jak myślę, ścisły związek z klasyczną tragedia grecką? ( Prologos, Epejsodion, Stasimon i Eksodos)- czy też to tylko przypadkowe użycie tych terminów?

[Kogut]

Użycie tych terminów było jak najbardziej celowe. Początkowo w ogóle tylko one były tytułami.

[Polset]

Użycie tych terminów było jak najbardziej celowe. Początkowo w ogóle tylko one były tytułami.

Ja też dziękuję Mój odtwarzacz czyta te czarną płyte

[Kogut]

Tak właściwie, to ja również dziękuję (za zainteresowanie chociażby).

[Sebastian Winter]

Peter Hammill i ...All That Might Have Been... - znowu słucham całości- i zgadzam się z Polsetem- pod względem konstrukcji ta płyta przypomina nieco Incoherence- tyle tylko że jest od niej o wiele lepsza i ciekawsza. W internecie, już czytam opinie że Hammill poszedł nieco za daleko, i że ciężko jest przez tę muzykę przejść. Jeśli o mnie chodzi- płyta bardzo mi się podoba- szczególnie ten duszny klaustrofobiczny klimat i wdzierająca się w sam mózg gitara. Wiele jeszcze przesłuchań musi upłynąć bym docenił wszystkie smaczki tego albumu

[Sebastian Winter]

...All That Might Have Been... - to moje trzecie przesłuchanie a jeszcze żaden motyw mi po głowie nie chodzi to chyba najtrudniejsza płyta Hammilla od czasów Singularity

[Sebastian Winter]

Wielka Płyta Koguta - śmiem twierdzić że klawisze zdradzają wpływy Keitha Emersona

[Sebastian Winter]

Peter Gabriel i IV

[LukaszS]

Andrzejki wiec na lekko na koncercie w poznańskiej arenie francesco napoli, boney m, bad boys blue i alphaville... A w domu alphaville bo tylko oni zagrali w pełni na żywo.... I to jak zagrali, wszystko przearanzowane, mocny koncert z gitarzysta, basista, perkusista i klawiszowcem... Momentami industrial prawie...a teraz forever young i afternoon in utopia

[Sebastian Winter]

Beggars Opera i Waters of change - od wielu lat już posiadam tę płytę i nieustająco mi się ona podoba. Szczególnie nagranie Nimbus które wielokrotnie gościło w audycjach Tomka Beksińskiego. Najlepsza płyta Beggars Opera. Po prostu

[Sebastian Winter]

Peter Hammill i ...All That Might Have Been... Cd1 Cine