Aktualnie słucham...

[Sebastian Winter]

dzisiaj są jego urodziny więc: Robert Fripp i God Save the Queen/Under Heavy Manners- drugi solowy album Roberta

[Tercero]

VDGG - Pawn Hearts

znowu

[Hajduk]

The Buggles "The Age of Plastic" (1980 - progressive pop, new wave, electropop) - płyta duetu Geoff Downes, Trevor Horn - jak dla mnie to lek na całe zło muzyczne; nieco z przymrużeniem oka, ale bardzo dobre. Polecam nieznającym.

potwierdzam- znakomity to album- świetny dowód na istnienie ambitnego popu- jakby ktoś nie wierzył że coś takiego chodzi po świecie

A czy znacie drugą płytę Flash And The Pan "Lights In The Night" - też podpada pod taką kategorię.

[Tercero]

VDGG - The Least We Can Do Is Wave To Each Other

[Sebastian Winter]

The Buggles "The Age of Plastic" (1980 - progressive pop, new wave, electropop) - płyta duetu Geoff Downes, Trevor Horn - jak dla mnie to lek na całe zło muzyczne; nieco z przymrużeniem oka, ale bardzo dobre. Polecam nieznającym.

potwierdzam- znakomity to album- świetny dowód na istnienie ambitnego popu- jakby ktoś nie wierzył że coś takiego chodzi po świecie

A czy znacie drugą płytę Flash And The Pan "Lights In The Night" - też podpada pod taką kategorię.

ja znam- Kaczkowski kiedyś ją prezentował w Mini-Maxie- bardzo fajna, klimatyczna muzyka

The Stranglers - Feline - słucham razem z kotem- w końcu tytuł zobowiązuje

[Sebastian Winter]

Nektar - Recycled - szósty album zespołu wydany w 1975 roku- słychać tu już niestety lekkie zmęczenie materiału - nie jest to rzecz tak dobra jak poprzednie płyty: całość składa sie z dwóch suit jednak czegoś w tej muzyce nie ma co być powinno a co sprawia że wydawnictwa tego nie sposób dołączyć do największych osiągnięć grupy

[ceizurac]

The Buggles "The Age of Plastic" (1980 - progressive pop, new wave, electropop) - płyta duetu Geoff Downes, Trevor Horn - jak dla mnie to lek na całe zło muzyczne; nieco z przymrużeniem oka, ale bardzo dobre. Polecam nieznającym.

potwierdzam- znakomity to album- świetny dowód na istnienie ambitnego popu- jakby ktoś nie wierzył że coś takiego chodzi po świecie

A czy znacie drugą płytę Flash And The Pan "Lights In The Night" - też podpada pod taką kategorię.

Nie znam, ale na pewno posłucham skoro rekomendujesz.

Ultravox "Ha!-Ha!-Ha!" - cała płyta jest nieco punkowa (co mi bardzo odpowiada), poza rewelacyjną piosenką "Hiroshima Mon Amour", która śmiało mogłaby się znaleźć na którymś z "berlińskich" albumów Bowiego.

[Polset]

The Buggles "The Age of Plastic" (1980 - progressive pop, new wave, electropop) - płyta duetu Geoff Downes, Trevor Horn - jak dla mnie to lek na całe zło muzyczne; nieco z przymrużeniem oka, ale bardzo dobre. Polecam nieznającym.

potwierdzam- znakomity to album- świetny dowód na istnienie ambitnego popu- jakby ktoś nie wierzył że coś takiego chodzi po świecie

A czy znacie drugą płytę Flash And The Pan "Lights In The Night" - też podpada pod taką kategorię.

ja znam- Kaczkowski kiedyś ją prezentował w Mini-Maxie- bardzo fajna, klimatyczna muzyka

The Stranglers - Feline - słucham razem z kotem- w końcu tytuł zobowiązuje

Ja znam i bardzo cenię

[ceizurac]

Tim Bowness "Abandoned Dancehall Dreams" - chyba najlepsza z solowych płyt Tima; dalej nostalgia i smutek, ale coś w sobie ma...

[ceizurac]

Cecil Taylor ‎"3 Phasis" - jedna z najbardziej odjechanych (w pozytywnym sensie) płyt; ekstremum awangardy jazzowej.

[ceizurac]

Bill Evans "Interplay" - jazz "normalniejszy".

[Tercero]

Brainticket - Psychonaut
1972

Kraut, psychodelia i wiele innych. Bardzo ciekawe.

[Hajduk]

Cecil Taylor ‎"3 Phasis" - jedna z najbardziej odjechanych (w pozytywnym sensie) płyt; ekstremum awangardy jazzowej.

Również polecam. Spróbuj jeszcze "One Too Many Salty Swift And Not Goodbye"

[ceizurac]

Cecil Taylor ‎"3 Phasis" - jedna z najbardziej odjechanych (w pozytywnym sensie) płyt; ekstremum awangardy jazzowej.

Również polecam. Spróbuj jeszcze "One Too Many Salty Swift And Not Goodbye"

Kiedyś słuchałem, równie dobre i ciężkie.

Tears For Fears "Songs From The Big Chair (2006 Deluxe Edition)".

[Hajduk]

Cecil Taylor ‎"3 Phasis" - jedna z najbardziej odjechanych (w pozytywnym sensie) płyt; ekstremum awangardy jazzowej.

Również polecam. Spróbuj jeszcze "One Too Many Salty Swift And Not Goodbye"

Kiedyś słuchałem, równie dobre i ciężkie.

Tears For Fears "Songs From The Big Chair (2006 Deluxe Edition)".

Z tego okresu znakomite Taylory to jeszcze "The Eight" i "It Is In The Brewing Luminous". Bardzo ciekawy jest debiut Cecila "Jazz Advance" - wygląda na to, że w tym okresie był bardziej radykalny niż Ornette Coleman. Potem Taylor zrobił krok do tyłu i wydał kilka  raczej zachowawczych płyt. Środek lat 60-tych to już wielkie płyty.