Aktualnie słucham...

[ceizurac]

Toyah "The Changeling" - kurcze rewelacja, polecam; new wave/gothic - nawet przebojowo jest.

[LenoreLazuli]

The Silverman - Requiem Settings (2013 Remaster)

[Sebastian Winter]

Toyah "The Changeling" - kurcze rewelacja, polecam; new wave/gothic - nawet przebojowo jest.

jak gothic to muszę sprawdzić- nie znam tej płyty

u mnie Lou Reed - Transformer (1972) - jeśli chodzi o ulubiony album Reeda nigdy nie mogę się zdecydować: Transformer czy Berlin- obie są znakomite, choć dość mocno sie różnią- Transformer to rzecz bardziej rockowa , nagrana z udziałem Davida Bowie- nieco nawet przypomina pod względem muzycznym jego płyty z okresu Ziggiego Stardusta- poza tym to kopalnia Reedowskich klasyków: Perfect Day, Satellite of Love czy też Walk on the Wild Side- i pomyśleć tylko ża sam Lou nie był z tej płyty zadowolony i zarzucał Bowiemu że album jest zbyt komercyjny...

[Sebastian Winter]

Fripp/Eno - The Equatorial Stars (2004) - przepięknie snujący się ambient- dla fanów gatunku rzecz obowiązkowa

[LenoreLazuli]

The Legendary Pink Dots - Hallowe'en Special 2020

Dotsi uratowali najważniejszy dzień w roku 

[Sebastian Winter]

The Velvet Underground - White Light/White Heat (1968) - drugi i moim zdaniem najlepszy album VU- już na słynnym debiucie w muzyce zespołu pojawiły się elementy gitarowego brudu i rockowej awangardy, jednak dopiero tutaj Lou Reed i jego koledzy poszli na całość- słuchając tych nagrań aż trudno uwierzyć że powstały one w 1968 roku: dostajemy mocną i  amfetaminową kompozycję tytułową, przerażający i ociekający czarnym humorem The Gift, poruszający Lady Godiva's Operation, króciutki, nieco spokojniejszy Here She Comes Now, mroczny, niemal punkowy I Heard Her Call My Name i na sam koniec magnum opus tej płyty, czyli prawie 18 minutową, rozimprowizowaną kompozycję Sister Ray- gdzie jakimś cudem pojawiają się gatunki rocka które w 1968 roku właściwie jeszcze nie istniały: noise, punk, garage rock i shoe-gazing. Niesamowita i wstrząsająca jest ta płyta- rzecz absolutnie obowiązkowa dla fanów dobrej muzyki- bezwzględnie polecam

Ps: i tylko szkoda że pozniej muzycy już nieco spuścili z tonu; ich następny album The Velvet Underground (1969) jest o wiele bardziej tradycyjny, a kolejny czyli Loaded (1970) to już właściwie zapowiedz solowego Reeda- o ostatnim czyli Squeeze przez grzeczność nie wspominam bo to żaden Velvet Underground

[ceizurac]

Toyah "The Changeling" - kurcze rewelacja, polecam; new wave/gothic - nawet przebojowo jest.

jak gothic to muszę sprawdzić- nie znam tej płyty

Wikipedia opisuje ten album jako new wave/gothic rock - ale czy to prawdziwy rock gotycki w stylu Sisters of Mercy to mam wątpliwości; mimo wszystko naprawdę świetna to płyta.

[Tercero]

The Velvet Underground - White Light/White Heat (1968) - drugi i moim zdaniem najlepszy album VU- już na słynnym debiucie w muzyce zespołu pojawiły się elementy gitarowego brudu i rockowej awangardy, jednak dopiero tutaj Lou Reed i jego koledzy poszli na całość- słuchając tych nagrań aż trudno uwierzyć że powstały one w 1968 roku: dostajemy mocną i  amfetaminową kompozycję tytułową, przerażający i ociekający czarnym humorem The Gift, poruszający Lady Godiva's Operation, króciutki, nieco spokojniejszy Here She Comes Now, mroczny, niemal punkowy I Heard Her Call My Name i na sam koniec magnum opus tej płyty, czyli prawie 18 minutową, rozimprowizowaną kompozycję Sister Ray- gdzie jakimś cudem pojawiają się gatunki rocka które w 1968 roku właściwie jeszcze nie istniały: noise, punk, garage rock i shoe-gazing. Niesamowita i wstrząsająca jest ta płyta- rzecz absolutnie obowiązkowa dla fanów dobrej muzyki- bezwzględnie polecam

Ps: i tylko szkoda że pozniej muzycy już nieco spuścili z tonu; ich następny album The Velvet Underground (1969) jest o wiele bardziej tradycyjny, a kolejny czyli Loaded (1970) to już właściwie zapowiedz solowego Reeda- o ostatnim czyli Squeeze przez grzeczność nie wspominam bo to żaden Velvet Underground

Wychowałem się na White Light/White Heat i na wszystkich innych. Ale White Light/White Heat uważam za album wybitny.

U mnie Chet Baker
jakiś winyl

[Sebastian Winter]

Zmiana klimatu czyli Bauhaus i In The flat field- w końcu dzisiaj Halloween

[Tercero]

PH - Slim's, San Francisco, CA, USA
1990

To jest genialne!
I jeszcze dobra jakość.
"Skin" i "After the Show" świetne wersje.

[Sebastian Winter]

na wieczór:

Van Der Graaf Generator - Godbluff (1975) - jako że słuchałem dzisiaj Velvetów, uważniej wynajduję na tej płycie VDGG elementy proto-punkowe i garażowe- a tych jest tutaj sporo: choćby kompozycja Arrow która spokojnie mogłaby zostać scoverowana przez którąś z grup nowo-falowych czy też środkowa część Sleepwalkers- z tego wniosek że VDGG nigdy nie był wyłącznie grupą prog-rockową- co najlepiej słychać na bootlegach z tego okresu

Edgar Froese - Aqua (1974) - znakomity solowy debiut lidera TD- świetna elektronika w starym dobrym berlińskim stylu

[Tercero]

na wieczór:

Van Der Graaf Generator - Godbluff (1975) - jako że słuchałem dzisiaj Velvetów, uważniej wynajduję na tej płycie VDGG elementy proto-punkowe i garażowe- a tych jest tutaj sporo: choćby kompozycja Arrow która spokojnie mogłaby zostać scoverowana przez którąś z grup nowo-falowych czy też środkowa część Sleepwalkers- z tego wniosek że VDGG nigdy nie był wyłącznie grupą prog-rockową- co najlepiej słychać na bootlegach z tego okresu

Edgar Froese - Aqua (1974) - znakomity solowy debiut lidera TD- świetna elektronika w starym dobrym berlińskim stylu

Natchnąłeś mnie na nowy wątek: Określenie stylu muzyki VDGG
http://vdgg.art.pl/forum/index.php/topic,1955.msg60435/topicseen.html#msg60435

[Sebastian Winter]

Lou Reed i Metallica - Lulu (2011) - bardzo niedoceniana płyta która spodobała mi się już w momencie jej wydania i wciąż mi się podoba- myślę że jej krytycy zapomnieli podczas wylewania na nią pomyj o jednej ważnej rzeczy: że to bardziej solowy projekt Reeda na którym zagrała Matallica niż płyta samej Metachy - Hatfield i spółka pojawili się na niej na takie samej zasadzie, na której na wydawnictwie Mirror Ball Neila Younga usłyszeliśmy muzyków Pearl Jam- słuchając Lulu nie można o tym zapominać: to Reed jest tutaj głównym wokalistą i  autorem tekstów- dostajemy za to mroczny, posępny rock z wcięciami metalowymi i szalonymi melodeklamacjami Lou opowiadającymi o tragicznym żywocie pewnej panny lekkich obyczajów która w końcu przyciągnęła do siebie samego Kubę Rozpruwacza- historia skrojona w sam raz dla Lou Reeda

[Sebastian Winter]

Van Der Graaf Generator - Still Life (1976) - i tutaj również można usłyszeć elementy punkowe: nagranie tytułowe, La Rossa- ąż się roi w tym utworze od nowo-falowego gitarowego brudu (szczególnie w wykonaniach bootlegowych) i w Childlike Faith in Childhood's End- szczególnie ostatnie 4 minuty kompozycji

[Tercero]

Front 242 - Geography

Wspaniały Debiut. 
Coś dla Sebastiana.