Wiadomości

Ja wolę Discipline. A Indiscipline to chyba ich najlepszy utwór z tego okresu...

Tak cała druga strona 3 płyty z kolorowej trylogii jest genialna , bo z pierwszej połówki to tylko Sleepless lubię (ten bas Levina! ). A te industrialne kawałki są niesamowite . W wersji remasterowanej w dodatkach powalają mnie remixy Sleepless (ale czy to jeszcze rock czy pop?) i te zgrzytające gitarki-wiertarki (kłania się koncert z Japonii gdzie Adrianek używa takiej wiertareczki do obsługi gitareczki ).

Ale broń Boże w wersji remasterowanej - te utwory dodatkowe może są nawet niezłe, ale zupełnie nie pasują do 3 wielkich utworów płyty. Chociaż o ile pamiętam - to "Pawn Hearts" miało być płytą podwójną (na drugiej płycie miały być wersje live niektórych  kawałków np. Killer, Darkness i te jazzujące fragmenty).

Ale moim zdaniem na pewno nie jest godna aby nosić nazwę King Crimson. Ma tam swoje chwile ale ugólnie to najgorsza płyta wydana pod szyldem KC.

Racja nie jest godna nazwy KC - ale np. Requiem uwielbiam (to taki nieliczny improwizacyjny kawałek KC z lat 80-tych)

Z Quite Zone uwielbiam Siren Song i Yellow fever in cat`s eye.
Co do utworu Lost to bardzo chciałem go usłyszeć live ale nie stety sie to nie stało.
Pionieers to chyba obok Latarników taki najbardziej klimatyczny utwór

Z Quite to ja wolę Last Frame (a nawet jak już to wykonania solo Hammila - czyli Peter Hendrix Hammill mocny jak nigdy )...

Mam wersję bootlegową "Lost" (bootleg "Killer lives") - ale bez porównania ze studyjną. 
Mam jeszcze 4-minutowy fragment koncertowego video tego utworu - z 18.03.1972 z Paryża. Hammill w śmiesznej czapeczce (beretce?) śpiewa mocnym, zachrypniętym głosem...

House with no doors - piano i bas (i głos - i ten tekst o samotności).

"Pioneers over c", Jackson rulezz

Te powolne organy na początku co się wyłaniają jakby znikąd i ten bas Bantonowy, no i syczenie Jaxona w saxofon...I kolejny tekst o samotności (tu w kosmosie)...

Refugees

Oraz sporo utworów ze wszystkich płyt

Cóż może uznamy że wszystkie utwory VDGG są naszymi ulubionymi i sprawa jest już jasna...

A tak na poważnie - do Mergulka dodam "Lost".

Ok zgadzam się, nie doczytałem o zacnych...

Wiem, wiem - zabijcie mnie.
Ale chciałbym wiedzieć jaki jest wg Was najlepszy (może być ulubiony - bo wiadomo gusty są różniste) utwór  VDGG. Może być nawet tych utworów kilka - jeden na pewno ciężko wybrać.

Mój number one to ........
Meurglys III - cóż, dla mnie to kwintestencja stylu zespołu; kwintestencja tekstu Hammilla - wyobcowanie, samotność.

Pink Floyd "More", "Obscured By Clouds"; Dream Theater "Wszystko" (hihihi... ) - tyle mi na razie przychodzi na myśl...

i mała rada dla PH-maniaków, którzy lubią piosenki, a nie szalone rzeczy: "Loops and Reels", "Sonix" i "Unsung" - ja się przyznaję - bardzo lubię tę trzecią kategorię muzyczną Hammilla (obok spokojniejszej - balladowej i ostrzejszej - czytaj "Nadir", "Noise" itp.).

Chciałem zapytać czy znacie występ PH w studiu telewizji (chyba francuskiej), gdzie "śpiewa" Painting By Numbers. Śpiewa chyba z playbacku. Gdy to zobaczyłem, nie mogłem uwierzyć, że to ON... A może naprawdę śpiewa, a tylko muzyka jest podkładana...

Oj, to jest coś strasznego!!! Jak ktoś jest wrażliwy, to, niech lepiej nie oglada... 

W sumie to musiał to chyba zaśpiewać  (nie musiał z playbacku) - skoro wydano mu to na singlu i maxisinglu (ta wersja wydłużona jest zresztą jakaś niezbyt wydłużona - tylko 43 sekundy)...

Długa ta lista...
A już chciałem wpisać swoje top10, a po takiej ładnej prezentacji nie odpuszczę i zrobię chyba od top20 do top 50...

Poznajecie? Śliczne to zjawisko...

Inspiracji PH ciąg dalszy:
oto znalazłem wywiad z Brucem Dickinsonem (każdy wie któż to jest), w którym wymienia swoje inspiracje i między innymi Petera Hammilla z grupy VDGG oraz Iana Andersona (ale jego za teksty chwali).

http://mindless.blogfa.com/post-15.aspx