Van Der Graaf Generator – H to He, Who am the Only One

House With No Door (tłum. ceizurac)

Dom bez drzwi

Jest sobie dom bez drzwi i ja sobie w nim mieszkam,
nocami robi się tu zimno a za dnia coraz trudniej mi to wszystko znieść.
Jest sobie dom bez dachu; i deszcz wkrada się do środka
kapiąc mi na głowę gdy próbuję myśleć tym co jest poza czasem.
Nie znam cię, chociaż ty twierdzisz że mnie znasz,
być może,
bo tyle tego, że sam nie już nie mam pewności…
Nazywasz mnie po imieniu, ale to brzmi tak nierealnie,
zapomniałem jak się czuję, ciało odmawia przyjęcia leku.

Jest sobie dom bez dzwonka, ale i tak nikt nie dzwoni,
Czasem nie wiem czy na zewnątrz został jeszcze ktoś przy życiu
jeśli w końcu jakieś żywe istoty są na zewnątrz.
Jest sobie dom bez dźwięków; tak, jest tu zupełnie cicho,
nie ma zbyt wielu słów,
jeśli nie ma nikogo, kto by je usłyszał w czasie.
Nauczyłem się linijek mojego tekstu, znam je doskonale
Jestem gotów powiedzieć komukolwiek kto w końcu tu przyjdzie
o linii w moich myślach zimnej jak ta noc
Coś jest nie w porzadku,
gdy ta mała ciemna postać ucieka…

Jest sobie dom bez drzwi
i nie ma nic żywego w środku:
pewnego dnia stał się murem…
ale wtedy naprawdę już mnie to nic nie obchodziło.
Jest sobie dom bez światła,
a wszystkie okna są zaklejone i nadwyrężone – NIC NIE JEST UJAWNIONE OPRÓCZ CZASU
nie znam cię, a ty twierdzisz że mnie znasz,
być może,
bo tyle tego, że sam nie mam już pewności…
Nazywasz mnie po imieniu, ale brzmi tak nierealnie,
zapomniałem jak się czuję, moje ciało odmawia przyjęcia leku…
Czy nikt mi nie pomoże?