Aktualnie słucham...

[Sylvie]

Steve Hackett - "Selling England By The Pound & Spectral Mornings: Live At Hammersmith"

[Sebastian Winter]

Fish - Weltschmerz (2020)  - jeśli rzeczywiście ma to być ostatni album artysty, to jest to pożegnanie w iście wielkim i monumentalnym stylu: 2 płyty, ponad 80 minuty muzyki- muzyki chwilami znakomitej, obok której nie można przejść obojętnie: mamy tutaj ponad 15 minutowe nagranie Rose of Damascus opowiadające o pewnej dziewczynie z Syrii, przepiękne Garden of Remembrance stanowiące rozliczenie się Fisha z przeszłością, mroczne nagranie tytułowe brzmiące jakby wprost z płyty Fellini Days no i genialne  Little Man What Now gdzie bardzo wyraźnie słychać szalejącego na saksofonie Jaxona- nie można też zapomnieć o epickim, lekko jazzowym  Waverley Steps (End of The Line)- kto wie czy nie najlepszej solowej kompozycji w całej karierze byłego wokalisty Marillion

Bardzo ciekawa recenzja Wampirze; będę musiał posłuchać tej płyty, chociaż solowego Fisha nie znam prawie wcale.

solowego Fisha warto posłuchać choć czasami zdarzały mu się płyty słabsze- z tych najlepszych polecam przede wszystkim 4 pozycje które są niemal w całości znakomite:

1. Vigil in a Wilderness of Mirrors (1990) - czyli jego wspaniały solowy debiut- na plycie znajduję się m.in legendarne już dziś nagranie Cliche
2. Sunsets on Empire (1997) - płyta nagrana z Stevenem Wilsonem
3. Raingods with Zippos (1999) - na drugiej stronie albumu genialna suita Plague of Ghosts
4. Fellini Days (2001) - ze różnych względów osobistych moja absolutnie ulubiona płyta Fisha

[Sebastian Winter]

a u mnie David Sylvian/Robert Fripp - Darshan (The Road to Graceland) (1993) - czyli płyta z remiksami- szczególnie fajne jest ujęcie kompozycji tytułowej przez brytyjską grupę The Future Sound of London- polecam

[Tercero]

Fish - Weltschmerz (2020)

Przypuszczam, że to nie dla mnie, mimo że zrobione z rozmachem i jak to się mówi momenty są. (I bardziej mi się podoba od każdego Marilliona, z nim i bez niego) Jaxon rozpoznawalny od pierwszego dźwięku, szkoda że nie zagrał tak na ostatnich płytach VDGG.

[Tercero]

Steven Wilson - Cover Version

Fajna płyta.

[Tercero]

Memories Of Machines - Warm Winter
2011

Właściwie jak no-man

--------------------------------------------

Henry Fool - Henry Fool
2001

Bardzo fajna rzecz!

[Sebastian Winter]

Fish - Weltschmerz (2020)

Jaxon rozpoznawalny od pierwszego dźwięku, szkoda że nie zagrał tak na ostatnich płytach VDGG.

zgadza się -właśnie w takich momentach tęskni się za Jaxonem w VDGG

u mnie Steve Hackett - Selling England By The Pound & Spectral Mornings: Live At Hammersmith - bardzo dobre a chwilami nawet rewelacyjne- polecam nie tylko fanom Genesis i Hacketta

[Tercero]

Slow Electric
2011

Bardo fajna płyta
Tim Bowness, Peter Chilvers and the Estonian group UMA.

[Sebastian Winter]

RPWL - Trying to Kiss the Sun (2002) - bardzo fajny floydowski album- wiem że to może mało oryginalna muzyka, ale kopiować tez trzeba umieć a panowie z RPWL robią to chwilami po mistrzowsku- polecam

[ceizurac]

Dżem "Akustycznie" - zgodnie z tytułem; akustycznie, spokojnie...

[LukaszS]

PH Womad 1983

[ceizurac]

VDGG "Killer Lives - Live Brescia 21.05.1972" - jeden z lepszych bootlegów tamtej epoki; chociaż jakość średnia.

[ceizurac]

Sisters of Mercy "Temple of Rarities" - zgodnie z tytułem - rarytasy (https://www.discogs.com/The-Sisters-Of-Mercy-Temple-Of-Rarities/release/537103).

[ceizurac]

Fish "Weltschmerz" - niby wszystko ok, ale to nie jest "moja" muzyka; nie wiem czemu w sumie, ale nie podoba mi się.

[Sebastian Winter]

Fish "Weltschmerz" - niby wszystko ok, ale to nie jest "moja" muzyka; nie wiem czemu w sumie, ale nie podoba mi się.

mnie się ten album podoba pewnie dlatego że do Fisha mam bardzo osobisty stosunek - przed laty, jeszcze pod sam koniec liceum rybny Marillion to był mój ukochany zespół- słuchałem go na okrągło zaczytując się w tekstach wielkiego Szkota które zresztą zawsze kojarzyły mi się z lirykami Hammilla co nie powinno dziwić biorąc pod uwagę kilka okładek Marillion gdy odszedł z tego zespołu nagrał kilka naprawdę dobrych płyt i myślę że Weltschmerz z pewnością do nich należy - nie jest to może album roku, jednak znajduję sie na nim sporo znakomitych kompozycji do których z pewnością będę powracał