Van Der Graaf Generator, polskie forum

Czego najczęściej słuchacie w bieżącym tygodniu/miesiącu/roku/dekadzie itp.?

Ja jestem chwilowo w nastroju zoologicznym:

(http://ec1.images-amazon.com/images/I/51Z+abM6DmL._AA240_.jpg)

(http://ec1.images-amazon.com/images/I/51G1P58CZAL._AA240_.jpg)

Z braku najnowszej muzyki słucham tej ciut starszej, np Side One / Side Two Adriana Belew. Mam też ciągle np. Riverside to przesłuchania, wszyscy chwalą, a ja słabo znam tę grupę...
Primusa także słucham, np Brown Album daje mi niezłego "kopa" :D

"Animals..." to już nie taka nowa płyta, ale z braku świeższych produkcji Primusa trzeba się zadowolić tym, co jest... Chociaż nowy Les solo (też zoologiczny, bo wielorybniczy) świetny...

Ale bizony i bawoły to zupełna nowość. Soundtrack filmowy, co jednak nie znaczy, że płyta to tylko instrumentalne popisy Omara. Cedric też jest ;D

A jak już jestem przy genialnych wokalistach - to jeszcze jedna nowość:

(http://www.gutsofdarkness.com/_images/pochettes/181_9812.jpg)

Zdecydowanie najlepsza ze wszystkich płyt Tomahawka. Patton znakomity jak zwykle, a muzyka tym razem dalej od klimatów metalowych, a  bliżej Franka Zappy  ;)

Tak, znam i też często słucham :)


Nie znam, ale się cieszę niezmiernie, w końcu urodziłem się 21 grudnia ;)

Z racji braku czasu (praca >:(, rodzinka ;D) słucham muzyki dniami w autobusie (dręcząc współpasażerów :-[) i nocami (słuchawki to dobra rzecz).
A czego? Różności.
Sam się zastanawiam jak można takich różności słuchać.
No to co? Ostatnio głównie bootlegów: Pink Floyd (te lata 60-70 i te improwizacje...); King Crimson (jak obok); Pet Shop Boys (TAK!) (to moje młodzieńcza fascynacja, która trwa do dziś) - tu to głównie remixy, extended versions itp.; no i nie może zabraknąć PH - mój top1 to "Skeletons of Songs" solo z 1978 roku a tracklista mówi sama za siebie: :)

"Skeletons Of Songs"
2 CDs
125:40    CD 1 (70:20):
House With No Door 6:20
Time Heals 7:26
This Side Of The Looking-Glass 4:33
My Room (Waiting For Wonderland) 6:51
Easy To Slip Away 6:15
Still Life 7:55
Lizard Play 5:12
Time For A Change 4:44
Been Alone So Long 3:10
Modern 6:33
If I Could 4:58
Last Frame 6:17
CD 2 (55:20):
The Comet, The Course, The Tail 7:25
The Lie (Benini's St. Theresa) 6:50
The Mousetrap (Caught In) 6:10
In The End 7:22
A Plague Of Sleepwalkers 10:21
Man-Erg 10:47
Refugees 6:21

Jakość nagrania i wykonanie rewelacyjne. To taki "Typical" ale jeszcze lepszy. A repertuar palce lizać.

Są jeszcze bootlegi VDGG (różne różniste - dużo by pisać).

A z niebootlegów wymienię może:
Komeda - muzyka do filmów Polańskiego;
Lacrimosa - "Stille", "Elodia" - moim zdaniem najlepsze płyty Tilo Wolffa;
troszkę death metalu - może być Morbid Angel i Death;
a kochaną córeczką muszę słuchać Bebe Lilly i piosenki z Tik-taka;
solowego Frippa też, może być i z Eno;
Zappa może być "Lumpy Gravy" - kosmos i odlot totalny.

Chyba nie zaszokowałem tymi sprzecznościami muzycznymi. Ale cóż. Nie bójcie się rapu, disco polo nie lubię... ;)

Oj, "Skeletons of Songs" to faktycznie świetna tracklista...
Ostatniego Frippa jakoś nie słucham, odłożyłem na później.
Za to starsze nagrania Frippa z Sylvianem wymiatają :)
Z rzeczy lekkich, łatwych i przyjemnych to sobie czasem Nightwish słucham :)
Tarja się moim zdaniem trochę marnowała w tej kapeli, może teraz coś ciekawszego nagra, w końcu głos ma moim zdaniem bardzo dobry (sopran).
Zappę bardzo cenię, dane mi było nawet zagrać ze swoją kapelą utwory głównie z płyty "Sheik Yerbouti" w koncercie noworocznym i jakoś to wyszło. Chociaż brzmiało to dziwnie, gdyż mamy wokalistkę wyglądającą wypisz-wymaluj jak Tarja i nawet podobnym głosem władającą :D
Ale o nagrania nie proś :D
Z najostrzejszych rzeczy to sobie czasem słucham Slayera, Lombardo to jest gość :D
No i ostatnia moja fascynacja to The Mars Volta...

No tak zapomniałem o Slayerze, a Lombardo chyba najlepszy w swej profesji. :o :-[
Do The Mars Volta jakoś nie dotarłem, czytałem, wiem co grają. :-[
Nightwish też nie znam. :(
"Sheik  Yerbouti" to chyba ta z łatwiejszych płyt Zappy. Też świetna. O Zappie szłoby napisać cały esej. Powiem tylko, że moim zdaniem gdyby nagrywał muzykę w jednym tylko stylu, powiedzmy jazzrocku, byłby wielki (może największy), a tak grając właściwie wszystko: od popu, przez jazz, rock, awangardę, muzykę konkretną i symfoniczną był po prostu genialny. I za to go uwielbiam.
Fripp z Sylwianem też niczego sobie.

Oj tak, to mój ulubiony perkusista oprócz Bruforda, Mastelotto, Collinsa, Palmera i jeszcze kilku innych.
Za Portnoyem nie przepadam :)


Fani The Mars Volta mają silną reprezentację na tym forum :D
Nightwish to właściwie nic wielkiego, za to wokalistka godna uwagi (już z nimi nie śpiewa, została wyrzucona) i trzeba jej karierię śledzić.


Zappa chyba musiał grać wszystko, bo byłby chory :D
"Sheik" jest faktycznie łatwy, dlatego go graliśmy :)
Chociaż wykonaliśmy też "Tortury" i nie było źle.
O Sylvianie też możesz dyskutować na tym forum i twoje posty nie pozostaną raczej bez odpowiedzi.

"Sheik" łatwy w odbiorze, bo na graniu się nie znam. "Tortury" uwielbiam (te jęki...przez 10 minut). :o

Ulubieni perkusiści? Hmm chyba ci, którzy grają w zespołach które się lubi.
Na pewno: Bruford, Mastelotto (DVD - "Deja Vroom" rewelacyjne; a "Indiscipline" po prostu powalające); Piotrowski; Docent; Evans (szczególnie za Gog/Magog). :o
Dream Theater nie lubię. Robiłem kilka podejść i nic.

Solowego Sylviana nie bardzo znam. Kolaboracja z Frippem (+Mastelotto) rewelacyjna.

Właśnie, Piotrowskiego też cenię.
O Evansie już pisałem wcześniej.
Perkusista Toola też jest świetny, słychać to dobrze na płytach Side One i Side Two Adriana Belew.
Tim "Herb" Alexander z Primusa także jest genialny.
No, ale o perkusistach mógłbym napisać kilkadziesiąt postów, więc na razie się powstrzymam :)


W Dream Theater zupełnie nie podoba mi się perkusja, gitara, bas, aranżancje i kompozycje, ale poza tym to chyba dobra kapela  ;D ;D ;D

Mam zapis video koncertu Frippa i Sylviana (plus Mastelotto) "The Road to Graceland", miodzio :)
Poza tym Mastelotto jak mało kto (innego nie znam :) ) potrafi świetnie wykorzystywać możliwości zestawu Roland V-Drumm.

Bruford w swoim czasie (kolorowa trylogia King Crimson z lat 80; i podwójny skład KC z lat 90) też był fenomenem perkusji elektronicznej i akustycznej. Szkoda że teraz gra se już tylko jazz. :(

Mastelotto z elektronicznymi bębnami rozwala - dvd "Eyes Wide Open" należy do moich ulubionych i te jego czary-mary na elektronicznych przyciskach.  :o :o

Skoro jestem przy KC nie odpuszczę sobie wspomnieć Projekct Two z Belew na V-drums (poprawny to on jest ale wolę jego grę na gitarze i elephant talk - tym akcentem dołączę do dyskusji o zwierzętach w muzyce, którą poruszyła nieco wcześniej La Rossa). :)

Racja, ale trudno porównywać "naleśniki" Simmonsa z lat 80 z Roland V-Drumm. Sam jestem ciekawy, jak radziłby sobie Bruford na tych nowoczesnych cudach.
Mastelotto rządzi, co jest nawet troche dziwne, gdyż nie jest on już wcale młody, a wcześniej nie grał w żadnych znaczących kapelach.


A mnie się Belew na perkusji nawet podoba, ale oczywiście też wolę jego gitarę.
Z racji bycia webmajstrem strony http://king.crimson.art.pl (http://king.crimson.art.pl) znam KC i okolice dość dobrze, może nawet zbyt dobrze  ;D
Jeśli chodzi o zwierzęta, to na Side One (albo Two, nie pamiętam), jest dopiero prawdziwy Elephant Talk, nawet w słoniowym języku  ;D

KC to właściwie też dobrze znam. Na regale z płytami zajmuje zaszczytne drugie miejsce za PH/VDGG. No jest nie powiem spora kolekcja bootlegów. To moje małe oczko w uchu. :D

Stronka o KC świetna.  Mam nadzieję że ta o VDGG/PH też nabierze podobnego kształtu. 8)

Dziękuję :D
Crimpage ma jeszcze wiele braków, np nie ma dyskografii Frippa, Belew itp.
Zamierzam napisać maila do webmastera oficjalnej strony VDGG, może coś w kierunku oficjalnej polskiej strony da się zrobić :D
Ale to jeszcze trochę potrwa, dyskografia PH jest pokaźna...
La Rossa kiedyś mi pisała o Polakach robiących dobre przekłady tekstów PH, przekład to już nie to, ale dobry zawsze coś ciekawego wniesie.
Ja jestem także wielkim fanem starego Genesis, Jethro Tull, ELP i innych wielkich kapel z lat 70...

A propos dyskografii PH/VDGG polecam (jeśli nie znasz) stronkę http://www.vapp.de/ph/index.htm z bardzo rozbudowaną dyskografią, wykazem chyba wszystkich koncertów, bootlegów itp. Często korzystam z tej stronki gdy chcę ustalić czy bootleg przeze mnie zdobyty to ten a nie inny. 8)

Przyznam się bez bicia, że sam kiedyś próbowałem tłumaczyć sobie "Still Life" - moją pierwszą płytę VDGG, ale gdy wypisałem kilka stron słówek, których nie znałem, a których nawet nie było w moim słowniku, zrezygnowałem.

Skupiłem się tylko na tematach piosenek solowych Hammilla i VDGG.
Moje ulubione to "My Room",  "Still Life", "A way out", "In the black room", "Louse".  :)

Ale się ciekawie dyskusja rozwija  ;)

Nie wymienię wszystkiego, czego słucham, bo jest tego mnóstwo, a taka wyliczanka byłaby niestrawna i nic by z niej nie wynikło. Lepiej niech się rozmaite wątki pojawiają stopniowo...

Odniosę się tylko do poruszonych przez Was tematów:
King Crimson, Mars Volta i David Sylvian (solo/z Frippem/z Holgerem Czukayem z Can/z Japan/z Nine Horses) zdecydowanie należą - obok PH i wszelkich dokonań Mike Pattona i Lesa Claypoola do moich najukochańszych zjawisk muzycznych, zdecydowanie w pierwszej dziesiątce  :)
Co do Mars Volty - polecam płytę ostatnią, "Amputechture", bo ze względu na dęciaki najbliższa jest klimatom VDGG; z kolei "Frances the Mute" brzmi jak KC z Santaną w roli drugiego gitarzysty zamiast Belew  ;), a "De-Loused" to już klasyka... Dla wielbiciela bootlegów to zresztą zespół-marzenie, dopiero na koncertach, rozimprowizowanych do granic wytrzymałości, pokazują, na co ich stać - każdy występ jest inny. Chociaż nie przepadam za wokalistami z wysokimi głosami, dla fenomenalnego Cedrica robię wyjątek (do Jona Andersona mu daleko, zresztą i Jona nauczyłam się z czasem tolerować, bo trudno wyobrazić sobie Yes z Tomem Waitsem na wokalu)

Co do Zappy - zgadzam się w pełni co do jego genialności  :), "Sheik" jest kopalnią "hitów", ale najbardziej lubię wczesne płyty z Matkami, "Hot Rats" i "The Grand Wazoo".

Dream Theater wydaje mi się nudne i pretensjonalne niczym oratoria Piotra Rubika, więc ich biegłość techniczna nie na wiele się zdaje. Poza tym nie trawię ich wokalisty  >:(

A co do Pet Shop Boys - w swojej działce są mistrzami, bardzo inteligentny pop i fantastyczne operowanie estetyką campu, tylko Brytyjczycy to potrafią  ;). U mnie mają wielkiego plusa za inspirowanie się dokonaniami jednej z moich ulubionych grup - Sparks (z tym, że ja wolę Sparks wczesne, glamrockowe, z genialną płytą "Kimono My House", nie to elektroniczno-dance'owe z lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych).

Zgadzam się, chociaż owa biegłość tu niczego nie wnosi (za pretensjonalność powinni dostać jakąś nagrodę :) ).
Piję tu najbardziej do Portnoya, on nawet w spokojnych numerach po prostu przegina, czesto stosowane przez niego np dziwne blachy przeszkadzają w odbiorze muzyki.
To jakby Kubica jeździł non-stop 340 km/h także po pit-lane :)

Pet Shop Boys można było usłyszeć nawet w Trójce pod księżycem prowadzonej przez Tomka Beksińskiego, nie tylko w wydaniach "romantycznych", które były swoistą reaktywacją "Romantyków muzyki rockowej" z radiowej "Dwójki".
"Zahaczyłem" także o tę audycję, ale akurat za New Romantic nigdy bardzo nie przepadałem.
Najbardziej z tego nurtu pamiętam chyba album "The Garden" Johna Foxxa.
Nie potrafię już dziś powiedzieć, dlaczego.

"Hot Rats" Zappy uwielbiam, jeśli dojdzie jeszcze do jakiegoś spotkania mojej kapeli to na pewno to zagramy :D

Właśnie sobie zdobyłem Mars Volta "De-Loused". Słucham i miłe zaskoczenie. Fajny odlot, coś jakby KC z lat 70-tych. Może tylko ten wokal trochę mi nieodpowiada. Ale co zrobić? Znam osoby przy których nie mogę puszczać PH, bo twierdzą, że słuchając jego głosu to można zrobić jedno: sznur i się powiesić. Ja uważam odwrotnie: gdy mam chanderkę to "In Camera" (Cometa/Gog/Magog) albo '"Chameleon" (In the end) skutecznie ją odpędzają. 8)

"Hot Rats" też bardzo lubię. Ale najbardziej lubię Zappę kpiarza (te głupie śmiechy, przyspieszanie taśmy, stukania jakby klockami itp.) - może być "Lumpy Gravy" - z mieszanką wszystkiego co najlepsze w muzyce = awangarda totalna. No i nie wypada wspomnieć mi o "Joe Garage" z tymi obrazoburczymi tekstami o zakazie słuchania muzyki... ;)

Joe's Garage to klasyka i każdy musi to znać :)
Jeśli mowa o szaleństwach Zappy to polecam też film "Baby Snakes", trochę szkoda, iż jest tam trochę mało Belew, on zawsze potrafi wczuć się w klimat :D

Z czasem się człowiek przyzwyczaja, a może nawet uzależnić  ;) Cedric zresztą zupełnie inaczej brzmi, gdy śpiewa po hiszpańsku - polecam kolejne płyty, tam jest tego trochę.
No i warto obejrzeć jakiś bootleg wideo (pierwsze oficjalne DVD w robocie), bo pod względem zachowania na scenie panowie na szczęście nie biorą przykładu z Frippa. Raczej z Jamiego Muira  ;D

Radzę się spieszyć, gdyż przy takich koncertach Cedric i Omar mogą długo już nie pożyć, a po śmierci zawsze popularność artysty rośnie (ceny płyt także) :D

No tak bo Fripp z tą swoją kamienną twarzą. Tylko ręce działają po ludzku. Robot sceniczny.

Ale w dvd "Three of the perfect pair" gdy grał solo w "Larks...cz.3" to nawet twarz mu się wykrzywiła, a i ciało całe się nawet ruszało. 8)
A na "Wide Eyes Open" podczas "Heroes" (kłania się Bowie) nawet wypatrzyłem jakąś namiastkę uśmiechu...

Zaraz zaczynam szukać Mars Volta jakiegoś koncertowego video. Ciekawe czy też na scenie występują w futerkach jak Muir. ;D

Tu o trochę inny rodzaj ekspresji scenicznej chodzi :D
Aha, Omar ma bardzo słaby wzrok, a na scenie gra bez okularów, to też mu ekspresji dodaje ;)

Jeszcze o Dream Theater (po co skoro ich nie słuchamy?). Weny żadnej - musieli przez to nagrać całe "Dark Side Of The Moon", "Masters of Puppets" i inne (ponoć chcą nagrać "Made In Japan" hmmm.).
Jakby nagrali "Pawn Hearts" albo "World Record" to może bym ich posłuchał.

DT jest nudne, jak flaki z olejem na środku morza w dzień sztormowy...

A oto dwa przykłady szaleństw grupy The Mars Volta na scenie; skok wzwyż i połykanie mikrofonu  ;D
(Niestety, zdjęcia są trochę małe).

Przyszła do mnie właśnie paczka z Fan.pl (polecam - najlepszy internetowy sklep muzyczny, sprowadzają najdziwniejsze płyty w najdziwniejszych wydaniach - jak ktoś chce wydać dwie stówy na limitowaną japońską wersję któregoś z albumów KC, nie ma sprawy; także mnóstwo winyli) i raduję się nowymi albumami:

(http://ec1.images-amazon.com/images/P/B000001Y73.01._SCLZZZZZZZ_.jpg)
Arcydzieło, do tej pory miałam ten album tylko na kasecie...

(http://ec1.images-amazon.com/images/I/51a7ZThFarL._AA240_.jpg)
Najważniejsza dla mnie wokalistka... Klasyczne albumy "The Marble Index" i "Desertshore" uzupełnione o odrzuty z sesji, alternatywne wersje i różne ciekawostki, często nie ustępujące poziomem utworom albumowym. Uczta.

(http://g-ec2.images-amazon.com/images/I/61s3t5hjY7L._AA240_.jpg)
(http://ec1.images-amazon.com/images/I/31F5VYBV34L._AA240_.jpg)
A tu z kolei dwa razy jeden z moich najukochańszych wokalistów: Mike Scott solo i z The Waterboys. Cudowny, poruszający do głębi głos...
"Book of Lightning", najnowszy album The Waterboys, udało mi się upolować w limitowanej wersji z płytką DVD zawierającą nagrania z tras koncertowych. Rewelacja...

Primus to klasyka, głupio mi trochę, iż tak późno go poznałem.
Bardzo lubię też "Brown Album" za jego inność i surowość brzmienia.
Złote pudełko i brązowa obwoluta z kartonu też są super :)
Specem od Nico nie jestem (nie miałem okazji jej dokładnie poznać), ale wiem, iż to wielka wokalistka.
Scotta także znam słabo, niestety przez wiele lat "siedziałem" jedynie w progrocku i to głównie tym z lat 70.

Oj tak, uwielbiam ich oprawę graficzną - zarówno płyt, jak i koncertów (kaczuchy rządzą, bez skojarzeń  ;D)
"Brown Album" chyba najprostszy pod względem  kompozycji i aranżacji, ale dzięki temu Les wysuwa się na absolutnie pierwszy plan  :) 


Na pewno nie dla wielbicieli "pięknego śpiewania", ale dla wielbicieli oryginalnej ekspresji owszem. To zresztą muzyka z gatunku tej, jakiej nie wolno nadużywać, bo albo doprowadzi człowieka do samobójstwa, albo przestanie działać.


Koniecznie posłuchaj "Red Army Blues" z drugiego albumu The Waterboys, "A Pagan Place". Nie jest to co prawda utwór progrockowy, ale co się zowie epicki. Tekst i wykonanie - porażające. Trudno sobie wyobrazić, skąd w głowie dwudziestoparoletniego Szkota wziął się pomysł na tak wstrząsającą pieśń o II wojnie światowej, na dodatek widzianej oczyma... młodego sowieckiego żołnierza.

Najbardziej lubię jednak cztery zupełnie rożne płyty The Waterboys: debiutancką, bez tytułu - młodzieńczą, buntowniczą, niezwykle żarliwą; "Fisherman's Blues" - folkowo-dylanowską; "Dream Harder" - najbardziej zróżnicowaną, z rewelacyjnymi melodiami; i niedawną "Universal Hall" - celtycką, natchnioną.

A z głosem Scotta to trochę tak, jak z głosem Hammilla - albo się człowiek zakocha, albo odrzuci. Jest w jego tekstach i sposobie śpiewania coś tak prawdziwego, szczerego i ekspresyjnego, że aż ekshibicjonistycznego. Zawsze mam wrażenie, że słuchając go, słucham czegoś nieprzeznaczonego dla moich uszu, całkowicie intymnego...

Obydwa solowe albumy piękne, choć bardzo ascetyczne. Ale ten głos... I szkocki akcent...

Les to w ogóle szczwany lis  ;D Brain idealnie pasuje do tej płyty, Herba cenie bardziej, lecz na BA musiał zagrać bardziej "dziki", a mniej techniczny perkusista :D


To z Hammillem jest podobnie :)


Dzięki za szczegółowe informacje.
Jak na razie wykonuję 128 czynności jednocześnie, ale od 1 września rozpocznę pracę nad stroną VDGG, a przy okazji będę słuchał tego i owego ;)

Koniecznie posłuchaj tego i owego  ;)

A ja się tak podkręciłam całym tym reklamowaniem Mike'a Scotta, że usiadłam przy komputerze z otwartym terminarzem, zmodyfikowałam plan wyjazdowy na jesień, dokonałam kilku rezerwacji i wpłat... I 13 października jestem na koncercie The Waterboys w Berlinie  ;D

I tak miałam być w moim ulubionym mieście jesienią, ale planowałam - ze względów zawodowych - listopad. Okazało się, że jednak można pogodzić jedno z drugim  ;) A że warszawski koncert Mike'a Pattona z Peeping Tomem został odwołany i kilkaset złotych na pociągi i bilet zostaje w kieszeni, to owe "odzyskane" pieniądze mam zamiar zainwestować w coś równie ekscytującego  :D

No, to nie zapomnij zamieścić recenzji z tego koncertu na niniejszym forum :D

Jako wysłannik forum przeprowadzę ekskluzywny wywiad z liderem  ;)

Żeby nie robić oftopa (przez jedno "f", bo to polskie słowo :D) musisz porozmawiać o VDGG i PH, to będzie dość ciekawe :)

No pewnie! ;) PH też ma szkockich przodków, można się zagłębić w powikłania klanowo-familijne  ;)

No i obydwaj panowie pięknie piszą o morzu...

To może się wtedy okazać, że Fish to także ich rodzina :D

Wrzucę swoje trzy grosze do dyskusji o muzyce La Rossy.
Primus jest śweitny. Les to taki Zappa bis (wygląd, postawa życiowa i 100 zespołów jednocześnie). Lubię ten jego basik i nosowy wokal. Za najlepsza płytę uważam "Pork Soda" - dużo humoru i zakręconych kompozycji (np.My name is Bud). ;D
Mike'a Scotta to właściwie nie znam.  :(
Nico to tylko jeszcze z pierwszej płyty Velvet Underground (to chyba ta sama?). :-\
A ze Szkotów (chyba jest) dorzucam Iana Andersona (i jego flet). :D

"My Name is Mud" :D
Pork Soda to pierwszy album Primusa, jaki poznałem (kilka lat temu), mam więc do niego duży sentyment i bardzo lubię.
Ian Anderson ma farmę i hodowlę łososi w Szkocji, ale jaka jest jego narodowość to nie wiem.
Tak, w Velvet Underground była ta sama Nico.
 

Witaj w klubie!!  :)  Lepiej bym tego nie ujęła!  ;D

I owszem, i za ta pierwszą płytę VU wiele osób ją znienawidziło... Ale warto posłuchać zwłaszcza "Marble Index", by przekonać się, jak inaczej brzmi na solowych albumach...

Jak już rzekłam, progresywny to on nie jest nie jest ani trochę... Wręcz regresywny  ;) Ale jeśli lubisz Boba Dylana, Vana Morrisona, czy nawet Nicka Cave'a, to trochę podobne klimaty.
No i jest to człowiek z gatunku mocno nawiedzonych, co go łączy z PH...

A Iana Andersona też bardzo lubię, kolejny gość, który potwierdza, że humor jest w inteligentnej muzyce jak najbardziej na miejscu  ;)

Cave'a uwielbiam za wszystko, a Morrison i Dylan mnie nie porywają.
Jethro Tull najlepszy klasyczny (znowu długie utwory się nam tu w różnych wątkach pojawiają) - "Thick As A Brick", "A Passion Play" - 45-minutowe arcydzieła prog-folku. ;D

W najbliższym tygodniu będę też słuchać albumów awangardowego zespołu The Plastic People of the Universe - czeskiej odpowiedzi na Zappę i Velvet Underground i legendy opozycyjnego podziemia...

3 września grają w Krakowie w ogrodach "Znaku" przy Kościuszki - wstęp wolny, koncert w ramach imprez poświęconych wizycie Havla. Trzeba się przygotować  :)

A muzyka naprawdę zacna - niech nikogo nie zwiodą poczciwie brzmiące tytuły w rodzaju "Ma Mila Je Jako Jabko" - to nie czeski folk, ale ostra dźwiękowa rozróba. To "jabko" pada wcale niedaleko od Van Der Graafowych szalonych improwizacji (saksofony!)  ;)

Nie słyszałem muzyki "The Plastic People of the Universe", ale słyszałem wiele dobrego o zespole od mojego znajomego Czecha. Niestety, on jakiś czas temu wyjechał do USA i kontakt się urwał, ale ponoć kapela faktycznie zacna.

Też nie znam tej czeskiej kapeli. W ogóle muzyka tego kraju jest mi słabo znana. Z "polecenia" Tomka Beksińskiego kiedyś dużo słuchałem XIII Stoleti.
Z tego co czytam "Plastic People..." musi być odlotowa. A do Krakowa w tym dniu nie mam szans dojechać. A szkoda. :(

Też oczywiście znam XIII Stoleti z audycji TB, oraz kilka słów, np. "wilkodlak" z tego samego źródła :D
W Czechach się ponoć dzieją ciekawe rzeczy (fajne kapele istnieją), ale jakoś w Polsce nikt ich nie promuje.
Co jest błędem, bo język jest całkiem fajny i wiele można zrozumieć :)

Aha, XIII Stoleti fajni :-)

A "Plastiki" są kultowi w wielu krajach, np. w USA (wystarczy poszukać na You Tube, ile tam fragmentów ich koncertów nagranych przez fanów się pałęta), tylko najbliżej jak widać najtrudniej się przebić...

Dla Czechów to zresztą bardzo ważny zespół także ze względów pozamuzycznych, bo ich polityczne prześladowania - i reakcje na nie, w postaci np. Karty 77 - doprowadziły pośrednio do przewrotu...

http://pl.wikipedia.org/wiki/The_Plastic_People_of_the_Universe
http://www.furious.com/PERFECT/pulnoc.html
http://www.kandl.cz/plasticpeople/default.aspx (oficjalna strona)

Co słucham w tym tygodniu (oczywiście poza PH i VDGG) ;):

1. King Crimson "Great Deceiver" - szczególnie improwizacje;
2. Amon Duul "Phallus Dei" - trochę krautrocka na przebudzenie; :-[
3. Mike Oldfield - cokolwiek na spokojny wieczór.

A co oglądam:

1. King Crimson "Eyes Wide Open" - szczególnie improwizacje z drugiej płyty;
2. Hotel Zacisze - koniecznie odcinek "Rocznica"; ;D
3. Pink Floyd w Pompejach - na kolanka...

Pink Floyd w Pompejach mam nagrane jeszcze z TV Polsat (wiele lat temu nagrałem). Jest tam ciekawie przetłumaczony tytuł "Eugeniusza": "Ostrożnie z tym instrumentem" :D
Koncert genialny, podobnie jak realizacja filmu.
Hotel Zacisze fajny, ale wolę Monty Pythona (Latający Cyrk oraz filmy). Latający Cyrk byle nie w tej wersji, jaka teraz leci na TV4. Wyrzucono chyba połowę przekładu TB, nie wiem, w jakim celu...

Pompeje sobie kupiłem na dvd - za śmiesznie niską cenę 29 zł, jest tam nawet wersja reżyserska filmu, z wstawkami komputerowymi (nie pasującymi wcale do oryginalnej koncepcji).  >:(
O wiele ciekawsze są gadki ze studia podczas nagrywania "Dark Side...". A sam film - wiadomo - rewelacja, no i floydzi takie młokosiki. Co prawda mam wątpliwości czy koncert jest na żywo, ale wizualnie i muzycznie po prostu kanon psychodelicznego rocka.  ;D
Pink Floyd "dzisiejszy" już mnie nie zachwyca (muzycznie), bo wizualnie np. "Pulse" to klasa sama w sobie (np."Comfortably Numb" - świecąca kula podczas niekończącej się solówki Gilmoura).
"The Wall" z Geldofem oglądałem jako młokos i trochę byłem przestraszony, dzisiaj już się nie boję i oglądam z wypiekami i dreszczykiem. ;D

Monty Pythona uwielbiam wszystko (ulubione skecze: Ministerstwo dziwnych kroków; konkurs na głupka roku; rzygający grubas; piosenka o spermie; no i absolutny klasyk czyli "Always look on the bright side of life"). 8)

29 zł? Ja to widziałem w Wawie za ponad 100... Muszę poszukać.
Mason (chyba Mason, nie pamiętam) mówił w jakimś wywiadzie, że 98% ścieżki dźwiękowej filmu "PF w Pompejach" jest nagrane na żywo, zrobiono jedynie małe poprawki, bo nie wszystko się idealnie nagrało.
"Dzisiejszy" PF jest tak wspaniały, że aż za bardzo :) Nie przepadam za takimi ogromnymi widowiskami.
Z The Wall miałem podobnie, pamiętam jak TV go pokazała po raz pierwszy, chyba w programie "Non stop kolor" Manna.
Monty Python to wiadomo :)
W tłumaczeniu TB było to "Ministerstwo głupich kroków".

Ja "Pompeje" kupiłem w Media Markcie.

Dzięki, mieszkam na prowincji, a tu takich luksusów brak :D
Drogie "Pompeje" chyba w Empiku w Wawie widziałem, nie pamietam...

Dziś wysłuchałem sobie płyty The Mars Volta "Amputechture" i czuję się zmasakrowany ;D (w pozytywnym sensie). Rewelacyjna masakra muzyką. Słuchałem przez ipoda i nie widząc tytułów ani czasów piosenek mam kilka uwag: ;)
1. jak u Zappy nie znasz dnia ani godziny czyli nie wiesz co za chwilę się wydarzy - solówka odjechanej gitary, może skowyt basu, a może delikatny śpiew po hiszpańsku; :o
2. "Amputechture" jest lepsza od De-louse in comatorium (wg mnie); :D
3. użycie saksofonów powala; :o
4. nasłuchali się panowie starego Pink Floyd (z Barettem) i King Crimson; 8) 8) 8)
5. rewelacja. ;D

Hehehe, tego można się było spodziewać i wcale mnie to nie dziwi :D
Z opiniami się zgadzam.
To najlepsza płyta MV moim zdaniem.
I nie tylko moim (na tym forum) :)

Hehe, a nie mówiłam ;D Kudłacze rządzą (idę sobie zrobić afro  ;))

A na marginesie - przepraszam za niebyt internetowy, nie straciłam zapału do PH ani do forum, po prostu jestem w fazie totalnego zasypania pracą (a właściwie - pracami). Dziś dorwałam sie do strony, bo jestem trochę chora i nie poszłam do pracy, ale od jutra znowu galop... Więc będę się pojawiać o wiele rzadziej, niż bym tego chciała.

O koncercie Plastic People napisze wkrótce, bardzo się udał  :D

Welcome Back My Friends to the Show That Never Ends  ;D ;D ;D

Hammilla cenie głównie za ekspresje i moim zdaniem nikt tak nie potrafi przekazywać emocji za pomocą słów i muzyki jak Peter. Jeśli przychodzą mi na myśli inni artyści to na pewno są to Fish z Marillion i Daniel Gildenlow z Pain of Salvation. Pain of Salvation a szczegolnie płyta Remady Lane są to emocje w czystej formie. Jest to moje obiektywne zdanie bo można doznawać ogromnych emocji słuchając muzyki która kojaży nam, się z ważymi wydażeniami w naszym życiu ale tutaj nie chodzi o to.

Płyta Remady Lane nie jest łatwa w odbiorze ale gdy poczuje się jej klimat to z pewniością pozostanie tą najważniejszą w życiu, a tak właśnie było w moim przypadku. Teksty i muzyka są znakomite, słuchając tego mam poczucie współczucia dla wydażeń o jakich jest tam mowa.
To jest zdecydowanie lepsze od dobrego filmu. Zdecydowanie polecem

Remedy Lane znam we fragmentach, ale postaram się poznać całość. W ogóle twórczości Pain Of Salvation nie znam zbyt dobrze...

Ja o Pain of Salvation tylko czytałem, nie znam ich wcale. Ale z tego co wiem to też niezły zespół. Będę musiał sobie coś skombinować. :(
Fish solo i z Marillion wiadomo - troszkę taki drugi PH. Swoją drogą czy wam też się wydaje że płyta "Misplaced Childchood" mogła być zainspirowana utworem VDGG "Childlike Faith in Childhood's end". :)

Moje ostatnie odkrycie muzyczne to Gnidrolog. Dziwna nazwa, dziwna muzyka. Trochę schizofreniczne połączenie wczesnego King Crimson (saksofony) i Jethro Tull (rozwibrowany flet). Mam dwie płyty "Lady Lake" i "In Spite Of Harry's Toe nail" -obie z 1972 roku. Polecam. ;D

Gnidrologa słyszałem w audycji TB i Leśniewskiego. Podobało mi się :)
Piotr Złotkowski prowadził stronę o tych mało znanych grupach, ale ona już nie istnieje.

Teraz słucham... PREMIATA FORNERIA MARCONI.. A kto na wokalu w utworze Sea Of Memories? no właśnie... Słucham tego pierwszy raz a już to uwielbiam

Baaardzo lubie ten zespół, ale już dawno nie słuchałem...

Za to teraz słucham składanki "Polish Art-Rock", niektóre nowe zespoły brzmią całkiem fajnie, choćby Indukti.
(On już był prezentowany przez Kosińskiego nie raz).

O tak, Indukti jak najbardziej. Miałem nawet jechać na ich koncert do Wrocka ale jakoś nie wyszło. 1.10 wybieram się na Riverside do Wrocławia. Jeden ich koncert już zaliczyłem i był świety, jedyny mankamet to odgrywanie nuta w nute utworów przez co brzmi to jak na studyjnej płycie. Teraz jest to chyba najpopularniejszy zespół progrockwy w Polsce.

Riverside teraz rządzi :)
Ja, jak na razie nie mogę się wsłuchać w ich muzykę, czegoś mi w niej brakuje...
Chociaż nie będę się wypowiadał, gdyż nie słuchałem jeszcze dokładnie, czasu brak...

No właśnie brak czasu... ja teraz powinienem się uczyć na egzamin poprawkowy z niemieckiego którego nienawidze a siedzą przy kompie. Chyba włącze sobie Hammilla po niemiecku to się coś nauczę ale słuchając jak śpiewa dich zu finden to jakoś niedobrze mi się robi ::)

Hihi, La Rossa już pisała na tym forum o niemieckim PH, a ona zna się na rzeczy.
Lepiej nie ucz się akcentu lub wymowy od PH po niemiecku :)

A ja ostatnio słucham dużo oper barokowych, tak się złożyło...  :) Ale to oczywiście piękne rzeczy.

A poza tym - dużo Sylviana. Łącznie z nienawidzoną płytą "Blemish", na której zdążył jeszcze zagrać przed śmiercią wybitny awangardowy gitarzysta Derek Bailey. To bardzo niemelodyjna, surowa, nieharmonijna płyta, która jak mało która oddaje stan całkowitego rozpadu dotychczasowego życia, utraty złudzeń... 

Aktualnie sobie oglądam (i słucham) VDGG w Rockpalast...

A ja sobie teraz słucham płyty "Rhinoplasty" Primusa - świetny materiał i bardzo dobre brzmienie, poza tym ciekawy bonus "komputerowy" na CD, polecam  ;D

Strona http://www.vapp.de/ph/index.htm (http://www.vapp.de/ph/index.htm) jest świetna, szczególnie ciekawy jest jej nagłówek (załączam plik)  ;D ;D ;D

Tak te gatki są niezłe. Sam bym je sobie kupił gdyby szło gdzieś... ;D ;D ;D

A ja dziś sobie słuchałem takiego bootlega Peter Hammill Quartet "Live Milano 1994" cd 2
A Way Out
A Headlong Strech
Your Tall Ship
Traintime

Skład: PH - gitara, fortepian; David Jaxon - saksofon; Stuart Gordon - skrzypce; Many Elias - perkusja.
I mam kilka uwag (jeśli nie macie nic przeciwko - ewentualnie można ten post przenieść do młotków lub do dyskusji hammillowej).

Wydaje się że Hammill to ponurak i facet strasznie poważny. No właśnie że nie. Zaczyna się "A Way Out" - wiadomo cóż to za utwór, PH zaczyna śpiewać "Out of joint, out of true, out of love..." i w tym momencie fortepian zaczyna mu grać (?) nie tak jak trzeba, no to gadka do publiczności - "it's dramatic moments"; ludzie w śmiech, a PH gra coś dziwnego, potem przerywa. W końcu zaczynają grać ten utwór od początku. Bardzo zabawne to było.
Suita "A Headlong Strech" mnie tutaj nie przekonuje; jest jakoś topornie wykonana, ciężko idzie samo wykonanie, a sam Hammill też wydaje się nie być w jakiejś super-formie wokalnej. Zdarza się najlepszym.
Za to "Your Tall Ship" tu jest świetny. Znakomite sola Jaxona na saxie i Gordona na skrzypcach.
A "Traintime" to już rewelacja. PH tym razem złapał za gitarę i przy tym początkowym stukaniu (w oryginale fortepianu) - tu skrzypiec i saxofonu - jego jazgotliwa, ostra, miażdżąca wręcz gra robi "porażające" wrażenie; a i śpiew (czytaj krzyk) jest fenomenalny. :o

Nierówny to był koncert, nierówny. Ale dla maniaków obowiązkowy. Muszę jeszcze zdobyć część pierwszą koncertu. 8)

A niech sobie opis będzie i tu, ciężko część postu przenieść :)
Nie znam tego bootlegu, ale wiadomo, że PH ponurakiem nie jest.
Znam osoby, które miały z nim przyjemność rozmawiać i przeżyły ;D

A jeszcze dodam, że na tym koncercie strasznie dużo gadał do publiki po włosku; i było śmiechu.
A jak sobie przypomnę koncert krakowski PH z 1999 roku i VDGG z tego to za dużo on nie mówił do nas; tylko thanks itp.

A ja teraz słucham płyty "Modra Rijeka" grupy "Indexi" :)
http://www.progarchives.com/album.asp?id=6902 (http://www.progarchives.com/album.asp?id=6902)

Moje dzisiejsze słuchanie to Lacrimosa i różne ep-ki (inne wersje, remixy i utwory niepublikowane). Tak by odreagować codzienność 8)

A dzisiaj sobie oglądam: VDGG "Live in London, Shepherds Bush Empire, 08.07.2005".
Wspaniały koncert, chociaż kręcony kamerą "z ręki" i w większości pokazuje Hammilla i Jacksona.  ;DNajwspanialszy moment to "Killer" - gdy publiczność śpiewa razem z PH, a ten w pewnym momencie  wziął statyw mikrofonu do ręki  :oi nim troszkę pomachał. Prawie jak Axel Rose albo Mick Jagger.  ;)
Odlot. 8) 8) 8)

Pewnie był "pod wpływem" ;D ;D ;D

Chyba nie, ale liczy się ekspresja. Za to Jaxon jak zwykle - bardzo medialny z tym swoim sprzętem saxofonowym. Evans zapracowany; Banton skupiony...

Miałem wczoraj i mam dzisiaj fuchę, więc siedzę w robocie, a słucham sobie teraz (a czegóżby innego) VDGG "The BOX" - jedynka i dwójka już za mną; teraz trójka; jak czasu wystarczy to i czwóreczka znajdzie miejsce w kompakcie... 8)

A ja właśnie sobie słucham płyty "Rapid Eye Movement" Riverside. Muszę przyznać, że zaczyna mi się to coraz bardziej podobać. Riverside podąża trochę scieżką zaśmieconą przez Dream Theater :)

Na razie nie miałem okazji słuchać Riverside. Ale jak się można zorientować na różnych forach i portalach muzycznych to zespół nr 1 w tej chwili w Polsce.

A co ja dziś słuchałem? Różne różności. Wymienię po kolei:
rano (w drodze do roboty) Marilion "Script for a Jester's Tear" płyta druga remastera;
w pracy: King Crimson "VROOOM VROOOM" i Porcupine Tree "The Sky Moves Sideaways"'
powrót z pracy: Marillion ciąg dalszy "Script..." , VDGG "H To He" (remaster z dodatkami), Slayer "Reign in Blood".

Polecam płytę "Rapid Eye Movement", inne przesłuchałem, ale jakoś mnie na razie "nie wzięły".
Bardzo solidna muzyka, taka ostrzejsza odmiana progrocka, czasami przypominająca DT, ale o wiele lepsza.
Nie ma żadnych popisów muzyków czy innych durnot.
Ja jestem bardzo oporny, jeśli chodzi o nowości, a to mi się podoba, więc musi być niezłe ;D

Edit: Riverside przypomina też Porcupine Tree, ale gra moim zdaniem ciekawiej niż PT.

Ja też nie bardzo lubię nowości, ale spróbuję zdobyć i przesłuchać Riverside. Może akurat mi się spodoba? :)

Ostatnia płyta (czyli "Rapid Eye Movement") jest chyba najlepsza.
Może niekoniecznie spodoba się od pierwszego przesłuchania, ale to chyba dobrze ;D

Wysłuchałem sobie dziś Riverside "REM" i moje spostrzeżenia: ;D

no nie powaliła mnie ta muzyka, jakoś mnie po prostu nie bierze, może rzeczywiście muszę kilka razy posłuchać by się w nią wgryźć; wokal zbyt mi się kojarzy ze Stevenem Wilsonem :(, a sama zawartość muzyczna również tu i ówdzie pachnie mi Drzewem Jeżozwierzowym (ostatni okres) :(; podobały mi się jedynie te wstawki klawiszowo-orkiestrowe w tle 8), ale miażdzące gitary skutecznie je zagłuszały; naprawdę wolę sobie posłuchać (jeśli chodzi o coś podobnego) ostatnich płyt Death, może jedyną płytę Cynic'a niż Riverside. Ale na koniec muszę pochwalić zespół za świetną produkcję i wykonanie - to to już jest najwyższy światowy poziom; może znajdą posłuch na świecie i będą popularni jak Vader czy Behemoth. ;)

No, ja miałem podobne odczucia po pierwszym przesłuchaniu :)
Lecz wydaje mi się, iż "REM" Riverside jest ciekawszy od muzyki np. Porcupine Tree, ja jakoś PT nie mogę strawić.
Gitary nie wydają mi się miażdżące, może dlatego, iż słuchałem tej płyty na wzmacniaczu lampowym, który daje bardziej "miekki" dźwięk.
Chyba nie mamy się czego wstydzić, jeśli chodzi o tzw neoproga, "REM" to faktycznie światowy poziom, mnie się nawet dośc podoba, a jestem strasznym marudą ;D

Ja słuchałem przez ipoda, to miałem moc miażdzącą, hehe.  :oWstydzić się rzeczywiście nie ma co - jakość świetna i wykonanie światowe. 8)
Jest jeszcze jedna kwestia - jeśli chodzi o moje widzimisię - wszyscy ostatnio wychwalają ten zespół, jaki on genialny itp. - a ja jakoś nie chcę być razem z "tymi wszystkimi", wolę sobie stać "obok"... ;D ;D ;D

Napisałeś właśnie post nr. 500 na forum, gratulacje! ;D

Mnie pochlebne oceny Riverside też mało interesują, ale właściwie to trudno się do tej kapeli przyczepić.
Nie jestem jakimś wielkim fanem muzyki tego typu, ale Riverside jakoś moim zdaniem gra ciekawiej od PT, a i pomysły rodem z Dream Theater realizują lepiej.

A jaką dostanę nagrodę za rocznicowy post? ;D
Poproszę o wirtualny uścisk dłoni... ;)


Spróbuję jeszcze posłuchać wcześniejszych płyt, to może coś we mnie zaiskrzy a propos Riverside... Chociaż jakoś w to nie wierzę
 8)

A, proszę bardzo, załączam uścisk  ;D
Oferuję jeszcze łup w łeb i sztylet w nery, ale to może z okazji tysięcznego posta  ;D ;D ;D

Dzięki za dłoń (nieco ciepłą)... Eeee. Muszę się zgasić... ;D ;D ;D

Trochę tu zimno, musiałem się rozgrzać ;D

A wracając do tematu wątku, to muszę się przyznać, iż płyty z "Have a Cigar" słucham całkiem często :)

Ja rzadko, ale dla mnie "Wish You Were Here" to najlepsza płyta Floydów. Bez dwóch zdań. 8)
Ale dziś słuchałem sobie bootleg z prawie całą koncertową wersją tej płyty. Cudo ;D ;D ;D. Młotki, młotki...

Mam (jeszcze na kasecie, hehe) bootleg PF "Welcome to the Machine" z całym "Wish..." wykonanym na jakimś koncercie, może to ten sam materiał???

Też to mam. Ale to nie to - tu jakość dźwięku średnia, a mój bootleg świetnie brzmi. A jeszcze są tam nie wydane wtedy Gotta Be Crazy (czyli Dogs) i Raving and Drooling (czyli Sheep) - ostre jak żylety wersje. I cała "Dark Side of the Moon"
Już sobie przypomniałem tytuł tego bootlega "Echoes in the Garden" :)

Aha...
No, "Welcome to the Machine" nawet z kasety brzmi dobrze, więc to musiało być dobrze nagrane.

Ach te czasy kasetowe... Mam pochowane to w pudłach. Moja pierwsza kaseta (wstyd się przyznać) to był Shakin Stevens...Hahahah. Ale to było wieki temu ;D ;D ;D

Ja uczyłem się zacnej muzyki z kaset firmy "MG Records" kupowanych na poczatku lat 90 w mieście Łodzi ;D
Oni wydawali np PF i stare Genesis, a kasety były profesjonalnie zrobione, były nawet papierowe etykiety naklejone :)
A moją pierwsza kasetą był album (nie pamiętam tytułu) grupy z linka poniżej ;D ;D ;D
(Ale miałem wtedy chyba 10 lat, więc proszę się nie śmiać ;D)
http://king.crimson.art.pl/1kwietnia07.html (http://king.crimson.art.pl/1kwietnia07.html)

Nie ma się co wstydzić: mój pierwszy (z prawdziwego zdarzenia) koncert na którym byłem to Modern Talking w Spodku w Katowicach (miałem też chyba z 10-13 lat).  ;D ;D ;D
A owego zespołu (z linka powyżej) też się nasłuchałem jeszcze z analogów... I nie ma się czego wstydzić - słuchało się tego co było do kupienia... :D

No, ja wtedy też Kombi słuchałem, mam chyba nawet jakieś ich analogi :D

A jeśli mowa o dziwnych 1 kwietniowych wydaniach Crimpage, to polecam też ten link, to chyba moje najlepsze dzieło ;D ;D ;D
http://king.crimson.art.pl/1kwietnia.html (http://king.crimson.art.pl/1kwietnia.html)

Świetne!

Hihi, dziękuję ;D ;D ;D

A oto okładka tego arcytrudnego do zdobycia DVD  ;D ;D ;D

Poproszę o jeden egzemplarz, na adres: Chiny (jeszcze ludowe), Chingasongu, waa (tzn. ulica) Haahaahaa *&*& (13). Płatne przelewem po otrzymaniu i przeglądnięciu. ;D ;D ;D

Ok, ale wpłata wyłącznie w rublach transferowych (cena jest wydrukowana na okładce) ;D ;D ;D

A ja właśnie słucham CD nr. 3 z boksu King Crimson "Heavy ConstruKction" :)

Jakoś średnio mi ten box podszedł. Wolę VROOOM VROOOM, albo Great Deceiver (improwizacje miodzio!), no i bootlegi liczne zresztą.

A ja lubie 3 CD z tego boxu, improwizacje są bardzo fajne :)
Great Deceiver'a nie mam i chyba nie słyszałem improwizacji z niego...

A tak trójka z improwizacjami jest extra, ale jako całość może być niestrawna dla normalnego słuchacza. ;D

Dla mnie jest strawna... ;D

No my wszyscy maniacy muzyki nie jesteśmy "normalni". ;D ;D ;D
Jak coś takiego puszczam kumplom rodzinie itp. to wszyscy wysiadają... >:(
Żal mi też ludzi w autobusie, gdy se przez ipoda King Crimson słucham lub VDGG... ;D

Ja mam też nieciekawie, gdyż na prowincji mieszkam ;D ;D ;D

7.20 leci teraz u mnie Yes "Relayer"; taki relaksujący początek dnia... 8)

Wcześniej dla współpasażerów autobusu Death "The Sound of Perseverance" - progdeathmetal albo jazzmetal. Każdy z utworów to właściwie taka minisuita: mnóstwo riffów, motywów, zmian tempa, solówek gitarowych, genialnych zagrywek perkusisty (szkoła Lombardo się kłania), kombinacji itp. Gorąco polecam... :)

A ja znowu słucham Riverside, tym razem płyty "Second Life Syndrome" z roku 2005. Jest ona troche inna od "REM", sa fajne, długie solówki gitarowe. Brzmienie jest także "zachodnie" i bardzo dobra produkcja, podobnie jak na "REM", może nawet to płyta od niej lepsza.
Ten zespół jednak "tak ma", iż za pierwszym razem jego muzyka wydaje się trochę nudna i przegadana.
Jednak moim skromnym zdaniem Riverside gra ciekawiej np. od Porcupine Tree, trzeba się ich fenomenem dokładniej zainteresować :)
 

Ja dziś na "zawodowo" - VDGG i bootleg "Satan, God and Nemo" - Meurglys III w fenomenalnej wersji (chociaż tylko 22 min. i 12 sek. ;D)... 8)

Co do Riverside spróbuję się przekonać, ale po dwukrotnym przesłuchaniu na razie nie "łapię". :)

Utwór tytułowy z płyty "Second Life Syndrome" ma baardzo progresywne solówki gitarowe, czyli to, co progresywne tygrysy lubią najbardziej :) Cała płyta jest zresztą bogatsza w solówki niż "REM". No i wykonanie jest świetne, więc wcale się nie dziwie, iż Riverside jest aż tak popularny.
No i nic z komercji w tym nie ma, muzyka jest trudna w odbiorze i przy pierwszych przesłuchaniach "nie podchodzi" nawet starym wyjadaczom ;D
Ale momentami jestem już nawet pod wrażeniem, na "Second Life Syndrom" jest wiele bardzo ciekawych momentów.
 

A ja se teraz słucham odgłosów walk karate. Leci mój film młodości "Wejście smoka". Taki mam sentymencik to tego filmu. Zawsze jak leci to se go oglądam... ;D

A tak przy okazji: 8)
http://www.progrock.org.pl/component/option,com_weblinks/catid,113/Itemid,23/

Hehe, ja też już mam swoje lata, urodziłem się w 1974 :)
Pamiętam, że nie chcieli mnie kiedyś wpuścić do kina na "Wejście Smoka" (byłem zbyt młody), ale roku nie pamiętam ;D


O, dzięki :)
Prace nad stroną są rozlegle, wkrótce dla odmiany zajmę się tekstami, bo... z tym jest najmniej roboty w kodzie ;D

Mnie wpuścili, bo byłem z rodzicami (i to 3 razy z nimi!), a potem to już z kuzynem też chyba z kilka razy. Wtedy jak se przypomnę do kina się chodziło kilka razy w tygodniu. A teraz to nie dość że chłam, to i ceny nie te.

Mnie z rodzicami nie wpuścili, ostra obsługa była :)
Do kina w Ciechocinku, "Zdrojowe" się chyba nazywało ;D

Ja tam nie pamiętam jak się kino nazywało, ale było to w Świeradowie zdroju, na wczasach 8)

A zapomniałem dodać, że mój rocznik to 1973, czyli Pink Floyd "Dark Side..." :)

No, ja też wtedy byłem na wczasach w Ciechocinku, i to pojechaliśmy tam własną limuzyną "Syrena 105" :D

A ja teraz słucham kilku mp3 PH z linka podanego wyżej, fajne wykonanie "Siren Song" (recytacja) :)

A myśmy se dojechali Skodą 105S. Luksus. Tylko z tyłu się okna nie otwierały. ;D

A jak tam "Polaroid"? Słuchałeś już? Hammill ukryty za Rikkim Nadirem. Fajna beztroska pioseneczka. :D

Jeszcze nie ściągnąłem, za to zassałem "1994HeadlongStretch.mp3".

Edit: No, mam "Polaroida", dobre  ;D

Trochę to dziwny utwór, ale w końcu nagrał go niejaki Rikki, wydany tylko na singlu i o ile pamiętam na którejś z wersji "pH7" - znalazłem - na wersji promocyjnej.

A "Headlong Strech" też tu niezłe.

Witajcie,

Przepraszam za długie milczenie, ale zaczęłam nową (a raczej kolejną, tzn. równolegle trzecią) pracę (mam nadzieję, że ta potrójność nie potrwa zbyt długo) i ledwo zipię. Na komputer mam już alergię...
A poza tym, jak słusznie napisał Hennos, bardzo dużo (i daleko) jeżdżę. Ale nie ma tego złego  ;)

Koncert The Waterboys wspaniały, w niesamowitej hali starego dworca, pomiędzy rzeka a zachowaną częścią muru berlińskiego. Kameralna atmosfera (zero ochroniarzy, możliwość stania pod samą sceną).

Długi, bardzo energetyczny, "taneczny" koncert. Swietny kontakt z publicznością. W świetnej formie zarówno Mike Scott, jak skrzypek Steve Wickham (dla wielu bohater wieczoru), klawiszowiec i nowy perkusista rodem z... Australii.

Dobór utworów nie kluczem "znane i popularne", ale "co nam (i wiernym fanom) się podoba". Czyli oprócz promowania nowego albumu - mnóstwo starszych (i starych) piosenek. Tych najpiękniejszych.
"Medicine Bow", poruszające "Red Army Blues", "Glastonbury Song", "Stolen Child", cudowne "Peace of Iona", rozimprowizowane "Fisherman's Blues" jako bis...
No i spora dawka celtyckiego folku, trudno było ustać w miejscu, nogi same rwały się do tańca  ;D

Tak więc w tej chwili słucham głównie The Waterboys. I bootlegu VDGG z Krakowa  ;)


P.S.

A znasz wersję w wykonaniu Lesa Claypoola?!?  ;) ;D

Oczywiście, że znam ;D ;D ;D

Witam ponownie i cieszę się z faktu że nie ugrzęzłaś w wielkim świecie. :)
Zazdroszczę Ci La Rosso możliwości tych wyjazdów i bycia na koncertach. 28-29 będę w Warszawie służbowo co prawda, ale może coś znajdę muzycznego dla siebie tam (byle nie drogo). :D
A propos The Waterboys, bez bicia przyznaję się że nie znam ich muzyki z autopsji, a tylko z różnych opisów. Będę się musiał zapoznać. :)

A ja sobie teraz słucham Van Der Graaf Generator "Black Ice 14 oct. 1975" bootleg (a jakże by inaczej). Jakość nagrania średnio-dobra. Akurat leci Undercover Man (piękny jak zawsze). 8)

Z tym już w Wawie coraz gorzej :(

Siedzę sobie i słucham (oglądam) koncertu Van Der Graaf Generator " Live in London Shepherds Bush Empire 08.07.2005". Koncert nagrywany kamerą z ręki, przez co obraz czasami jest chwiejny, ale co tam.  ;D
Po prostu genialny koncert. Kamera właściwie cały czas skupia się na Hammillu, albo na mikrofonie >:( (gdy PH robi krok do tyłu).
A Jackson jest niepowtarzalny - granie na dwóch saxofonach już omawiane było wielokrotnie - gra to na flecie to na klarnecie to na jakiejś fujarce i czymś tam jeszcze. :o Naprawdę szkoda, że odszedł z VDGG.
A na początku koncertu Hammill zarządza minutę ciszy - koncert odbył się dzień po ataku terrorystycznym na Londyn.
Jeszcze jedna refleksja - naprawdę szkoda, że nie ma dotychczas wydanego dvd z jakimkolwiek koncertem odrodzonego VDGG. Może się doczekamy? 8)

Jeśli się doczekamy, to oby był to występ z Jacksonem. Jakoś nie mogę się przekonać do VDGG bez niego :(

A ja właśnie słucham składanki "Kalevala - A Finnish Progressive Rock Epic", jest ona na 3 CD.
To coś, co stare p..., sorry, progresywne tygrysy lubią najbardziej, polecam! :)

Ciekawe to to. Jak mniemam to jakaś fińska muza? :)
A ja se oglądam koncert Mars Volta - bardzo dziki i nieprzewidywalny. Jakieś zarysy utworów (które znam z płyt) obijają mi się o uszy - reszta to improwizacyjna masakra. ;D

Ty nie prowokuj La Rossy, bowiem może to się skończyć zupełnym padem forum z powodu przepełnienia bazy mySQL (post o MV o wielkości kilka mega), a niestety zdjąłem ograniczenie długości posta w konfiguracji (głupi jestem ;D ;D ;D).

Co do tej składanki to sam nie wiem, co to jest, właśnie słuchałem z niej utworu z wokalem po... włosku :)
Ale to "prawdziwy" progrock, jest nawet mellotron.

Teraz dla odpoczynku słucham sobie PH "And Close As This" - piękna i relaksująca muzyka. Hammill i różnorakie klawisze.

A ja słucham CD3 "Kalevali" :)
Na tej składance jest wiele włoskich kapel, np. na CD2 jest Museo Rosenbach.
Nie wiem, co ma to wspólnego z Finlandią, państwa jakoś odległe od siebie, na pierwszy rzut oka ;D

Siedzę jeszcze w robocie, ale za 30 minut będę słuchał (tak mam zaplanowane i nic mi w tym nie przeszkodzi) Van Der Graaf Generator/Peter Hammill "Pilgrimage vol. 2". Bootleg w różnymi wersjami utworów solowych i zespołowych z pierwszej połowy lat 70-tych.  :)
Nie mogę się już doczekać. (Haha ludzie w autobusie - już wam współczuję!) ;D ;D ;D

Wrzuć spis utworów, vol. 1 także, bo chyba to coś ciekawego :)

Właśnie słucham boksu "The Great Deceiver", oczywiście King Crimson :)
To jednak mocna rzecz :)
http://king.crimson.art.pl/plyty/tgd.html (http://king.crimson.art.pl/plyty/tgd.html)

Ha ha. Cóż mogę dodać na temat "Wielkiego Oszusta"? Świetny to zestaw; uwielbiam improwizacje, a szczególnie "Podróż do centrum kosmosu" z 1 i :
8. Improv - The Law of Maximum Distress, Part One
      (Cross/Fripp/Wetton/Bruford) {7} (6:32)
  9. Improv - The Law of Maximum Distress, Part Two
      (Cross/Fripp/Wetton/Bruford) {7} (2:34)
10. Easy Money (Fripp/Wetton/Palmer-James) {7} (7:32) *
11. Improv - Some More Pussyfooting (Cross/Fripp/Wetton/Bruford) {7} (5:53)
12. The Talking Drum (Cross/Fripp/Wetton/Bruford/Muir) {7} (6:03)
z czwórki.
No a kilka wersji Easy Money (każda jest inna) też są rewelacyjne.

Zgadzam się, to znakomity materiał. Świetnie tam słychać kunszt Bruforda i Wettona, hehe, brzmienie jest bardzo dynamiczne.

Tak tak bębny i bas są kapitalne. A znasz te fragmenty video z Beat Club - jeszcze z Muirem - "Larks...Part 1"; i fragment z chyba Nowego Jorku (już bez Muira) gdzie grają "easy Money" a potem jakąś improwizację. No i Fripp z afro rewelacyjny. ;D
Trochę mnie nudzą czasami tam skrzypce (w momentach gdy grają same), ale wytrzymuję. 8)

Znam, ale Muir tam krwią niestety nie pluł, pewnie się ograniczał z racji występu w TV :D

Ale futerko miał fajne, a może nie było w studiu kaszanki to i krwi brakowało.

Futerko faktycznie fajne :)
A tak na marginesie, to bardzo klimatyczne są te wystepy telewizyjne z lat 70, mam też np "Supper's Ready" Genesis, występy Yes itp, młodzież może być zaszokowana efektami specjalnymi :)

Mam jeszcze z podobnych rzeczy Franciszka Z. "A Token From His Extreme". Muzycznie i wizualnie to psychodelia i parateatralne scenki (kapitalne i śmieszne zarazem gadki). Jedyne co razi oczy to wplecione w całość psychodeliczne efekty, które momentami rozwalają całość i powodują oczopląsy. ;D

No, te efekty były wtedy modne w TV :)
Też mam tego trochę, np młodego Zappę grającego na rowerze ;D

Kiedyś też kolekcjonowałem Floydowskie koncerty, "teledyski" i mam chyba jakiś występ gdzie razem z Frankiem wykonuja "Insterstelar Overdrive" - rewelka. :o

Rano na ostro Sepultura "Chaos A.D.", a po południu różnie różniście - Peter Hammill "The Future Now" - mocno eksperymentalna płyta, Slayer "Reign In Blood" (bez komentarza), i nowy Marillion "Somewhere Else" - muzyka bardzo relaksująca, naprawdę niezobowiązująca do niczego. A teraz Peter Hammill i 4-utworowy bootleg z Paryża z 1974 (jakość nagrania średnia).

A ja nic nie słuchałem, bowiem byłem w Wawie i ledwie zyję :)
Za to z powrotem w autobusie miałem bonusa od kierowcy w postaci przebojów disco-polo.
Najciekawszy miał refren "Zdejmij ubranie, nic nie powiem mamie" ;D ;D ;D
Niestety, nie mam żadnego mp3 playera i musiałem jakoś to znosić :D

Współczucia.  ;)
Ja za to w pracy muszę wysłuchiwać różnych technopodobnych; na szczęście czasami udaje mi się przemycić Pet Shop Boys - a to jest klasa sama w sobie. 8)

Wystąpie o odszkodowanie od PKS ;D

Co najmniej zniżka 50% i dodatek za uszkodzenie słuchu ;D

Jakby to by było w USA... to już bym dzwonił do swojego prawnika ;D

Lacrimosa "Stille". Bardzo progresywna płyta. 8 utworów = 71 minut.

Znam, racja :)

Śnieży za oknem i śnieży, ja w robocie, ale słucham sobie Lacrimosy "Lichtjahre" - tym razem na ostro ;D

Ostatnio dużo The Velvet Underground, jeden z moich ulubionych zespołów.
Dla urozmaicenia Syd Barrett i najlepszy album Pink Floyd, czyli The Piper At The Gates of Down.

Velvetów już dawno nie słuchałem; muszę wygrzebać sobie pierwsze dwie płyty; te odjazdy, zgrzyty, sprzężenia, niestrojone gitary, szalony fortepian - eh - to było coś; no i i te teksty - śmiałe i bulwersujące nawet dzisiaj.

A u mnie ostatnio na topie Lacrimosa (cokolwiek) i Genesis "Selling England by the Pounds"

Selling England By The Pound!!! ;D
Uprasza się o nie przekręcanie tytułów ;D

ssssssssorry :)
To zmęczenie. Wczoraj późną porą wróciłem z Warszawy. Dwa dni od rana do wieczora na nogach bez muzyki.  :o
Powoli się opamiętowuję. ;)

Wybaczam ;D
Ale trzeba będzie skończyć opisy płyt PH, zostały do zrobienia koncertówki, składanki i inne dziwadła.
Czekam na wszelkie materiały, może w ten weekend się tym zajmę.

Jutro (albo w niedzielę) wieczorną porą opracuję te opisy.  :)

Kawka, batonik Mars i PH "This"... ;D

Joy Division, dzieła wybrane.
Lubie new wave/post-punk, szczególnie Joy Division i Talking Heads.

Ale współczesne kapele, które bardzo mocno się na Joy Division wzorują, np. Editors, Interpol już mi się w ogóle nie podobają.

JD i TH oczywiście znam od dawna, ale współczesnych kapel, o których piszesz, nie słuchałem.
Ale skoro nie polecasz, to nie będę słuchał :)

Joy Division uwielbiam; kiedyś w smutnych momentach bardzo mi pomagało.
Akurat teraz sobie zasysam (młotki, młotki) ;)

Tarja Turunen - "My Winter Storm".
Płyta piękna, mroczna, zimowa...
Wymaga wielu przesłuchań.
Proszę się nie sugerować utworem "I Walk Alone", też w sumie bardzo dobrym, ale jednak trochę przebojowym.
Wokal to oczywiście ekstraklasa.
Przy tym nowy Nightwish wygląda jak g...no przy wieży telewizyjnej "Ostankino" ;D
(Nie tylko z powodu niemocy wokalnej nowej wokalistki).

Nie znam, nie słyszałem. Ale po (zimowej) okładce mogę się domyślić jaka to muzyka. :D

Muzyka dość zróżnicowana, jest tam nawet cover "Poison" niejakiej(go) Alicji Cooper ;D
Ale klimat zimowy całości :)

A u mnie dziś nietypowo: wzięło mnie na "Detox" Dżemu, w kolejce SBB "1" 8)

A ja z racji różnych przeżyć osobistych nadal katuję się Tarją :)
Ale mam do przesłuchania też nowy aulbum Quidam, ponoć bardzo dobry.

Bez bicia - jakoś Quidam mi nie podchodzi. Kiedyś próbowałem słuchać i nic. :)

A którego próbowałeś?
Teraz to zupełnie inny zespół, zmienił się odkąd zatrudniono wokalistę.
Muzycy też się zmienili, nie pamiętam szczegółów.

Śpiewała kobieta. A tytułu nie pamiętam, ale po polsku śpiewała.
Jeszcze się przyznam do jednego (znowu bez bicia) ciężko mi się słucha śpiewających kobiet (nic do nich nie mam - wprost przeciwnie; nie jestem mizoginistą itp.), wolę męskich śpiewaków. ;D

To pewnie słuchałeś pierwszej płyty (bez tytułu), w tej chwili to już zupełnie inny zespół.
Polecam ostatnią płytę "Alone Together".
A ja zawsze wolałem wokalistki, we wszystkich swoich kapelach miałem wyłacznie kobiety na wokalu, bo faceci nie potrafili zaśpiewać 3 nut prawidłowo ;D
Lubię bardzo Diamandę Galas, Kate Bush, Tori Amos itp.
No i wysoki wokal moim zdaniem lepiej brzmi w aranżacjach.
A, takie mam zboczenie ;D
No, ale takich panów jak Hammill i Gabriel też bardzo cenię :)

W swojej kolekcji płytowej z kobiet to mam tylko chyba Billie Holiday, Janis Joplin. Kiedyś miałem pierwszą płytę Steczkowskiej. :D
Co do "Alone Together" recenzje czytałem pozytywne tu i ówdzie. Może się przekonam. :)

Właśnie słucham "Alone Together". I nie wiem, z jaką kapelą to można porównać, hehe. Czasem może z nowym Marillion bezrybnym...

Tytuł kojarzy mi się z piosenką Lacrimosy z płyty "Elodia" - jest tam ładna pieśń "Alleine zu zweit" co we wkładce przetłumaczono jako "Together Alone" :D

Hehe, czasem to i SBB ten najnowszy Quidam przypomina :) Nie da się tego tak ładnie sklasyfikować. Ale muzyka świetnie wykonana i nagrana, pełen profesjonalizm.

Z racji wczorajszego opisu Bydgoszczy - właściwie od wczoraj słucham VDGG Real Time wersja 2CD

Zainspirowany Twoim postem słucham tego samego, ale w wersji bootlegowej. Troszkę inny miks, inaczej rozłożone instrumenty, wokal PH jakby bardziej schowany.

Na razie Love Songs - przy tłumaczeniu zawsze warto posłuchać, i interpretować co autor miał na myśli hi hi...
Chociaż dźwięki przytłumione, to najlepsza pamiątka po koncercie, zaraz poleci Bydgoszcz 1999, z tego roku nigdzie i u nikogo jeszcze nie widziałem takiego cuda ;-)

Właśnie, właśnie co poeta miał na myśli...
Sam bym to chciał mieć; ale mam krakowski koncert VDGG z 22.04.2007 więc nie ma co narzekać - a jakość rewelacyjna.

Essen 1981 ??? ciekawe co to ....

... Live in Hamburg Markthalle 26.11.1981 - do tego pasuje mi tu ten zestaw utworów,- Music Box Bootleg

Music box / PH  CD ( Essen, Rockpalast TV 81 )           label                                     Italy Aulica A123

Zaraz wielki (chociaż to się jeszcze okaże) powrót Led Zeppelin, chyba nie będzie transmisji, zadowolę się jakimś starym koncercikiem, a jutro będę przeczesywał youtube ;)

Ciekawe, czy młody Bonzo dorówna staremu :)
Bo LZ bez Bonzo jest jak kura bez piór ;D

Słyszałem, że zastanawiali się nad obniżeniem tonacji niektórych piosenek ze względu na Planta.

Zdjęcia z prób: http://www.gettyimages.com/Search/Search.aspx?EventId=78302346

Właśnie jak to będzie.
A swoją drogą ostatnio przejeżdżałem koło Spodka w Katowicach, a tam duży plakat Pink Floyd (dopisek Australian), który chyba gra kovery Pink Floyd. Ohyda.

A słuchałeś tego?
Australian PF był kiedyś u Kosińskiego w audycji, ale zasnąłem i nie znam go :)

Za nic w świecie się nie ośmielę ;D

Ja tam przeciwnikiem cover bandow nie jestem, niech sobie grają :)
Sam w takich grałem, hehe ;D

Jakoś mnie to nie podnieca.
Ale swoją drogą szykuje się jeszcze jeden powrót po latach - 10 marca ma się ukazać nowa płyta Bauhaus (ostatnią był wydany w 1983 Burning from the Inside"). Byłem kiedyś wielkim fanem tego zespołu więc posłucham zobaczę itp.

Dziś u mnie w odtwarzaczu kolejno:
VDGG - Killer Lives
Satellite - Evening Games
Yes - Yessongs
Death - Leprosy

Moim zdaniem to troche śmieszne, że robią karierę jako cover band.

Mam Satellite, ale jeszcze nie słuchałem.
A dobry cover band to niezła rozrywka, istnieje np. grupa "Genoside", która idealnie (ponoć) podrabia stary Genesis, jest "Gabriel" w maskach itp.
Skoro nie można zobaczyć oryginału na żywo to dobra i kopia ;D

No, też racja...
To w końcu tylko zabawa i np Genoside chyba tylko tak to traktuje...
Fajna impreza dla fanów i tyle.

Mam mały uraz do cover bandów - mieszkałem kiedyś w takim miejscu, gdzie w piątki i soboty do późnej nocy przygrywał taki jeden do piwka. :D

A kogo "coverowali"? ;D
Genoside nie należy mylić z polską kapelą o tej samej nazwie.
Ta brytyjska się chyba w ogóle nie reklamuje, bo jakoś w necie nic o nich nie znalazłem.
Po prostu czasem robią fajne imprezy dla fanów starego Genesis i tyle.

Przeważnie coś w stylu Kayah/Bregovic - Prawy do lewego (czy lewy do prawego), Biały Miś itp. Ale trudno nazwać to muzyką. Wiadomo -  jeden facio gra na keybordzie ;), drugi śpiewa i trzyma w ręku gitarę  ;)(gitary w ogóle nie słychać) ;D

To Ty nie obrażaj określenia "Cover Band" ;D ;D ;D

Dobrze. Nie będę już obrażać tych właściwych cover bandów.

A ja sobie słuchałem dziś:
1. PH "Enter K" - wydaje mi się, że to całkiem fajna płyta; nie jest może ceniona przez klasycznych fanów PH, ale coś w sobie ma - np. bas jest świetny, gitary tną jak trzeba, tylko ta perkusja taka kwadratowa. Happy Hour najlepsze.

2.  Robert Fripp "Blessing of tears" - 50 minut sounscapów; monotonia - ale piękna, trzeba się wczuć i wtedy wchłania.

Nie pamiętam tej płyty (nie mam jej w domu), ale skoro na perkusji gra Evans to trochę dziwne, że jest kwadratowa.

To z 1982 roku - K-Group. A perkusja kwadratowa - bo taka mechaniczna, bez jakichś specjalnych udziwnień, przejść; może to płyta na czasie - lata 80-te wiadomo.

Klasyczny Hammill, to na tej płycie Don't tell me, albo unconscious life...ja też niby nie przepadam za płytami z tamtego okresu, ale na każdej (Enter K, Skin, Sitting Targets), jest jakiś utwór , który wciąga słuchacza głębiej i głębiej...aż toniemy w tych dźwiękach - takie Four Pails, czy Shell, Sign, czy Sitting Target niby proste a wciągające...
Ja właśnie przełuchuje Skeletons...
W księgarni natomiast wypatrzyłem (to jako ciekawostka) biografię Gordona Haskella - jest rozdział o związkach z Karmazynowym Królem...Lubię sobie poczytac o muzyce której słucham, o ile jest to przystępnie napisane.
Gdyby tak następna płyta VDGG okazała się popularnam to może ktoś w naszym kraju wpadłby na pomysł by wydać The Book , albo tą hiszpańskojęzyczną wersję biografii VDGG. A tak to tylko pomarzyć... albo uczyć się języków.
 .

Racja. Co do płyt z lat 80-tych - zawsze jest jakaś perełka. 8)

A biografię VDGG chyba będziemy musieli sami napisać.  ;D
Może się podzielimy na okresy itp. i opublikujemy w necie, bo jakoś nie wierzę, że ktoś to napisze. :(
Poza informacjami z necie, wkładką w "Tylko Rocku", krótkimi notkami z encyklopediach muzycznych nic u nas nie ma na ten temat.

Skeletons... To jest genialny koncert. A zestaw utworów jeszcze lepszy.  :o

Biografie już są napisane - tylko trzy elementy są potrzebne

Zgoda autora  8)
Tłumacz na poziomie, interesujący się tematem... :D
Wydawca, który nie liczyłby na zyski  ::)

Aby zrekompensować sobie porażkę Adama Małysza (10 miejsce) i utopić się w smutku - Lacrimosa "Live In Mexico 16 oct. 1999".

Depeche Mode Live In Santiago de Chile 10.04.1994
Peter Hammill A Way out Live 1992 to chyba z Monachium (razem z PH zagrali też David Lord, Nic Potter, Stuard Gordon)
Peter Hammill Margical vox - Vienna 18.10.1990 (zaśpiewane na koniec a capella Again, robi wrażenie) - na tym koncercie ze SG i NP

Na TVP Kultura właśnie skończył się bardzo dobry koncert R.E.M. Właściwie to były posklejane fragmenty, ale i tak świetne.

Oglądałem sobie koncert VDGG z Umbertide z 22.07.2007. Rewelacja. Dodam jedno: wersja "Still Life" z PH na gitarze elektrycznej wgniotła mnie w ziemię. :o :o :o :o :o

A ja głupi jestem, ten coverband Genesis nazywa się Geneside.

Rocznica 15.12.1999 PH Live in Bydgoszcz więc trzeba tego posłuchać... Set lista:
My room, Too Many Of My Yesterdays, Shell, Nothing Comes, Unrehearsed, Amnesiac, I will Find You, Ophelia, The Comet, the Course, the Tail, Autumn, Faculty X, A Way Out, Still Life, Patient, Beeen Alone So long...ufff  Rewelacja

A na wieczór Pineapple Thief - Variations On a Dream

Camel -wszystko-
Opposition "Intimacy"
Sad Lovers And Giants "Epic Garden Music"

Van Der Graaf Generator "Vitrual Life" ; Latarnicy dobrzy, ale Man-Erg syntetycznie świetny ;D

Peter Hammill "There is Church with no roof..." vol.1-2 (cd1-4) :)
świetnie świetne ;D

Mnie też to cieszy...Został mi jeszcze Umbertide do obejrzenia, jakoś nie mam czasu ostatnio, cóż...koniec roku.

Bez bicia się przyznaję - sam nie mam też za bardzo czasu na słuchanie (właściwie tylko pozostał mi autobus w drodze do i z pracy).
A teraz tylko Porcupine Tree "The Sky..." (bo nawet leży ta muzyka moim współpracownikom w pracy) ;D

Coś z zupełnie innej beczki - Vader "Sothis" (ep-ka 23 minuty), w tym piorunująco zabójcza wersja "Black Sabath" Black Sabath. Mocne i ostre.

A ja nie będe oryginalny, bowiem aktualnie nie słucham niczego ;D
Czasem tak mam, że potrzebuję ciszy :)

Eee tam wolę muzyczkę.  ;D
Po Vaderze czeka świeżutki bootleg PH "There is church with no roof..." 2 koncerty z 27.07.2001 i 29.07.2001 = 4 płyty cd.
31 piosenek i tylko "Bubble" się powtarza! Na deser (bis) 2 koncertu "Still Life", a na drugi bis "Again" acapella!  :o

A, tego to bym chetnie posłuchał :D
Nie mam po prostu na razie nic nowego do słuchania, a wszystkie posiadane płyty znam na pamięć ;D

Powrót do internetu po 2 dniach niebytu.  ;D
Kolędy (a przynajmniej kolędopodobne rzeczy) się ostatnio słuchało... :)

Dopiero dziś PH "This"; bo jest tam "Light Continent" (wiadomo śnieżna kraina, nastrojowe plumkanie ambientowe...) 8) 8) 8)

Teatro Rosetti, Vasto 12/10/2000 PH i Stuart Gordon, ...no i w końcu pooglądałem Umbertide...

I jak? Dla mnie bomba.

Piękne, piękne....power trio

A u mnie teraz niehammillowo/nievandergraafowo - sobie leci Depeche Mode (różne remixy) - jedna z moich pierwszych muzycznych miłości 8)

Też zacząłem muzyczną przygodę od Black Celebration i Violator...a potem już poszło New Romantic i Floydzi i Camel, King Crimson i Van Der graaf, peter Hammill i Brytyjski Rock 1969-1974 i skandynawski i ...Noc Muzycznych Pejzaży w PR3 i Nawiedzone Studio w Radiu Afera .itd....

Dzisiaj słuchane

Satelite Into the Night
i dla utrwalenia VDGG Umbertide

Właściwie obok Pet Shop Boys - Depeche Mode mi bardzo leży z zespołów poprockowych/popowych. Lubię wszystko, ale teraz bawią mnie różne remixy i wersje singlowe itp...

Dzisiaj był ciąg dalszy słuchania Depeche Mode - single, mixy i remixy. Nawet mi się podoba, chociaż inaczej się odbiera tę muzykę dzisiaj niż kiedyś (teraz jest lepszy sprzęt a wiadomo DM trzeba słuchać stereo bo efekty dźwiękowe są niesamowite) 8)

John Frusciante - Ataxia II
Specem od tej muzyki nie jestem, ale nawet mi się podoba :)

Nie znam, a o ile pamiętam - John F. lubił/inspirował się również VDGG.

Tak, szkoda, że La Rossa nie może pisać, ona zna się na rzeczy :)
Przy okazji przesyłam pozdrowienia i życzenia noworoczne od niej dla wszystkich forumowiczów, pisanie doktoratu to nie przelewki, pewnie dopiero po jego ukończeniu będzie miała trochę czasu na forum.

Też JĄ pozdrawiam i dosiego 2008 roku oraz spełnienia pragnień życzę. :D

Prąd mi załączyli; Glasgow się ściągnęło ale w jakimś formacie dziwnym FLAC-u (i co z tym mam zrobić?) >:(

Witam po przerwie ;)

Ataxia to zespół złożony z Johna Fruscianta, Josha Klinghoffera (perkusja) i Joe Lally'ego z Fugazi (bas). Album I chyba lepszy.

Gdybym miał polecić coś Johna fanom VdGG to chyba zacząłbym właśnie od Ataxii ;)

John pewnie jest fanem VdGG i Petera Hammilla:
http://www.johnfrusciante.com/frameset.php - zajrzyjcie na "music", z boku jest rubryka z albumami "JF's Favorite Music Currently" i jest tam i VdGG i PH.

Życzenia przekażę :)

Flac to jest normalny format, nie dziwny :)
Wygooglaj sobie, jest chyba plugin do Winampa (albo do Windows) do tego, już nie pamiętam, ale mam jakieś flaki i mi "chodzą".

To dobry format zwany losless. Odtworzysz to programem VLC Player (www.videolan.org). Możesz też znaleźć jakąś wtyczke do winampa.

Tak, już pisaliśmy na forum o inspiracjach "Fruszczaka" ;D
"Jedynkę" Ataxii też mam, niedługo posłucham.

Moja ulubiona piosenka z II to Soldier, wgniata w ziemię.

A ja teraz słucham Nadir's Big Chance, za nim czeka The Future Now, trochę minimalistyczny album, ale bardzo ciekawy.

A jest jakiś dobry program (mam Vistę) do przeróbki na zwykłe mp3 lub zwykle audio? Wolałbym mieć wersję na cd również jakby mi komp miał siąść.

Jak zainstalujesz plugin Flaka do Winampa to mozesz to zgrac Winampem do formatu *.wav i dalej to już proste.

4Musics FLAC to MP3 Converter, korzystałem kiedyś z wersji trial.

Też można, ale po co to znowu kompresować.
Po zgraniu na wav można wypalić płytkę CD Audio i wszyscy będa zadowoleni :)

"Nadir" i "Future Now" to jedne z najlepszych albumów PH z lat 70-tych. Chociaż właściwie wszystkie nagrane w tym okresie przez naszego idola są najlepsze. ;D

"Nadir" jest taki surowy, że aż piękny. No i to jedna z ulubionych płyt Johna Lyndona vel Johnny Rottena (nie będę wymieniał z jakiego zespołu - każdy to wie); wiadomy truizm - Nadir to płyta prepunkowa. 8)
Z kolei "Future Now" zabija mnie eksperymentami dźwiękowymi (ostatnie 4 utwory to majstersztyk), mimo, że Hammill nagrał i wyprodukował ten album sam we własnej osobie (przy niewielkiej pomocy Jaxona i Grahama Smitha).  8)

dz
Dzięki. Jakoś sobie poradzę. :)

Powoli się dostosowuję do szoku i horroru. Teraz "Vital" w wersji 2CD (z "Nadirem" i "Sci-Finance").
A następny będzie bootleg "Satan, God and Nemo" - szczególnie cd2 : Meurglys III - Gog - Sleepwalkers (43:25) --- jako jeden utwór; po Mergulu3 jest krótkie solo organowe, które przechodzi w piekielnego Goga, a następnie płynnie w "Lunatyków"; bez przerw! Naprawdę szok. :o

From Genesis to Revelation.

To są jeszcze jakieś piosenki z koncertu z Vital? ;) ;)

Mam wydanie 2CD (http://vdgg.art.pl/plyty/vital.html) :)

Fripp / Eno - "The Essential Fripp and Eno"; dziwna muzyka, monotonna, właściwie to taki preambient. I trzeba mieć w danej chwili chęć by to wysłuchać. Polecam lubiącym Tangerine Dream. :D

Jutro jadę sobie trochę pograć z kolesiami, którzy graja Death Metal...
Ale na wszelki wypadek zostawię namiary na stronę i forum webmasterom zapasowym, żeby mogli to ciągnąć dalej ;D ;D ;D

Połamania pałeczek. ;)

Zainspirowany postem Hennosa dziś u mnie w uszach Death "Leprosy", Morbid Angel "Domination" - absolutna czołówka death metalu. 8)

Hehe, było nawet fajnie, tylko wokalista szybko głos stracił :)
Jutro (piątek) jestem trochę zajęty, więc raczej nic na stronie nie zrobię, ale na tego Jacksona oczywiście czekam :)

Pałeczki całe (bo chyba grałeś na perkusji?)? ;D

Jackson musi poczekać jeszcze w weekend na pewno go opracuję.  8)

Sprzęt nie był mój, więc nie zniszczyłem go :)
Zastępowałem bębniarza, który niedawno sobie kupił motocykl...
Przeżył, ale jest trochę zagipsowany (bębniarz, motocykl zezłomowany :D).

Ok, niech będzie w weekend, i tak nie mam czasu teraz tego rzucić na strone...

Słuchałem sobie Petera Gabriela "4". I bez bicia - nie zachwyciła mnie jakoś ta perkusyjna atmosfera. Może będę musiał kilka razy się wczuć, aby poczuć. ;D

To wszystko celowe działanie, PG zafascynował się wtedy muzyką afrykańską :)

Ogólnie (po 1 przesłuchaniu) płyta wg mnie na pewno nie jest zła.

Taki np. "Thrak" King Crimson po pierwszym przesłuchaniu też nie wydał mi się zły ;D ;D ;D

U mnie jest tak (przeważnie): jak płyta mi się podoba po pierwszym przesłuchaniu to później już rzadko jej nie słucham i już mi się nie podoba ;D; a jak mi się nie podoba po pierwszym słuchaniu, to czekam, słucham znowu i znowu, aż łapię o co w niej chodzi i się zachwycam i już mi się raczej podoba ;D. Oczywiście chodzi mi tu raczej o płyty z kręgu rocka. 8)

Ja mam to samo ;D

Np. Toolem, w swoim czasie, się bardzo zachwycałem, a teraz rzadko słucham (praktycznie wcale) - mimo iż to genialny zespół. Do Floydów też jakoś nie wracam.  :-[

A tu jest recenzja "czwórki", przy okazji polecam też "trójkę".
http://www.terazrock.pl/cd.php?CdId=1814

Interesujące, mam chyba ten numer "Teraz Rocka" z wkładką o PG.  :)
W kolejce czeka już "1", a "2" i "3" na pewno też przesłucham. :D
I mówię dobranoc, bo oczy już na zapałkach.
A do snu dziś będzie (typowo ;D) nietypowo ;D - kabaret "Tey" i "Z tyłu sklepu". Uwielbiam to.

"Dwójkę" to możesz sobie darować, ale "Trójka" i "Jedynka" to "lektura obowiązkowa" ;D
Szczególnie "Trójka" z tego zestawu, 3 i 4 rządzą :)
Dobranoc :)

Słucham sobie Pet Shop Boys (w robocie to jedyna muza, którą mogę przemycić i współpracownicy akceptują).
A piszę posta by dorównać Hennosowi - jeśli nic się nie wydarzy to mamy po 452. Hehehe ;D ;D ;D

Pet Shop Boys nawet kiedys TB puścił w swojej audycji, więc ujdzie :)
A tymi licznikami postów mogę dowolnie manipulować, więc nie przesadzaj ;D
Zresztą dziś usunąłem chyba 3 swoje stare posty, stąd taki sam wynik ;D

I pozostało już tylko wspomnienie po zabawie Sylwestrowej... Od 02 stycznia praca, praca, praca....

Na sylwestra przy czarnych krążkach winylowych

Modern Talking, Tina Turner, Micheal Jackson, Kult, Sztywny Pal Azji, Lombard... czyli co kto wyciągnął z piwnicy he he...


A od 04.01 na CD słucham sobie...

Radiohead In Rainbows

Informacja dla starych wyjadaczy ;D

"Od 26 stycznia po raz pierwszy do sklepu trafią wczesne nagrania grupy Siekiera, legendy jarocińskich festiwali. Wydawnictwo rozpoczyna serię płyt "Jarocin Festiwal" wytwórni W Moich Oczach, które będą dokumentowały polski rock lat 80. i 90. - pisze DZIENNIK."
http://www.dziennik.pl/kultura/article105947/Punkowa_legenda_nie_umiera.html#reqRss (http://www.dziennik.pl/kultura/article105947/Punkowa_legenda_nie_umiera.html#reqRss)
 

Mój nowy zakup, piękne, książeczkowe wydanie The Piper At The Gates of Dawn 3CD, mój ulubiony album PF ;)

Aż Ci zazdroszczę. Moja pojedyncza wersja tej płyty już zajechana...
U ja nadal masakruję się bootlegami PH/VDGG.

Peter Hammill   Live At Lek 19.09.2000 pięc utworów ale za to jakich...

A Better Time, Bubble, Touch And Go, Unrehearsed, Tenderness

Klasa. Świetne to jest - nawet jak się zdarzy fałsz, albo nie trafiona nuta to jest autentyzm.

A u mnie również PH - Vasto, Nurnberg... Świetne rzeczy bootlegowe.

A dziś z rana VDGG "Live Brescia" 21.05.1972. Bardzo psychodeliczne - m.in. W (ślicznie rozmazane), Octopus/Theme One/Octopus (organy!), Lemingi, Man-Erg... Jakość dobra (jak na takie stare nagrania ;D).
A teraz VDGG video z Umbertide... Super... 8)

Dave Gahan  - Saw Something (singiel)
Peter Hammill - X My Heart

a o 20.00 komentarz do meczu siatkówki ;-)

Atomic Rooster - In Hearing of Atomic Rooster.

Wyciekł już nowy album The Mars Volta, ale jeszcze nie słuchałem, chyba poczekam do premiery.

btw, The Mars Volta i John Frusciante grają Interstellar Overdrive:
http://youtube.com/watch?v=YkpAnrbWLFs

Lacrimosa - epki; "Alles Luge", "Stolzes Herz", "Morgen Danach"; inne wersje, remixy to jest to co lubię.

"Stolzes Herz" mam, jest nawet fajne. Tylko wokalistka (Anna Nurmi) ma głosik raczej słaby :)
 

Ano wokalistką wielką nie jest. Za to płytka - jak każda Lacrimosy - ma swój klimat. A po za tym zimy nie ma i nastrój paskudny się ma - Lacrimosa najlepszym na to lekiem. :)

Już po meczu Polki wygrały... Włoski trener, to niech będzie na wieczór włoski rock lat 70-tych

Banco Del Mutuo Soccorso - płyta ze skarbonką na okładce
Buon Vecchio Charlie
Le Orme "Felona e Sorona"

Ich bin Der Brennende Komet - to dawało niezłego kopa, pamiętam, miałem to na kasecie

Le Orme znam, Banco... chyba też. Generalnie lubię włoski progrock.
A jednym z moich ulubionych włoskich tematów jest ten autorstwa grupy Goblin z filmu "Głęboka czerwień" (Deep Red, Profondo Rosso), hehe :)

We włoskim jestem słaby. Ale postaram się nadrobić. :(
Pozostaje niemiecka (a właściwie szwajcarsko-niemiecko-fińska) Lacrimosa - teraz "Elodia" najlepsza ich płyta (i najlepsza rock-opera jaką w życiu słyszałem - a "Sanctus" po prostu wgniata w ziemię i miażdży) :o

Generalnie język włoski nadaje się do śpiewu jak żaden inny...A grupy Goblin to nie znam, muszę posłuchać...
mam jeszcze w zanadrzu  Premiata Forniera Marconi (współpracowali z Sinfieldem) , czy Garybali

Truizmy waść piszesz ;D

A jeśli chodzi o włoski rock to chyba o grupie PFM (Premiata Fornieria Marconi) słyszałeś?
Oto ich strona:
http://www.pfmpfm.it/eng/index.htm (http://www.pfmpfm.it/eng/index.htm)

Polecam głównie film "Deep Red", po polsku "Głęboka czerwień", muzyka z obrazem się świetnie tam uzupełniają :)
http://en.wikipedia.org/wiki/Deep_Red (http://en.wikipedia.org/wiki/Deep_Red)

Peter Hammill też współpracował z włoskimi zespołami / wykonawcami - z niejaką Alice (pisał teksty), z Le Orme (tłumaczyl teksty na angielski) ; a z PFM śpiewał na koncercie w Japonii w 2002 piosenkę "Sea of memory".
Zresztą Hammill często współpracował z innymi, żeby wspomnieć tylko o Frippie -płyta "Exposure" (i zaśpiewane przez PH Disengage, Chicago (fenomenalny blues) i I May Not Have Had Enough Of Me But I've Had Enough Of You).
Będę musiał opracować kiedyś takie zestawienie - na jakich płytach innych zespołów PH grał śpiewał itp.

Wiem, wiem że truizmy. Ale lubię te słowo - wgniata i miażdży - w odniesieniu do muzyki. ;D

Racja, zestawienie się przyda :)
A jeśli chodzi o "Exposure" to i tak numer tytułowy rządzi ;D ;D ;D

Profondo Rosso - poszukałem i znalazłem na CD...kupuję w ciemno na odpowiedzialność Admina  ;D ;D

Hehehehe, no, zobaczymy ;D ;D ;D

Edit: Ale jednak film też polecam, sama muzyka bez obrazu może być trochę niezrozumiała, np. gdy chodzi o piosenkę dziecka, która ma w filmie duże znaczenie w dramaturgii :)

Najlepsze w płytach z tamtego okresu jest to że nie nudzą, czas trwania 40 minut konkretnej muzyki... Dzisiaj możliwości pozwalają upychać zespołom po 79 minut, na CD a co dopiero na jakimś DVD czy Blue Ray albo innym wynalazku... Szczerze mówiąc musi to być arcydzieło żeby wytrzymać bez znudzenia 79 minut.
 

Racja, poza tym często nie było czasu (i kasy) na studio i były te płyty nagrywane "na setkę".
A to też ma znaczenie.
Bo gdy coś zaczniemy poprawiać, dążąc do ideału, to może nam wyjść coś zupełnie przeciwnego :)

Pink Floyd "The Wall" (ale to 2CD więc się może nie liczyć).
Ale co powiesz na Tool'a "Aenima" (77:25), "Lateralus" (78:56) - te dwie płyty to z pewnością arcydzieła.

2Cd też się liczą, w końcu to artysta podejmuje ryzyko prezentując tak obszerne dzieło - a The Wall to arcydzieło...chociaż po setnym przesłuchaniu i tak rzadziej się wraca do tak dużej dawki i wolę sobie nastawić wtedy nawet 101 raz Animals...

Racja, racja. 8)
Ściana jest arcydziełem, ale też rzadziej do tego wracam. Zresztą bardziej teraz wolę Floydów "oglądać" - Pompeje a nawet lubię "Pulse" - "Comfortably Numb" (z tymi wszystkimi efektami wizualnymi) po prostu zapiera dech w piersiach. :)

Włoskiego rocka / popu ciąg dalszy

Il Giardino Dei Semplici - pierwsza płyta zachacza jeszcze o elementy rocka, ale to 1975 rok i panowie już dążą do popu
Garybaldi - Astrolabio (dwa utwory po 20 minut)
Museo Rosenbach - http://www.museo.it/homepage.htm

i pojedyńcze utwory zapomnianych już grup
Quella Vecchia Locanda, Semiramis... 8)

Museo Rosenbach znam, "Astrolabio" chyba też słyszałem. Kiedyś u Tomka Beksińskiego Leśniewski sporo włoskiej muzyki prezentował, mam chyba nawet gdzieś nagrania. No i w Tylko Rocku były świetne artykuły Leśniewskiego, także np. o grupach japońskich. Szkoda, że kompakty w jego sklepie są tak drogie, hehe.

Tak artykuły świetne, latem tego roku ma wyjść drugi tom Brytyjskiego Rocka w latach 1961-1979 - tak przynajmniej informuje poznański wydawca tego periodyku...zobaczymy...

Od 22.00 cykliczny program w studenckim Radiu Afera - Nawiedzone Studio,słuchany od lat, pozwolił wykształcić uszy na progresywne granie, rozpoczyna się zawsze utworem Sierra Quemada S. Hacketta a później to już w zależności od nastroju prowadzącego stary rock, krautrock, włoski rock, dyskretny szczęk blach, romantycy muzyki, nowości...

Robiąc informacje o CJS - Peter Hammill "And Close As This" - płyta, przy której się relaksuję. Tylko jego głos i klawisze - czasami takie staromodne, ale mają swój urok.

Też dzisiaj słuchałem tego albumu ;)
Najbardziej wpada w ucho Too Many of My Yesterdays i Confidence.
A wcześniej słuchałem Patience. Sekcja rytmiczna miażdży, szczególnie w Film Noir i Jeuneese Doree.

Sekcja nie byle jaka - Guy Evans i Nic Potter; starzy znajomi z VDGG. 8)
Ale najlepszy utwór z tej płyty to wg mnie "Patient" - ta końcowa egzotyczna solówka na gitarze. Że o wersjach koncertowych (PH solo) nie wspomnę - po prostu zwalając z nóg. ;D

David Jackson - Fractal Bridge, początek to jakby Voo Voo i Mateo na saksie  ;D ;D

The Stooges - the Weirdness
To się nazywa powrót w wielkim stylu. Brzmienie jest wspaniałe. I przypomina mi się ubiegłoroczny koncert we Wrocławiu.

A ja dziś słuchałem Kraftwerk "Maximum-minimum" - fajny koncertowy album; wspomnienia z młodości wróciły... ;D
A teraz Peter Hammill "Noise"; świetny tytułowy kawałek z saxem Jaxona :o; ale klasą dla siebie jest "Primo on the parapet" - po prostu szokuś ;D

Nie będe oryginalny:
Skończyłem przed chwilą słuchanie "VDGG Live in Kraków 22.04.2007", a teraz słucham "Skeletons of Songs".
Genialne bootlegi!

Dla kogoś kto był w Krakowie - bootleg to rzecz święta ;D; a "Skeletons..." rewelacyjny - szkoda, że nie wydany oficjalnie bo jakość fenomenalna, że nie wspomnę o setliście. :o
A ja też se słucham PH - tym razem "Stranger Still" 2CD z 1984. Jakość też niezła. A "Jargon Kings" i "Porton Down" w takich wersjach, że... :) :o

Skeletons... wydane przez włoskie Living legend records ma też nietypowe pudełko na 2 CD, cieniutkie jak do maxi singli, ale otwierane dwustronnie z przodu normalnie, z tyłu jak drzwi do pierwszej syrenki , czyli na odwrót  ;D ;D

Ja słucham Eleni Karaindrou -  The Weeping Meadow - ścieżka do filmu

Syreny 100, 101, 102, 103 i 104 miały drzwi "na opak", więc nie tylko pierwsza - Twoja informacja jest nieprecyzyjna ;D ;D ;D

Genesis - Nursery Cryme
Ta płyta brzmi trochę archaicznie, pamiętam, że kiedy poznawałem Genesis trochę mnie rozczarowała po Trespassie, ale potem się do niej przekonałem. Uwielbiam moment w Harold the Barrel z "we are your friends... you must be joking!", zawsze mi humor poprawi.

A ja w pracy (hihi ;)) nagrywam sobie płytki i odsłuchuję je - teraz Van Der Graaf Generator "Live Teatro Alcione 1972" - ale raczej dla maniaków (jakość...hmmm  ;Djakby to powiedzieć....hmm zgrzytająca albo piskliwa ;D).

Ciąg dalszy odsłuchiwania moich dzisiejszych nagrań:
VDGG "Bless the Baby Born Today" - 4 utwory (Man-Erg (chociaż w opisie pisze Killer - no musiał ich zmylić początek tej piosenki - "Killer lives inside me.."), Darkness - oba z 1971 oraz La Rossa i Still Life - te z kolei z 1976). Jakość znakomita.
PH "Live Utrecht 1985" - niekompletny - 6 utworów (ok. 30 minut); piękne.

Przed chwilą oglądałem VDGG wideo z Umbertide, może wykonanie nie jest jakieś super dokładne, szczególnie dotyczy to gitary Hammilla, ale całość poraża swoją energią.
Już sam poczatek, "Lemmingi" w wersji prawie punkowej, hehe ;D
Faktycznie to jest teraz "power trio".

Landberk - Lonely Land, ale wieczorem posłucham w końcu PH Madryt 1986 i Charisma Festival 1973

Punkowe wersje? No, no; ja bym się nie ośmielił; ale masz rację - jest ostro; kłania się epoka "Nadira". A jak "Still Life" z gitarą elektryczną się podoba? Dla mnie to chyba najlepszy moment; no i "Meurglys III". :o


Madryt jest świetny - przeszkadza mi tylko trochę publiczność - zbyt impulsywna i nie daje czasami Peterowi pośpiewać ("Stranger Still"); no ale to w końcu Hiszpanie. ;D

No, jest ostro i wokal PH na poczatku jest punkowo niedbały :)
"Still Life" oczywiście też mi się podoba, muszę jeszcze kilka razy zobaczyć ten materiał, bo dziś dopiero 1 raz widziałem go w całości.
A koncert się urywa po Still Life?
Nie ma żadnych napisów końcowych u mnie, w czasie braw po SL nagranie się kończy.

Tak, po SL jest koniec koncertu.

Też oglądałem Umbertide, czasami niedbale, ale jest moc ;)

Słuchałem dziś pierwszej płyty Marillion. Świetna rzecz - najlepsza z okresu rybnego, szczególnie w wersji remasterowanej z dodatkową płytą (z 19-minutowym Grendelem).

Znam na pamięc i potwierdzam :)
Ale to w końcu klasyka...

Mogwai - Mr Beast

A co myślicie o moim ulubionym współczesnym zespole - Red Hot Chili Peppers? ;) (wiem, wiem, mainstreamem zawiało).
Bo Robert Plant podobno ich nie lubi: http://www.showbizspy.com/2008/01/21/robert-plant-rubbishes-radiohead-and-the-red-hot-chili-peppers/
Ale myślę, że ten artykuł może być trochę naciągany.

Przy okazji, Robert Plant poleca Captaina Beefhearta, chyba sobie posłucham mojego ulubionego albumu, czyli Safe as Milk.
Paris Hilton też go słucha ;) :
(http://b62.grono.net/23/29/gallery-37785690-500x500.jpg)

Osobiście za RHCP za bardzo nie przepadam, ale bardzo cenię "Fruszczaka" i jego działalność solową.
A Captaina Beefhearta to niestety nie znam.
Aha, dzięki za fotkę, bo co to za forum bez Paris Hilton ;D ;D ;D

Szczerze mówiąc nie lubię Red Hotów.
A Beefhearta nie znam, oprócz jednego kawałka, który nagrał z Zappą. :(

Dzisiaj odświeżyłem sobie VDGG "Black Ice" (młoteczki...) - niezłe, jakość też dobra (jak na lata 70-te), troszkę humoru i zestaw utworów mniammmmm ;D ;D ;D

SBB - Karlstad Live '75

Doprawdy rewelacyjna muzyka. Aż trudno uwierzyć, że to improwizowany materiał. Składność, zgranie, a do tego kapitalna jakość dźwięku. Szwedzi mieli szczęście słuchając takich smaczków. Zespół w formie - Skrzek jak zwykle pełen inwencji, Lakisowi gitara niemal pali się w rękach od żaru, a Piotrowski gra jak natchniony  :o.

Wszystkim polecam ten album  8)

Dzięki, nie znam tej płyty...

Dziś jakiś senny dzień - więc wracając z pracy musiałem się posiłkować muzyką, która pomagała mi nie zasnąć  ;D na stojąco w autobusie.
Sepultura "Chaos A.D." - mocna i logiczna. :)

Właśnie Black Ice VDGG płynie z głośników

I jak?



Oglądam Umbertide - w Lemmingach Evans trzy razy zmienia pałeczki ;D; Hammillowa gitara czasami dziwne dźwięki wydaje  ;)- ale to jest świetne.
A w Lifetime Evans gra w okularkach. ;D
All That Before - kapitalna gra unisono grundge'owej gitary i organów. :o

Zgadzam się, "All That Before" bardzo mi się podoba.

Meurglys III powala i miażdży słuchacza; szkoda, że taki krótki - tylko 16  minut. ;D
Gitarka Hammilla jak zwykle troszkę fałszuje, ale co tam... Liczy się pasja wykonania. :o

Jak na załączonym obrazku - misie podoba  ;D ;D

Dzisiaj u mnie było nietypowe słuchanie - z rana John Coltrane "Ascension" - miazga ze mnie została po tym ;D. Szok - naprawdę ciężko to przesłuchać do końca :o

1. Ascension (Edition II) (40:56)
2. Ascension (Edition I) (38:30)

I już wiadomo na kim się wzorował Hendrix, Barret (Syd) i nawet Fripp nagrywając Lizarda i Islands.
Polecam ale naprawdę maniakom jazzu awangardowego.

A teraz dla ukojenia nerwów - VDGG  "Weely Festival 28.08.1971" - jakość nagrania średnia, ale Lost, Man-Erg, Darkness... 8)

Zakupiona książka o Led Zepplin, więc pierwsze cztery płyty w odtwarzaczu podczas czytania jedna po drugiej...

Ciekawostka: Jeśli znacie Never Let Me Down Again - DM to tam podkład perkusyjny to sample z When The Leeve Breaks

Znamy, znamy (no ja znam 8)) - i teraz rzeczywiście jak o tym mówisz (piszesz) to już kojarzę. :)
A Never Let... to jedna z najlepszych piosenek DM. :D

There Goes The Daylight, 1sze przesłuchanie.

Noise- owa płyta, mało w niej tego delikatnego Hammilla, ale lubie ją jakoś - może za Sign i  Lost And Found, zadziorne takie ;-)

pH7 - bo przez słuchane bootlegi przewijało się ostatnio Mirror Images  - więc przypominam sobie wersje studyjną , a poza tym Handicap and Equality jedno z moich pierwszych tłumaczeń PH (z powodu braku opinii simplexa co do tych wrzuconych, nie katuję was następnym zestawem)  ;D ;D

Simplex choruje, wiem tylko tyle, iż "Sharply Unclear" ma poważne błędy, gdyż nie zauważyłeś jakiś tam przenośni.
Pozostałe (pewnie łatwiejsze) tłumaczenia jeszcze nie są sprawdzone.
Z "Sharply..." jest problem, bowiem Simplex nie bardzo wie, jak to przełożyć, tekst jest wyjątkowo zawiły.
Ale zmuszę go do pracy niedługo ;D ;D ;D

A dla mnie najlepsze z tego koncerciaka są "Primo On the Parapet"  i "Planet Coventry". 8)
Słucham znów jazzu (bez obaw jeśli chodzi o moje gusty muzyczne  ;D - VDGG i PH nadal na topie) - dziś Miles Davis "Aura"; w głowie ciągle mnie męczą dźwięki z Coltrane'a (chyba jeszcze dziś też go posłucham) :)

Drugi album Joe Lally'ego, wyszedł w ubiegłym roku, ale dopiero wczoraj się o nim dowiedziałem ;).

Joe to basista Fugazi - jednego z najciekawszych zespołów lat 90-tych, Ataxii (gdzie gra z Johnem Frusciante i Joshem Klinghofferem) i od niedawna artysta solowy.
Muzyka minimalistyczna, głównie perkusja, bas i wokal, sporadycznie inne instrumenty, Joe komponuje świetne riffy. Ta prosta konwencja bardzo inspiruje... polecam pierwszy album "There to Here"

Peter Hammill "None of the Above" - smutna płyta, momentami nawet dołująca; ale za to "Like Veronica" i "Tango for One" to majstersztyki, które w wykonaniach koncertowych po prostu powalają.

Genesis "Foxtrot" - fajna muzyka, lekka i przyjemna 8); bardzo podoba mi się na tym albumie perkusja Collinsa (nie wiem dlaczego ;D).

I znowu truizmy waść piszesz ;D
Polecam wydanie z serii "Definitive Edition Remaster", brzmi 2 razy lepiej od starszego "zwykłego" wydania.

A skąd Waść wiesz jakiej edycji ja słucham? ;D ;D ;D
Niestety nie definitywnej. :'(
Racja brzmi tak sobie, ale w porównaniu z kasetą piracką to... :o
Definitywną edycję mam Genesis "Selling England By The Pound" i trzeba przyznać brzmi rewelacyjnie.  :)     

Zostałem sprowokowany, więc słucham właśnie "Foxtrota" z edycji definitywnej :)
Kupiłem ją kilka lat temu w Wawie w jakimś sklepie, gdzie był głównie soul, a kosztowała chyba 30 zł, podczas gdy w niedalekim Empiku chyba ok 60 ;D
Oczywiście nowa, w folii.
Polska to dziwny kraj :)

Teraz Nick Cave "Let Love In" pięknie posępna płyta...

Nicka Cave'a widziałem dwa razy na koncercie... charyzmatyczny facet, a z ciekawostek to w 2002 roku Teatr Korez wystawiał Ballady Kochanków i Morderców - mam z tego przedstawienia płytę - tłumaczony Cave na język nasz ojczysty też brzmi pięknie

I nie można nie wspomnieć o tym, że Nick Cave z pewnością inspirował się solowymi nagraniami PH (te ballady fortepianowe, skrzypce...).

A teraz już pod koniec roboty słucham sobie coś lekkiego Pet Shop Boys "Alternative" (utwory ze stron b-singli) - po prostu relaksik.

Zimowy wieczór, dźwięki Davida Sylviana - Dead Bees On A Cake -  szczególna nostalgia  (I Surrender, Waderlust)

Peter Hammill "Live 1972-3" - dobre (o jakości się nie będę wypowiadał - lata wczesne 70-te...); wykonanie świetne (no i prawie cały Chameleon...)

A słucha tu ktoś The White Stripes i The Raconteurs?
Jack White to jeden z moich ulubionych współczesnych muzyków.

White Stripes zawsze mi się średnio podobali, ale ostatni album zrobił na mnie ogromne wrażenie, mój album roku. Ich muzyka bardzo się zmieniła od czasu 1szego albumu.

Raconteurs też są świetni, polecam coś obejrzeć:
http://pl.youtube.com/watch?v=0_s21FhMpQo
http://pl.youtube.com/watch?v=bqFb6VXW86Y

Zupełnie tego nie znam, ale słyszałem wiele pochlebnych opinii, także o ostatnim White Stripes.

Nie znam tych zespołów - kiedyś na MTV chyba teledysk jakiś ale mi nie podeszło. Jakoś ta nowa rockowa rewolucja mnie nie wciągnęła. Podejrzewam, że może podobałby mi się tylko Interpol (czytałem o podobieństwach do Joy Division), Z drugiej strony w "Teraz Rocku" dużo się o tym zjawisku pisało. :)

Aktualnie słucham swojego kaszlu i smarkania. ;D
Zaraz idę spać.

Nie cierpię Interpolu... ale posłuchajcie sami ;)
Wszystkie te współczesne kopie JD są moim zdaniem słabe.

Raconteursi grają w starym stylu, bez rewolucji. Nawet zagrali na jakieś gali White Light/White Heat z Lou Reedem.

White Stripes gorąco polecam ostatni album - Icky Thump. Tu słychać, że Jack White słucho dużo dobrego bluesa, np. Captaina Beefhearta i Roberta Johnsona. Przedostatni kawałek to taki fajny bluesik z domieszką psychodelii. I dużo świetnych riffów.

Powrót do "prawdziwej muzyki".
Na początek dnia była rozgrzewka Yes'owa "The Yes Album" - dobra, solidna płyta. 8)
A potem już ciężej (jakość troszkę gorsza) i mroczniej (teksty PH): :)
Van Der Graaf (ale wtedy nie Generator)  "Live in Berlin Kant Kino 20.03.1977"

CD 1 (42:59):
Crying Wolf 4:59
Lost And Found 9:53
When She Comes 9:12
My Room 8:56
Time Heals 9:58

CD 2 (46:13):
Last Frame 12:20
Rock And Rôle 14:09
Arrow 9:21
Still Life 10:21

Szczególnie drugi cd wbija w fotel (lub ewentualnie w moim przypadku w siedzenie w autobusie ;D). Bez Jaxona i Bantona - za to są skrzypce (Graham Smith) i bas-bulgot (Nic Potter) :o

VDGG - bootleg z Krakowa, 22.04.2007.
PH jednak wielkim gitarzystą nie jest, szczególnie słychać to w pierwszym utworze (Childlike Faith...), ale to nie przeszkadza w słuchaniu ;)
Umbertide chyba jednak lepiej brzmi, tu bardziej brakuje mi Jaxona.

Zdecydowanie Umbertide lepsze jest brzmieniowo, no ale to było nagrywane przez telewizję.
Z kolei dla mnie najlepszy występ VDGG z 2007 roku to ten z Amsterdamu (też nagrywany przez telewizję) - brzmi po prostu potężnie (szczególnie bębny).
A Hammill gitarowym hero nie jest. Myślę, że z gitarą lepiej się czuje jak gra solo, wtedy może sobie pozwolić na szaleństwa, fałsze, niedociągnięcia itp. A w zespole już musi się dostosować do całości. No i podział partii Jaxona jakiś musiał być pomiędzy PH i HB. A gitara PH najlepiej chyba brzmi w nowych kawałkach i w Meurglys III.

Led Zeppelin II - z powodu zakończenia powieści muzyczno- obyczajowej Schodami do Nieba...

U mnie cisza muzyczna. Nie mam ochoty na słuchanie czegokolwiek (wiem że to szokujące ;D).
Oglądam w tv tylko seriale komediowe i nawet się uśmiałem (ale najbardziej przy komedii "Zwariowany weekend" z Loisem de Funesem - to ten film o łódce Mały Pływak i klanie rudzielców; zaś ulubioną sceną filmu jest kazanie w kościele). 8)

To faktycznie szokujące :)
A ja słucham amerykańskiego radia internetowego "70 English Progressive", bardzo często jest tam VDGG, PH, przed chwilą był Gentle Giant.
Wadą jest jedynie to, że to jest puszczane trochę bez ładu i składu :)
http://www.live365.com/stations/infomas (http://www.live365.com/stations/infomas)

Oto aktualna playlista:

Gentle Giant - The Advent Of Panurge [4:42] - Octopus   
Tempest - Whoever You Are [4:11] - The Double Cross   
Jethro Tull - Cat's Squirrel [5:42] - This Was [Bonus Tracks]

Ciekawe, ciekawe.
Robię sobie teraz porządki w kompie (usuwam flacowe pliki - cholernie dużo miejsca zajmują, bo udało mi się znaleźć program do przeróbki (Easy CD-SA Extractor) plików tych na mp3, ale ma działać tylko przez miesiąc więc się spieszę). ;D

Jutro o 14:05 na TVP Kultura koncert Plastic People of the Universe.

A teraz już słucham i to co? Ciekawy koncert - Peter Hammill / Guy Evans "19.07.1985 WOMAD Festival". Trochę dziwnie się słucha tego - bo tylko Hammill z gitarą i fortepianem i GE na perkusji; właściwie to K-Group bez basu Mozarta (czyli Nica Pottera)i gitary Fury'ego (czyli Johna Ellisa). Za to zestaw utworów wspaniały:

CD 1 (46:00):
My Room 8:30 :o
Stranger Still 6:08
Too Many Of My Yesterdays 5:13
The Second Hand 7:13
Sign 5:41
Skin 5:46
Patient 7:26 :o

CD 2 (48:56):
Flight 23:15  :o :o :o
The Jargon King 3:12
Modern 9:26 :o
Last Frame 6:52
Applause 2:40
Again 3:28

Po prostu pycha. ;D

Rolling Stones EP.
Już na tym EP, np. w stonesowej wersji Money (moim zdaniem lepszej od wersji Beatlesów i Kingsmena) mocno wybija się niezwykły styl Keitha Richardsa. Jagger mnie często wkurza na wczesnych płytach.

Bez bicia się przyznaję - nie lubię Stonesów; ale ich szanuję, za granie od zawsze i aż do końca. ;)

Oglądam - Mike Oldfield "Knewborth 1980" - po prostu świetne.

A nie mówiłem? ;D

Mówiłeś, mówiłeś... Ale Mike O. to profesjonalista więc wiadomo było, że będzie świetnie. 8)

To był jego najlepszy okres :)
Polecam ten artykuł Tomka Bekińskiego o Oldfieldzie:

http://krypta.whad.pl/html/artykuly_muzyczne/komu_bija_dzwony.htm (http://krypta.whad.pl/html/artykuly_muzyczne/komu_bija_dzwony.htm)

Oglądam sobie po kolei to co mam Petera Hammilla na video:
- było już playbackowe wykonanie "Painting by Numbers" z telewizji francuskiej (wiem, że to dla nas szok - ale jest prawdą - że wtedy PH śpiewał (a może też ruszał ustami tylko - zresztą można zobaczyć to tu:   http://www.youtube.com/watch?v=mcei0TyQrog) pod podłożoną muzykę :o ;D ;D);
- teraz fragmenty koncertu z 27.07.2001 i 29.07.2001 z Nurnberg: Siren Song, Just Good Friends, Comfortable, Shingle Song i Still Life - rewelacja. 8)

Teraz fragmenty z koncertu z 30.11.2001 z Terni. Wraz z Stuartem Gordonem PH wykonuje m.in. 9-minutową wersję Like Veronica (rewelacja; po raz kolejny mamy nowy wymiar piosenki, która w oryginale brzmiała również znakomicie), 9-min. wersję Modern (tu już bez niespodzianek - każda wersja Modern jest świetna), Shingle Song, Lunatics in knots, Bubble, Refugees, Stranger Still.

Świeżutkie jak marcheweczka na polu:  ;D

Peter Hammill "New York City 18.02.1978"; bardzo interesująca to muzyka - mianowicie w ciągu tego dnia PH zagrał dwa koncerty - no i są z tego 3 CD o jakości średniej, ale czy to ważne jak się spojrzy na zestaw utworów:  8)

1-szy koncert:
House With No Door 6:55
Easy To Slip Away 4:36
The Wave 4:45
Time Heals 7:00
Solitude 4:30
Again 3:57
Mirror Images 4:20
(On Tuesdays She Used To Do) Yoga 3:36
Been Alone So Long 3:10
My Room 6:59
In The End 6:18
A Plague Of Sleepwalkers 7:32

2-gi koncert:

CD 1 (41:08):
The Lie (Bernini's Saint Theresa) 4:48
The Mousetrap (Caught In) 4:23
My Room 6:00
This Side Of The Looking Glass 4:48
Time For A Change 3:13
Lizard Play 4:08
If I Could 4:18
Modern 4:49
Last Frame 4:39

CD 2 (38:57):
The Comet, The Course, The Tail 7:04
Still Life 6:50
Man-Erg 8:56
A Plague Of Sleepwalkers 9:12
In The End 6:53

 :o :o :o 8) ;D :o :o :o

A ja dobrałem się do kilku nagrań demo The Velvet Underground, których wcześniej nie słyszałem.
Znalazłem też film Andiego Warhola "The Velvet Underground and Nico: A Symphony of sound" (1966), ale z obejrzeniem poczekam do jutra.

Peter Hammill "Live London Wigmore Hall 7-8.09.1974"

7.09.1974

CD 1 (60:16):
Modern 6:01
Rubicon 5:24
The Comet, The Course, The Tail 7:28
Again 4:18
German Overalls 7:35
House With No Door 7:28
Vision 3:23
Forsaken Gardens 6:37
(In The) Black Room 11:57

CD 2 (63:52):
The Lie (Bernini's Saint Theresa) 8:08
(No More) The Submariner 7:47
Easy To Slip Away 5:42
Autumn 6:23
A Louse Is Not A Home 14:47
Faint-Heart and The Sermon 6:46
In The End 8:01
Refugees 6:15


8.09.1974

The Lie (Bernini's Saint Theresa) 6:39
(No More) The Submariner 6:16
Autumn 6:02
Easy To Slip Away 5:00
Faint-Heart and The Sermon 6:45
A Louse Is Not A Home 13:39
In The End (cut) 2:48
Refugees 6:15

A masz coś z 21.12.1974? ;D
To była sobota... :)

Niestety nie mam...  :-[
W Twoje urodziny VDGG/PH się obijali. ;D

Szkoda :(
Ale może inne zacne grupy się nie obijały?
Nigdy tego nie sprawdzałem.
Jak coś znajdziesz z 21 grudnia 1974, to daj znać ;D

OK 8)

Ulver "Shadows of the Sun" - muzyka ciszy...

Zupełnie nie znam...

Bo to dziwny zespół (chyba norweski, w każdym razie skandynawski) - na początku grali black metal, a potem coraz spokojniej a poprzez art/jazz - rock, a teraz to właściwie jakby ambientowa awangarda. ;D

Powietrze z nich zeszło ;D ;D ;D

Chyba. Ale wcześniejszych płyt nie znam. A ta akurat idealna na wieczór - delikatny fortepian, w tle szumy i śpiew cichy, ledwie słyszalny... 8) Naprawdę spoko majonez ;D

Paris 06.12.1976 La Mutualite

CD 1 (69:15):
Arrow 13:04
When She Comes 8:46
Masks 7:29
Lemmings 16:07
Still Life 9:29
Childlike Faith In Childhood's End 14:16CD 2 (72:17):
Meurglys III Part 1 12:45
Meurglys III Part 2 8:20
Gog
The Sleepwalkers 11:57
Killer 10:45
Man-Erg 10:55
House With No Door 7:46

Pyszność nad pyszności...


A u mnie Peter Hammill "Live in St. Gallen Africana 16.11.1973"

The Lie (Bernini's Saint Theresa) 5:08
House With No Door 6:50
Forsaken Gardens 6:16
Vision 3:17
Modern / I Once Wrote Some Poems10:07
Time For A Change 3:56
Slender Threads 5:59
German Overalls 6:39
Easy To Slip Away 4:29
In The End 7:39


Płyta - o dziwo -bardzo dobrej jakości. Utwory gitarowe ostre jak żylety, wokal PH również mógłby ciąć żelazo... ;D

W grudniu 1974 (a dokładnie 13 grudnia) nagrany został "Nadir's Big Chance" - tylko parę dni Was dzieliło. ;D

Sepultura "Arise" - niezły łomot, ale podoba mi się. 8)

Chet Atkins, pan od znanego motywu muzycznego z Benny Hill Show ;)

King Crimson "Lizard" - surrealistyczna muza, natłok instrumentów, jazz.

Sobotnio niedzielne reminiscencje

dotarła do mnie wreszcie ta płyta - Profondo Rosso. Przyznam szczerze, że przy pierwszym przesłuchaniu nie bardzo mnie zachwyciła, ale że czas trwania krótki  (niespełna 30 minut) to posłuchałem ją jeszcze parę razy....

jest z każdym przesłuchaniem lepsza...

U mnie przerwa od VDGG/PH (na razie! ;D):

dziś - Ulver "Blood Inside" - niepokojąca muzyka, trudna do określenia gatunkowo - może być awangarda :o;
a teraz dla odpoczynku Vader "Impression in Blood" - dobry death metal jest świetny dla uszu  8)

A ja mam taki magiel w pracy, iż nie mam czasu na pisanie na forum, ledwie czytać nadążam :)

Ja mam spokój w robocie teraz.  ;)
Leci se Pet Shop Boys "Introspective", a wcześniej Jerry Cantrell "Bogey Depot" (jak ktoś tęskni za Alice In Chains - to polecam) 8)

Ale to jest muzyka z filmu Profondo Rosso / Deep Red?
Bo gdy wpisałem ten tytuł do Google, to wyskoczyło mi kilka dziwnych płyt, hehe.
Musisz zobaczyć film, muzyka idealnie pasuje do obrazu, sama pewnie nie jest aż tak ciekawa.


Dziś nawet ktoś poprosił o "Danger Money" UK, w muzycznej poczcie :)
Czyli nawet radia da się czasem słuchać :)

Tak muzyka z filmu - Zespół Goblin włoski rock - trochę skojarzył mi się z The Snoowy Goose - Camel (z samej struktury płyty - instrumentalne utwory, jakby ten sam zestaw dań, tylko że Camekowska Gęś to delikatne mięso gdzieniegdzie przyprawione, i podlane sosem, a Głęboka Czerwień to wołowina z dodatkiem chrzanu  ;D ;D ;D

Tak w ogóle to uwielbiam pomidorową - ale wątek o jedzeniu na stronie Vdgg to już chyba przesada...

King Crimson "Absent Lovers" - niesamowity koncert, nawet te troszkę popowe utwory z "Beat" i "Three of the Perfect Pair" są dobre - surowe, troszkę szalone; ale klasą dla siebie są "Red' i "Larks... cz.2 i 3", że nie wspomnę (Hennosie) o "Indiscipline" (szalona perkusyjna jazda). Że nie wspomnę o perkusji simmonsa - podoba mi się to brzmienie.

Peter Hammill / Guy Evans - "Womad festival 19.07.1985". Powala wykonanie niektórych kawałków - "Too Many of My Yesterdays" z perkusją (!) :o, "Second Hand" i "Jargon King" z perkusją simmonsa świetnie brzmią, a wykonanie suity "Flight" miażdży ;D ;D ;D.
No i poza tym to nietypowy koncert perkusja i gitara/fortepian. 8)

Simmons był popularny bardzo w latach 80, u nas nawet Piotrowski w Kombi na tym grał :)
Znam "Absent Lovers", to faktycznie świetny koncert.

PS. Pomidorową też uwielbiam, mogę jeść codziennie, ale z makaronem ;D ;D ;D

Ja średnio. Wolę ogórkową albo grochówkę. ;D

Vader "Revelations" - bez komentarza: ostro jest 8)

U mnie dużo bluesa, Robert Johnson, Son House, Muddy Waters... lubicie tych panów?

A tu White Stripes grają piosenką Son Housa: http://pl.youtube.com/watch?v=1fM2qhG8mA4&feature=related

genialne, Jack White tworzy bluesa XXI wieku.

Ja to bluesa średnio, raczej blues-rocka - Allmani, Stevie Ray Vaughan, Ten Years After.

A dziś jakżeby inaczej - Peter Hammill "Love Songs", Nick Cave "Let Love In" i Cannibal Corpse "Tomb of the Mutilated" (miłość inaczej - załączam okładkę płyty i wiadomo o co chodzi ;D ;D ;D)

Najlepsze okładki ma Manowar ;)

Faceci z muskułami i mieczami. Też niezłe.  ;)
Ale jeśli o obrzydliwość i extrema w muzyce Cannnibalom nikt nie dorówna. ;D

Wczorajszy wieczór to dwie płyty z nie tak odległej przeszłości...


Paris
La Maroquinerie
13.05.2006

CD 1 (64:12):
The Siren Song 6:53
Nothing Comes 4:10
A Better Time 6:06
Gone Ahead 6:03
tuning 1:10
Comfortable 6:09
Shingle Song 5:26
Driven 4:07
Like Veronica 8:30
If I Could 6:14
Patient 9:21CD 2 (36:33):
Bubble 6:12
Faculty X 6:16
A Way Out 9:04
Stranger Still 9:00
Vision 6:00

Pyszna to płyta.

U mnie na uszach Vader "Live In Japan" - piękna masakra 8)

A może znacie jakiś bootleg "zacnej" grupy nagrany 3 maja 1979 roku? :)

Niestety nie znam.

Aktualnie słucham Peter Hammill "20.11.1973 Paryż"

Oryginalny nie będę: VDGG - "Present".
Szkoda Jacksona, kurka wodna...
"Boleas Panic", "Nutter Alert", świetnie tam gra.

No jesteś oryginalny, rzadko kto wspomina tu ten album.  :(
Ja też jakoś rzadko do niego wracam, zastanawiając się dlaczego - przecież to bardzo "vandergraafowa" płyta, troszkę nowocześniejsza brzmieniowo od tych z lat 70-tych. Lubię na niej tę zgrzytliwą gitarę PH i gęstość dźwiękową.  ;D

U mnie nadal dużo Vadera (mam już całą kolekcję), a teraz na spokojny wieczór leci se Lacrimosa "Stille".  :)

Peter Hammill - Queen Elizabeth Hall 2003. Świetny koncert, dobre nagranie, można poczuć atmosferę. Te okrzyki radości przy reaktywacji VdGG ;)

I to napięcie w trakcie "Still Life", gdy Hammill po kolei wywołuje gości (Banton - piano, Evans - tambourine, Jaxon - sax), wywołują ogromny aplauz na widowni.  :D

U mnie dziś cisza.  :o
Ale mam nowych Marsjan - i o dziwo - czekam na jutro, by przesłuchać.  :P

W niedzielę oczywiści bootleg

03.12.1978 Live in Montreal

Time Heals
My Room
The Comet, The Course, The Tail
Again
Modern
Still Life
A Plague Of Sleepwalkers
The Second Hand

Przesłuchałem połowę nowej płyty Kudłaczy z Marsa. Hmmm.
Gęsta to płyta, bez chwili wytchnienia, praktycznie bez przerw między utworami (nie piosenkami), które kipią od pomysłów, solówek gitarowych (nawet dosłuchałem się 3 razy partii saksofonów, ale zniekształconych), wszystko to takie chaotyczne, pozniekształcane (również wokal). Ale jest nieźle (do szóstego kawałka).

Nowi Marsjanie ciąg dalszy:  :P
Do końca jest gęsto i siekająco, świdrujące solówki, gdzieniegdzie (ale rzadko) saksofon, klarnet (? chyba przez kilka sekund) i flet (?momencik?). A inspiracje VDGG? Ciężko mi coś dostrzec po 1 przesluchaniu; skłaniałbym sie raczej ku odjazdom King Crimson.

Na uspokojenie Death "Symbolic"  ;D

Smętna pogoda to smętna muzyka:
Roger Waters "Amused to death".

Paradise Lost - "In Requiem".
Całkiem fajne ;D

Nie znam tej płyty. Mam gdzieś zagrzebaną w szafie kasetę "Gothic" tego zespołu, kiedyś miałem okres na doom metal i to było świetne. ;D

U mnie Niemen "Strange Is This World"; ależ to jest muzyka - momentami czysta awangarda  :o, a momentami ma się wrażenie że to jakaś "odjechana" wersja "Schizofrenika" KC  :o. Jest angielskojęzyczna wersja "Dziwny jest ten świat" - szokująca jak zawsze, jazzrockowa.

No, znam ten materiał Niemena, mnie też się z KC kojarzy.

"In Requiem" to bardzo gitarowa płyta, trochę inna od "Gothic", o ile dobrze tamtą pamiętam.
Tu jest recenzja:
http://www.nuta.pl/plyty/plyta.html?id=8378 (http://www.nuta.pl/plyty/plyta.html?id=8378)

Paradise Lost grał chyba potem też coś jak Depeche Mode, ale jakoś mnie to nie bawiło (wolę Depeche Mode).

Tak, ale "In Requiem" to już nie jest "depeszowa" płyta, skonczyli te eksperymenty.

A teraz Trauma - "Hamartia" to tylko EP-ka z coverami, ale fajnie czasem posłuchać wokalu prosto z piekieł ;D
Tu jest recenzja:
http://strefa.rockmetal.art.pl/recenzje/t/trauma-hamartia.htm (http://strefa.rockmetal.art.pl/recenzje/t/trauma-hamartia.htm)

Też czasem lubię sobie przygrzmocić ostro - Vader, Morbid Angel, Death  8) (wczoraj słuchałem powrotną drogą z pracy płyty "Symbolic" - ostro i głośno, jakiś chłopak mnie klepie i pyta się co to leci - spodobało mu się  :D; gorzej z babcią co siedziała obok, ale może była przygłucha bo nic nie mówiła ;D)

We wtorek na żywo w Katowicach The Cure :

01. Tape
02. Open
03. Fascination Street
04. alt.end
05. The Walk
06. End Of The World
07. Lovesong
08. A Letter To Elise
09. To Wish Impossible Things
10. Pictures Of You
11. Lullaby
12. From The Edge Of The Deep Green Sea
13. Hot Hot Hot!!!
14. Please Project
15. Push
16. How Beautiful You Are
17. Inbetween Days
18. Just Like Heaven
19. A Boy I Never Knew
20. Shake Dog Shake
21. Never Enough
22. Wrong Number
23. Signal To Noise
24. One Hundred Years
25. End

Zespół zszedł ze sceny. Czekamy na BIS.

BIS 1

26. At Night
27. M
28. Play For today
29. A Forest

BIS 2

30. Three Imaginary Boys
31. Fire In Cairo
32. Boys Don't Cry
33. Jumping Someone Else's Train
34. Grinding Halt
35. 10:15 Saturday Night
36. Killing an Arab

BIS 3

37. Why Can't I Be You?

Koniec koncertu!

A wczoraj już z płyt Mixed Up i Wish

To musiał być koncert! 37 piosenek (przy 11 VDGG w Krakowie to jest mnogość ;D)

3 godziny grania !!! Oczywiście jak zwykle czegoś brakowało - tym razem klawiszy (Na VDGG saksu), ale po przearanżowaniu brzmiało naprawdę  nieźle.

Ostry wieczór u mnie i moich uszu (słuchawki):  8)
Vader "Future of the Past" (covery, ale jakie - m.in. "I Feel You" Depeche Mode i "Black Sabath" wiadomo kogo;
Coroner "Grin" - zakręcona muzyka, trudna do zdefiniowania, ale spóbuję - "jazz-trash-prog" (? :)).

Kolejny dzień z The Cure - tym razem Desintegration...Oraz fragmenty koncertu na you tube

U mnie też dziś The Cure "Kiss Me..." i "Pornography" - a słucham tych płyt trochę zawiedziony 9 miejscem Adama Małysza w mistrzostwach świata w lotach.

PS. Co tu taka cisza...?

Bo to polskie forum, panie, nic się nie dzieje, jak w polskim filmie...
Co innego na amerykańskich... ;D ;D ;D

Chyba zapalę papieroska (eee nie palę), albo zajrzę do lodówy (kilka piwek czeka na mnie). 8)
Pogoda też dobija. Ma być niedługo coś koło 15 stopni. Fujjj to niehigieniczne w lutym. ;D

Piwo W***a Strong wypiłem, stąd mam skłonność do oftopów :)
A do słuchania czegoś szukam wśród CD.

Ja może "Floodland" Sisters of Mercy się jeszcze podołuję troszkę.

The Velvet Underground - The Velvet Underground.

Mimo, że z mp3, słyszę szum przewijającej się taśmy. Fajnie gdyby analogowe nagrywanie wróciło do łask.

David Gilmour "About Face" - przyjemna muzyka, momentami rozorkiestrowana, ale gra G. na gitarze po prostu świetna.

Rammstein - "Reise, reise" ;D
Lubie Rammstein :)

Ja jakoś nie mogę się przekonać do tego zespołu (wolę Kraftwerk).

A teraz leci sobie u mnie coś nietypowego czyli Piosenki Kabaretu Starszych Panów - box z 5 cd. Świetne (śmieszne) piosenki  8)

We're all living in America,
America is wunderbar.
We're all living in America,
Amerika, Amerika.
We're all living in America,
Coca-Cola, Wonderbra,
We're all living in America,
Amerika, Amerika.

8)

Autobahn, autobahn  ;D

Wir sind der Roboter  8)

Music non-stop  :)

Trans Europe Express  8)

Troche znam :)

Z niemieckich kapel bardzo także lubię Einstürzende Neubauten, będę pewnie na ich koncercie w Wawie na wiosnę 8)

Znam nazwę i rodzaj muzyki (bodajże elektroniczna awangarda czy jakoś tak), ale nie miałem okazji posłuchać.

A teraz leci sobie u mnie Jethro Tull "Aqualung" - fletna to muzyczka.

Mamy na forum specjalistkę 1 kategorii od Einstürzende Neubauten, ale ona na razie nie ma czasu pisać.

A Jethro Tull uwielbiam, chyba wszystkie płyty 8)

Peter Hammill - "None Of The Above".
Już od dłuższego czasu nie słuchałem tej płyty.

How Far I Fell i Like Veronica uwielbiam.

Ja podobnie :)
"Like Veronica" to genialny utwór.

Lubię tę płytę, mimo, że jest ona bardzo smutna, momentami nawet posępna i dołująca. Ale "Like Veronica", "Tango for One" i "In The Bottle" (te gitarowe zgrzyty) należą do moich ulubionych.
U mnie teraz VDGG "Utrecht 24.09.1976" - świetny koncert, z jakością średnio, ale da się słuchać.

No, mi też podobają się te "zgrzyty".

A teraz:
VDGG - "Worldly men and strangers", Live Rimini 9.08.1975 r.

Też świetny koncert - większość dodatków na remasterach i "Box-ie" pochodzi z tego koncertu.

U mnie powrót do Present.
Z CD1 najlepsze moim zdaniem są Boleas Panic i Abandon Ship!. O Boleas Panic powiedziałbym nawet "idealne!".
Z CD2 moi faworyci to Vulcan Meld, Crux i Price of Admission.

Ja tez uwielbiam "Boleas Panic", szkoda Jacksona...

"Jedynka" jest wspaniała (eehh to "On the Beach" - to surfowanie...  ;D i spacer po plaży... 8)); "dwójka" z tymi improwizacjami po prostu zachwyca, no i trzeba tego posłuchać kilkakrotnie. ;)

No, bardzo lubię ten album.

Wlaśnie "leci" Faint Heart And The Sermon, super wykonanie (z "Worldly men...", pisałem już wcześniej).

King Crimson "THRAK" i skat na komputerku.

Ja tam wole wszelakie pasjanse, jest mowa o kartach na kompie :)

Z braku laku gram z jakąś Fridą i Heinzem. Ale cieniaski z nich. ;D

Na Mazowszu to skat zbyt popularny nie jest, raczej w pokera i brydża gramy, ale ja akurat nie :)

U nas na Śląsku skat bardzo popularny. Kiedyś (w starych dobrych licealno-studyjnych czasach) to się grało po kilkanaście godzin nawet (bez snu, ale z skrzynką piwka).

Trochę wiem, w podstawówce miałem w swojej klasie koleżankę z Katowic 8)

Rammstein - "Rosenrot" 8)

Niemcy rządzą!!!  ;D
U mnie dziś dołująco - Sisters of Mercy "Floodland" i The Cure "Pornography" (deluxe edition 2 CD)  8)

Einsturzende Neubauten - "Perpetuum Mobile" ;D

Dziś oglądam na floydowo:
David Gilmour "Remember That Night" - cudo;
Pink Floyd "The Final Cut" - dziwne obrazki do 4 utworów z ostatniej watersowskiej płyty Floydów.

Rammstein - "Mutter" 8)

Po nocnej imprezce - Peter Hammill - różne balladowe kawałki na odprężżżenie, i oczywiście kawy dużo...

VDGG "Umbertide" - ale audio, udało mi się zdobyć; jakość znakomita; wykonanie jak każdy fan wie bardzo punkowe...

Szczególnie dotyczy to gitary PH ;D

A ja teraz słucham:
Peter Hammill - "The Silent Corner and the Empty Stage".
Czyli zupełnie nie znanej nikomu płyty (oryginał) 8)

Gry na gitarze, śpiewu w niektórych kawałkach i postawy (że tak to nazwę). Bo jak ostatnio oglądałem video z Umbertide, miałem nieodparte wrażenie, że PH kojarzył mi się i był nieco podobny w tym co robił - śpiewając i grając Lemmingów - do wokalisty Green Day.  :o

"Silent Corner..." z Lousem i Lie to killer niesamowity.  8)

Na początku koncertu "Umbertide" to PH zachowuje się jak rasowy punkowiec ;D
("Lemmingi" szczególnie).

I dobrze, bo jakieś zmiany po odejściu Jaxona musiały nastąpić.  :D
A propos tego koncertu - podoba mi się końcówka "Meurglys III", gdy kamera pokazuje Bantona stukającego stopą po klawiszach basowych. A wykonanie "Still Life" (wiem, że się powtarzam) z grą PH na gitarze elektrycznej zniewala.  :o

[...]

Szuja, obrzydliwa larwa i szczerzuja!
Szuja- do najtępszych pierwotniaków rym!
Szuja, bezlitosny kamień i statuja!
Fałsz i ruja bezustannie powodują nim!!!

[...]

To chyba mój ulubiony kawałek ;D
Odpowiadam teraz, bo wcześniej przeoczyłem to.

Roger Waters "Flickering Flame" - z nostalgią za tym kiedy nowa płyta... (nie liczę "Ca iry" bo to mi nie odpowiada).
No i Hammillek - "Bydgoszcz 15.12.1999"

Ca ira nie jest taka zła, tylko lepiej nie oglądać dziwnej choreografii Józefowicza :)

Jak na operę napisaną przez rockowego gościa to nie, ale jakoś opery mnie nie biorą (może poza Usherami PH ;D); w ogóle muzyka klasyczna mi nie leży.  :D

U mnie kolejne podejście do Mars Volta i ostatniej ich płyty. Nie jest zła, ale... Fajne są te wstawki saxofonów i fletów (aż się prosi o więcej - ale na to nie ma co liczyć :(), fajne są liczne solówki gitarowe; zdecydowanie przydał by się moment oddechu, a tu nic tylko ostre łojenie.  :)

A ja lubię dobrą klasykę, np. Bach wymiata, to "ojciec" całej późniejszej muzyki :)
Za operą też nie przepadam, no "Uszerzy" i "Ca Ira" to wyjątki.

A teraz też słucham klasyki: Peter Hammill - "In Camera" ;D

Widzę Hennosie, że PH klasyczny po kolei u Ciebie  :D; wczoraj "Silent...", dziś "In camera" (dla mnie najlepsza płyta Mistrza) to jutro pewnie będzie "Nadir..." lub "Over". ;)

U mnie relaksująco Pet Shop Boys "Please - further listenings" (maxisingle, remixy, b-side etc....)  8)

"Over" słuchałem niedawno, coś innego wymyślę :)
Aktualnie chyba "Silent Corner..." i "In Camera" najbardziej mi odpowiadają.
No i... "Incoherence".
Ale taka klasyfikacja nie ma sensu wielkiego, hihi.
Tych płyt najczęściej słucham, a mam taką "szajbę" że potrafię jednej płyty słuchać przez cały dzień, hehe.

Jedną płytę cały dzień? U mnie chyba niemożliwe.  :D
Wolę skrajności.  ;D
Aktualnie zmiana klimatu - z popu do metalu - Voivod "Phobos" - kosmiczna płyta z kosmiczną wersją "Schizofrenika" :o

No, ale to z przerwami, nie bezpośrednio po sobie :)

Słyszałem gdzieś tę wersję "Schizofrenika", fajna ;D

I znów skrajność za skrajnością:
Joy Division "Closer" - chyba nikt nie zbliżył się do takiego natężenia smutku i beznadziei jak Ian Curtis i s-ka na tym albumie (no może Cure na "Pornography")

Racja, "Closer" to jedna z moich ulubionych płyt, jeśli można tak powiedzieć.

Co dziwne nie wchodziłem wczoraj na forum a słuchałem.... Joy Division Closer ....??? co to był wczoraj za dzień ????
Poza tym The Cure Paris i Show
Oraz nową płytę Fisha - Trzynasta Gwiazda

John Mayall & The Bluesbreakers. Poza tym tony bardzo starego bluesa. Film Martina Scorsese 'The Blues" tak mnie nakręcił.

Chyba wybiorę się na Claptona do Gdynii.

Ja dziś byłem w rozjazdach, ale nie omieszkałem sobie posłuchać Petera Hammilla (wraz z Nickiem Potem i Stuartem Gordonem) "The Marginal Vox" 18.10.1990; koncert trochę podobny do albumu "Roomtemperaturelive", ale na bootlegu mamy m.in. świetną rozimprowizowaną wersję "Last Frame" i na bis "Again" (ale acapella! rewelacja).

Neil Young "Everybody Knows This Is Nowhere" - klasyka z 1969 roku.

Primus - "Rhinoplasty" 8)

Czyli odlotowcy.
U mnie dziś Marillion - bootleg z 1983 roku z koncertu z Niemiec, ale świetna jakość nagrania i Fish sypiący dowcipami jak z rękawa (w języku niemieckim, np. piosenka "Three boats down from the candy" jest o tym że dwoje ludzi robi na plaży "rompink pompink" i takie tam). Program oparty głównie na 2 pierwszych płytach i singlach.
A w kolejce Lacrimosa - single.

U mnie teraz też odlotowo:
King Crimson, a właściwie The Projekcts - "The Deception Of The Thrush".
Tutaj opis tej kompilacji:
http://www.cduniverse.com/search/xx/music/pid/1259454/a/Projekcts+The+Deception+Of+The+Thrush.htm (http://www.cduniverse.com/search/xx/music/pid/1259454/a/Projekcts+The+Deception+Of+The+Thrush.htm)

A ja słuchałem Sigur Ros "()" - spokojna relaksująca muzyka prosto z krainy lodów czyli Islandii.

Z racji różnych przeżyc osobistych, Islandia mocno kojarzy mi się z filmem-koncertem Pink Floyd "kqed" - polecam!
Tutaj kilka kadrów z niego:
http://www.pinkfloydsound.it/KQED/index.htm (http://www.pinkfloydsound.it/KQED/index.htm)

Nie znam tego, ale już szukam. ;)

"Zamłotkuj" po znalezieniu, ale to chyba nie będzie trudne.
Film ma niesamowity klimat, psychodelia pierwsza klasa, w sumie jest podobny do "PF w Pompejach" trochę, mamy tam równie ciekawe zdjęcia i odjechaną wersje "Atom Heart Mother".

Dezerter - "Underground Out Of Poland" 8)

Po trochu różne różności -
teraz Kraftwerk "Maximum-minimum", wcześniej trochę VDGG "Vital" i Nick'a Cave'a "Boatman's Call"

Holyhell - "Apocalypse".
To tylko maksisingel, ale fajny, coś w rodzaju Nightwish, chociaż wokalistce (Marii Breon) wiele do Tarji Turunen brakuje, ale jednak obecną wokalistkę Nightwish kładzie na łopatki  ;D
Ja taką muzykę traktuję jak pop, bo popu właściwie nie słucham.

A ja Pink Floyd
Rożne płyty Ale "Wish you were Here" Najbardziej

Z powodu piątkowego koncertu Nową Falę w rytmie bossa novy - czyli zespół Nouvelle Vague - płyty Nouvelle ague I i Bande A Part, a także PH Time For A Change - bootleg z 1985 roku z Utrechtu

Oglądam/słucham Pink Floyd "29.04.1970 KQED Studios" - świetny koncert

Moi popowi ulubieńcy czyli Pet Shop Boys "Cubism - Live In Mexico 2006"; chociaż w przypadku takich wykonawców słowo "live" ma chyba inne znaczenie  ;); dla mnie bez znaczenia - fajny koncertowy "the best of" 8)

The Cure "Praga 2008" - 3 CD

I jak podobała Ci się "odlotowa" realizacja filmowa? :)

A Ja Peter Hammill
"Out Of Water" i myślę sobie Arcydzieło
Dlaczego Peter Nie jest tak sławny jak Franciszek Z ?

Skończę to czuję że posłucham Trypical solo Performance

A z Video (bo widzę że taki tu temat) To ogladałem sobie Wczraj DVD The Police "Sychrnicity Concert" Coś wspaniłemgo
Pewnie znacie 

Bardzo. I mam ochotę na jeszcze.
A teraz Depeche Mode "Devotional 2004" - niezły koncert.

Słucham "Szkieletów"
Szczerze powiem trochę za mocny i zbyt agresywny wokal jad dla mnie ,zwłaszcza ze wydaje mi się że tak to jest nagrane że Głos Petera jest nagrany głośniej niż jego fortepian

Ale rzeczą szczególną jest tu Utwór Sleepwakers Niestety zgrany tylko w połowie
Peter Hammill chyba tego na koncertach solowych nie wykonuje od jakiś 25 lat

Poza tym bardzo fajnie opowiada o utworach :)

Eeee tam. Wokal genialny, mocny, ostry i taki jak powinien być.
Sleepwalkers wg moich informacji (zapraszam na http://vdgg.art.pl/forum/index.php?topic=44.0) i dociekań PH grał w latach 1991-1992 i 1997, w 1982 i 2005 tylko recytował tekst na scenie. Natomiast w "Szkieletonach" grał ten utwór razem z "Plagą" - jako "Plaque of Sleepwalers".

W tej chwili u mnie "Red" King Crimson.
No a gadki są interesujące (np. że "Still Life" to opowiadanie science-fiction).

A teraz VDGG "New York 18.10.1976" - genialny koncert  8); ależ się Hammill drze w "Lemmingach", "La Rossie", "Gogu" i "Arrow" - rasowy punkrockowiec  :o; że o grze w 25-minutowej wersji "Meurglys III" nie wspomnę (okrzyk łelo-łelo jak zwykle na początku tego utworu :D).
I jeszcze mała anegdota - na widowni był Fripp tego wieczoru i dało się słyszeć okrzyki - "dawajcie tu Frippa"  (marzenie by z VDGG kiedyś zagrał tkwi we mnie od początku  ;D)

O Tak First And Last to coś niesamowitego !!!

Szkoda ze taka zła jakość techniczna
Gdyby nagrać ten koncert profesjonalnie z zamiarem zrobienia płyty koncertowej
To byłby jeden z najlepszych albumów koncertowych świata
Ceizurac Gdzie dokładnie ten okrzyk "Dawajcie  tu Frippa" Jakoś nie usłyszałem a bardzo bym chciał:)

Ja tego okrzyku nie słyszałem, ale czytałem o tym na http://www.vapp.de/ph/index.htm (rok 1976 - 18.10 - NY - pod opisem bootlegu jest pilgrims review - tam)

George Michael "Twentyfive" - fajna, relaksująca muzyczka...
Wcześniej Wishbone Ash "Argus" i oczywiście VDGG "H To He" (wg mnie najlepsza płyta zespołu)

I'd have to be a warrior -
A slave I couldn't be -
A soldier and a conqueror,
Fighting to be free.

8)

Też tak kiedyś myślałem, potem zmieniłem zdanie, że Still Life, potem World Record, w tej chwili traktuje wszystkie stare prócz 1 i 2 na równi ;)

U mnie Johnny Cash ostatnio.

Peter Hammill "Live at Sala Universal" (1986)

Kiepska jakość (najbardziej wkurzają zakłócenia wynikające z kompresji MP3)
Ale koncert świetny (lepszy od niego tylko "Tides")
Ciekawie brzmi np. "Skin" w wersji akustycznej 

No ja bym się kłócił czy to jest kiepska jakość. Mam gorszej jakości nagrania i naprawdę da się tego słuchać.  :)
A koncert z Madrytu świetny, chociaż przeszkadzała mi jedynie impulsywna publiczność.  ;D

Dziś miałem ostro: Vader, Death... 8)

A teraz VDGG "Trisector" (ale spokojnie, tylko sample...)  ;)

Genesis - Live In Katowice

I ta burza w tle, kto był ten wie....

Ale Tides ma lepszą ;)
A Mnie publiczność się podoba :)
Jakaś odmiana
Koncert to nie msza ;D 

A tak poza tym to nie lubię np wyciszonej publiczności na "The Margin"

Albo robinia oklasków w Mono (nie rozumiem tego) a tak  np. jest na "Veracious" 
 To niszczy trochę atmosferę 

Chciałby  kiedyś usłyszeć koncert Hammilla gdzie ludzie śpiewają razem z nim

O To by było dobre Pytanie Czy chciałby miewać takie koncerty  ;D
Nie wszystkie rzecz jasna ale "Vision" Albo "Out of My Book","Shell" 

Nie lubie współczesnego Genesis, po odejściu Garbiela było coraz gorzej, moim zdaniem ;)

Na dobre gorzej zaczęło się po odejściu Stefka H., dwie pierwsze płyty z Collinsem na wokalu ("A Trick Of The Tail" oraz "Wind & Wuthering") były bardzo dobre...
"We Can't Dance" to też dobra płyta, chociaż utworów typowo "collinsowych" jest trochę na niej za dużo.
Ale to było niezłe zaskoczenie po "Invisible Touch".
"Calling All Stations" to także niezła płyta moim zdaniem.

Calling All Stations lubie, ale późniejsze albumy znam wybiórczo. A Trick of the Tail bardzo dobre.

Uwielbiam 1szy album Genesis (From Genesis to Revelation), słyszałem, że się do niego nie przyznają ;) Mi on pasuje, z tego co czytałem to chcieli chwytliwe piosenki nagrać, wyszła taka delikatna psychodelia.

Calling All Stations to ostatnia studyjna płyta Genesis (rok zdaje się 1997), więc chyba miałeś na myśli wcześniejsze, nie późniejsze :)
"From Genesis to Revelation" został zepsuty przez producenta, Jonathana Kinga, który chciał zrobić z grupy coś w rodzaju The Moody Blues i do wszystkich utworów wcisnął na siłę smyczki.
Poza tym płyta sprzedawała się słabo, bowiem (z racji tytułu) trafiała głównie do działu z muzyką religijną w sklepach :)
Na dobre pierwsza płytą Genesis (już bez durnego producenta) był album "Trespass" z roku 1970, ale jeszcze bez Collinsa.
Ale i tak jest niezły.
W każdym razie poniżej wymienione płyty trzeba znać:

Trespass (1970)
Nursery Cryme (1971)
Foxtrot (1972)
Genesis Live (1973)
Selling England by the Pound (1973)
The Lamb Lies Down on Broadway (1974)
A Trick of the Tail (1976)
Wind & Wuthering (1976)
Seconds Out [live] (1977)

Można jeszcze dorzucić do tego "We Can't Dance", bo to w sumie w pewnej częsci powrót do dłuższych kompozycji, chociaż są tam też numery czysto "collinsowe".

Sorry za długi tekst, ale Genesis to moja chyba największa "szajba", hehe ;D

Źle się wyraziłem, miałem na myśli późniejsze w stosunku do tych z Gabrielem. Te co wymieniłeś znam prócz Seconds Out.
From Genesis to Revelations mimo to uwielbiam, jest piękna.
Trespass też, to już konkretne wprowadzenie to tych słynnych albumów.

"Seconds Out" to dwupłytowy album koncertowy, nagrany już przez skład bez Gabriela. Jest on uważany za jeden z najlepszych albumów koncertowych w historii rocka. Chociaż osobiście dopisał bym też do tej listy "Genesis Live" z roku 1973.
Mimo braku Gabriela na "Seconds Out" jest choćby bardzo dobra wersja "Supper's Ready"; Tomek Beksiński kiedyś powiedział, iż w tamtych czasach Collins był bardziej gabrielowaty niż sam Gabriel, hehe.
A jeśli mowa o "Genesis Live" z roku 1973, to jest tam np. świetne wykonanie utworu "The Knife", już z Collinsem na perkusji.
Perkusista grający na "Trespass" był, oględnie mówiąc, cienki i "The Knife" studyjnie nie brzmi tak dobrze.

Live z 73 znam.
Słyszałem jakieś Supper's Ready z Collinsem i pamiętałem, że było elegancko, tylko strasznie jęczał przy moim ulubionym fragmencie, tym z "he's a supersonic scientist" ;)

He, jakoś nie zwróciłem na to uwagi, muszę sprawdzić na "Seconds Out" :)
Istnieje też ponoć wersja "Live" z "Supper's Ready" na drugiej płycie, ale to był chyba tylko test pressing.

Teraz u mnie John Lee Hooker i Miles Davis, jazzowy wizjoner trąbi do pierwszorzędnego bluesa.

Roger Waters - "The Pros & Cons Of Hitch Hiking".

Wczoraj premiera....

Wsiadłem do tego pociągu zwanego Trisector...

Trzy przesłuchania, i ostatnie trzy wagony (czyt. utwory) All That Before, Over The Hill, (We Are) Not Here układają się w porządną całość pod względem muzycznym...
Już zaczynam lubić tę płytę
Jeszcze spojrzałem na dwa spowalniacze, znany z koncertów Lifetime i The Final Reel

Lifetime napisany tylko przez PH wg opisu z książeczki, tekstowo wydawał się łatwy, zatem zaraz wrzucę w tłumaczenia...

Dodatkowe płyty przesłuchane wczoraj:

Pineapple Thief - What Have We Sown
oraz Manic Street Preachers - Send Away The Tiger (Maniacy pojawią się w Poznaniu 21 czerwca, a bilet na festiwal tylko 59 PLN)

Ja jestem po pierwszym przesłuchaniu. Hmmm co tu napisać.  :D
Moje odczucia po:  :)
kawałek 1 - instrumentalny, typowy rockowy, organy, fajnie to wszystko idzie...
2 - szybki żywiołowy z świetnym motywem organowym
3 - "niemelodyjny fortepianowy"
4 - piękna ballada z delikatną gitarą i pięknym akompaniamentem organów
5 - czad, solówka na organach
6 - leniwy, cichy...
7 - znowu czad (ale znany z bootlegów)
8 - poemat epicki,  około 4 min. niezłe mieszanie, około 8 minuty znów mieszanie gitary i organów
9 - fortepian, ciekawa perkusja...

To na razie tyle. Słuchałem przy szumie grzejnika w pracy, bo mamy zimno więc jest jak jest.  ;D

No to chyba nie jest źle ;D

A ja słucham zupełnie nieznanej płyty; Yes - "Close to the Edge" :)
(Remaster z bonusami).
 

Peter Hammill / K-Group "Amsterdam 8.04.1984" - świetny koncert; przesłuchuję na "wariata"; bo mam już ten bootleg, ale udało mi się zdobyć "inną" wersję, którą puszczono w radiu, z "The Cut" czytanym przez Hammilla i zapowiedziami radiowymi. Świetny koncert poza tym.

To daj Link na młotki  ;)
Chętnie posłucham

Jethro Tull - "War Child" 8)

Black Sabbath - War Pigs ;)
Oderwałem się na chwile od Trisectora, powróce jutro.

Jethro Tull - "j-tull dot com" 8)

Znowu w odtwarzaczu Trisector...

Po szóstym przesłuchaniu już wiem... mnie podoba się bardziej jak Present

Utwory 1-4 niby balladki, ale w tle jakiś niepokój - nawet w Lifetime, wsłuchując się w rytm perkusji i basu podróżujemy w nieznaną toń, pod tym podkładem rytmicznym może być nerwowo...;-)

Utwory 7-9 to już pisałem ( w Present najbardziej podobał mi się Nutter Alert, tutaj jest tak z We Are Not Here - podobne wrażenia)

Najmniej jeszcze wciągnąłem się w środek płyty, chociaż kto mi powie co tam krzyczą do siebie na początku Drop Dead, zanim jeszcze się rozkręcą na dobre... to jest zagadka ?

A poza tym

U2 z Chorzowa na DVD no i Pineapple Thief po raz kolejny

Będę zmuszony zaraz przenieść posty do wątku o Trisectorze, bo się bałagan nam robi :)
A ja czekam na przesyłkę z Trisectorem, więc nic nie mogę napisać.

No i przeniosłem, tutaj:
http://vdgg.art.pl/forum/index.php?topic=86.75 (http://vdgg.art.pl/forum/index.php?topic=86.75)

Yes - "Fragile".
(Remaster z bonusami).

Piękna to płyta; chyba najlepsza Yesów. 8)

U mnie odpoczynek od "Trisectora" (3 wysłuchania dzisiaj wystarczą) - muszę nabrać dystansu  :)
The Cure "Kiss Me..." i Pet Shop Boys - maxisingle.  8)

"Trisector" znowu; i mam takie wewnętrzne pytanie - czy to jest jeszcze progrock/artrock/jazzrock czy już tylko rock (vandergraafowy rock oczywiście)  :)

Bez wątpienia coś pośrodku... wsłuchując się w podkłady muzyczne, nadal dla mnie jest to prog, jazz czy art.... Myślę, że trochę linia wokalna jest mniej pogmatwana (nie ma nagłych zmian z głosu głęboko basowego do falsetu), stąd takie odczucia....

Właśnie, właśnie tego mi brakowało (tylko nie wiedziałem jak to wyrazić - pisałem co prawda o "ryku" Hammilla) - tych zmian w głosie.

Byłem Pewny że to napisałem ale nic

Mimo szacunku i bycia Fanem Rocka Progresywnego to YES Nigdy nie lubiłem
Nie wiem Dlaczego  Oczywiście posłucham ale bez wielkich emocji i rzadko oraz krótko

Trisectora Słucham niepokojąco rzadko 

Ja o Yes za bardzo się nie wypowiadam - nie znam całej ich twórczości; mam w zbiorach tylko 3 płyty - "Close To The Edge", "Fragile" i "Relayer" - wszystkie mi się podobają. Ale największe wrażenie robią tam partie basu (taki bulgot) Squire'a.

Aktualnie leci u mnie Grinderman i "Grinderman" - Nickowi Cave'owi znudziło się granie balladowe więc przypieprza se na gitarze. Extra. 8)

Ponieważ zbliża się Wielkanoc to w odtwarzaczu pojawią się :

Marillion - Seasons End (właściwie to Easter)

a dla "jaj" zespół Egg - z płytą Egg -(organy, bas i perkusja - ostatnie takie trio ???  ;) ;D )

Przedtem jednak inny nastrój W.A. Mozart - Requiem

Nastrojowo, ale inaczej - Peter Hammill "Radio Broadcast" - ballady (Don't Tell Me. Just Good Friends, Shell...ehh) i gitarowe szaleństwa (np. Patient i Last Frame po prostu jak zwykle szalone)

Złośliwie, albo przekornie (i przeciw ogółowi) słuchałem dziś Vadera "Impressions in Blood", na której mamy między innymi "przebojowy" kawałek, zatytułowany dosadnie "Hellelujay!!! (God Is Dead)"  ???

Ale teraz już się uspokoiłem - George Michael "Older" - relaks na całego  :)

A ja sobie słucham bonusów dołączonych do remasterów VDGG, taki np. "Angle Of Incidents" jest dośc ciekawy ;D

Świeżutki album The Raconteurs
(http://cms.pitchforkmedia.com/images/image/46946.l_2c1b6e51935b8bf777b275d2fd8f0b64.jpg)

Święta, święta i po świętach...

Odświeżyłem sobie dzięki temu niektóre z płyt...

Marillion - Seasons End, Holidays In Eden, Radiation, Anorak in UK, Marbles Live
Nick Cave - Let Love In, Boatmans Call
PH - Time for a change - Live in Utrecht
Egg - Egg
Clive Nolan & Oliver Wakeman - Jabberwocky ( o to jest niezłe wspomnienie, taka spójna bajkowa płyta z treści, symfoniczno rockowa z wykonania)

no i oczywiście nowość VDGG - Trisector

"Trisector" - wciąż  8);
A dziś na pewno będzie The Cure "Mixed Up"  :), może jakiś Hammillek koncertowo-bootlegowy z lat 70-tych (to na powrót z pracy, by pomęczyć współpasażerów autobusu  ;D ;D ;D).

U mnie ostatnio sama klasyka, dzisiaj:
Peter Hammill - "Chameleon In The Shadow Of The Night" 8)

Ale za to jaka klasyka. Mniam... 8)

U mnie radio (w pracy jestem więc co robić  :() - jedno z tych durnowatych (nie będę wymieniał imienia ;D ;D ;D)... Jeszcze 2 godz. 15 min. i potem też Hammill jakiś... :)

Peter Hammill - "Nadir's Big Chance" 8)

Peter Hammill "St Gallen 16.11.1973" - tu se poszalał PH; głosem robi wszystko. 8)

Marillion "Fugazi "
Słucham i sie zastanawiam co o tej grupie myśleć
Kiedyś te płytę kochałem Teraz to tylko sentyment
Myśle sobie że Marillion z tamtego okresu to Muzycy z predyspozycjami do gry New Romantic na wyskim poziomie którym sie Wydaje że drugim Genesis są I Próbują to Mi i sobie udowodnić
Od Lat Brzmi mi to jak Wydmuszka z Jajka bez zwartości dla Duszy Taki ładne Opakowanie
Ale Jednak słucham Wiec może coś w tym jest 
Jigsaw Brzmi całkiem dobrze

Ooo Marillion z Fishem ... Jeden z niewielu zespołów na tym świecie, który ekspresją choć troszeczkę zbliża się do Peter Hammilla.... Utwory takie jak… zresztą prawie wszystkie utwory z ery Fisha są przewspaniałe. Teraz (w tej chwili) słucham La Rossa.. po prostu od czasu koncertu w Krakowie ten utwór nie daje mi spokoju. A pomyśleć, że uważałem go za najsłabsze ogniwo Still Life…

W święta odświeżyłem sobie jeszcze zespół Camel - Rajaz i Paris Collection
Dwóch muzyków pojawi się w Polsce w tym roku http://www.lastfm.pl/event/499679

No a wczoraj kolejne bootlegi PH - kolekcja z holenderskiego radia, K group z Firenze

U mnie też na bootlegowo - lata 70-te od wczoraj rządzą.  8)

Z jedną małą przerwą - Depeche Mode "Some Great Reward" - ech te dziwne dźwięki, po prostu genialne... :)

Marillion lubię dwie pierwsze płyty (właściwie to pierwszą) - reszta jakoś mnie nie powala. ???

Ponownie witamy Godbluffa po dłuższej nieobecności na naszym forum. :)
Też zmieniłem zdanie co do La Rossy po krakowskim koncercie - jest świetnym kawałkiem o bezwzględnej miłości... :)

Wczoraj "Fireships Live 7.04.1992" PH i s-ki  - świetny koncert z porażającymi wersjami "Modern" i "Stranger Still".

Dziś - "Trisector" - coraz bardziej mi się podoba i ocena powoli zbliża się do 4 i pół z skali od 1-5. "Drop Dead" nawet zaczynam sobie nucić czasami... :)

Ja dzisiaj Ultravox "Rage in Eden"

Peter Hammill "incoherence" 

I Peter Hammill"Time for a Change"
 

Crimsonowo u mnie -
Robert Fripp "Kopenhaga 18.05.1979" - on i jego gitara tylko; mantra. 8)
King Crimson "The ProjeKcts" - cd 4 (suita Duch - masakra). 8)

Mnie po koncertowej wersji z Firenze z 1981 roku z głowy nie chce wyjść fragment :

But I just can't stop it,
why don't you tell me what's wrong?
My heart goes like a rocket, the feeling's so strong.
I just can't stop it, why don't you tell me what's wrong?
Don't think about it too long.

Więc weekend pod hasłem Sitting Targets się zapowiada

Peter Hammill (świeżutki jak poranna bułeczka) "Bologna 28.05.1973" (co za koncert!!!)  8)

The Lie (Bernini's Saint Theresa) 4:23
Slender Threads 6:01
German Overalls 6:26
Dropping The Torch 3:35
In The End 6:41
Easy To Slip Away 4:51
What's It Worth 3:48
Rock And Rôle 6:33
(In The) The Black Room 11:02
Refugees 6:32
Theme One 3:31 :o

Theme One u PH solo???
A jaki jest skład muzyków???

Mi kiedyś też ten kawałek zaskoczył głęboko w pamięć i nie mogłem się uwolnić;)
Sitting Targets- fenomenalny Stranger Still, utwór w którym zakochałem się słysząc go w Pradze ne żywo...

Tangerine Dream Alpha Centauri
Trudne Granie,Przez tytułową suitę przebrnąć nie daje rady Chyba jest przesadzona i naprawdę nudna :( Reszta trochę bardziej ciekawa ;)
Najlepszy jest  singiel Ultima Thule ;D 

Hehe.  :D :D :D

To zakamuflowany Van Der Graaf Generator (cały oryginalny skład). I to jest szok, że się rozwiązali w 1972, a w 1973 grają koncerty.  :o

Rozwiązali się ale pozostali przyjaciółmi ,Grali paprzcież na solowych płytach Hammilla 
Aktualnie słuchałem
Rush Live at Hamersmith Odeon 1978
Rush A Show of Hands

Teraz Roy Harper "The Unknown Soldier" 

Nowa zdobyczna rzecz:
PH (tym razem całkowicie solo) "New York 17.02.1978" - ale powoli mi idzie (bo jest tego dużo muzyki). Tego dnia PH zagrał 2 koncerty - early i late (3CD - jakość średnio-dobra).  8)

Dzisiaj leciał Bauhaus "Burning From the Inside" Najbardziej przebojowy album ale też chyba najlepszy  a Potem Peter Hammill Silent Corner..
A Teraz This ,Unrehearsed To wielki Utwór Choć trochę się nie zgadzam z twoja recenzją Ceizurac
Ten Utwór jest przede wszystkim balladą i Posiada taki moment ostrzejszy
 Always is Next To mój 2 Ulubiony z płyty Ale kawałki z The Noise chyba ostrzejsze były np.Where the Mouth Is

Na TVP Kultura w sobotę oglądałem filmik Profondo Rosso - z obrazem muzyka prezentuje się duzo lepiej ;)

Peter Hammill z kolegami z VDGG "Bologna 28.05.1973" - jest fenomenalnie; momentami mamy ścianę dźwięku - Rock and Role, Black Room (jakość średnio-dobra); a na deser jest Refugees i Theme One.

Kolejna świeża bułeczka:  :)
Peter Hammill "London 17.05.1996"

Łzy - "Słońce" - miażdżący debiut 8)

Kiedy nowa płyta Robercie? (Przepraszam, że tak na Ty, ale wiesz jak jest).

Ja akurat bardzo pouczającej bajki słucham "Czterej muzykanci z Bremy" (polecam Ci ją Bobie)

Płyta "Flipp & Hammoll & Bolec" właśnie "się nagrywa", obecnie robimy covery "Łez" i "Yes".
O wydaniu poinformuję.
A tej bajki nie znam.

Już nie mogę się doczekać. Będą improwizacje?

Bajka jest o biednych zwierzątkach, które swoją postawą (nie tylko muzyczno-wokalną) zawojowały całą Bremę. Nawet jakiegoś Awarda zdołali dostać.

No, oprócz coverów Łez i Yes będą tam wyłącznie improwizaje i to dość ciekawe, np. Piotr Hammoll po raz pierwszy zagra na fagocie.

A bajka faktycznie fajna musi być.

A na czym zaimprowizujecie panie Flippie oprócz fagotu? Proszę o jedną improwizację na drucie kolczastym; i jedną na starej, zużytej oponie.

A z bajek to teraz "Pan Twardowski".

Ale jaka opona?
Może być zimówka Semperit Top Grip, rozmiar 175x70x13?
Innej nie mam.
(Jest stara i zużyta).
Grupa Einstürzende Neubauten grała na ostatniej trasie na plastikowych rurach kanalizacyjnych, w które było tłoczone powietrze z wielkich budowlanych sprężarek, więc tego pomysłu niestety nie wykorzystam, chociaż fajnie to brzmi :(

Poproszę o rowerową - typ "Romet 200"

U Mnie dzisiaj Kultowa Pozycja Ich Troje "AD4" -Dynamiczna charakterna muzyka I Do tęgo te pełne liryzmu i buntu oraz motywacji teksy!!!  "Wstań powiedz Nie jetem Sam" Ah aż się cieplej na duszy robi. Czuje że nie jestem sam Dzięki Michał!!!

Nie znam się na oponach rowerowych, ja się wśród samochodów wychowałem ;D


Racja, genialna pozycja, pamiętam, jak stałem w kolejce po tę płytę (chciałem kupić w dniu premiery).

Ale u Was hiciory, aż wstyd się przyznać, że u mnie leci Gabriel Peter ;(

Zaraz się poprawię i włączę hmmm.... Rubika!

Koniecznie
Orium Yues-Hytrus Najlepiej  :) ;)

Koniec słuchania Tego Bezbożnika  Cyklisty i żyda HAMMILLA!!!!  >:(
Zastanówcie się czemu tak często koncertuje w Niemczech Bo to wróg Polski :'(


 A Gabriel to Agent!!!
 

Technotronic "This Beat Is Technotronic", Dr Alban, Dolly Parton... Aż się chce śpiewać!  :)

Christopher Hamill, bardziej znany jako Limahl, płyta "Tell Me Why".
http://pl.wikipedia.org/wiki/Limahl (http://pl.wikipedia.org/wiki/Limahl)

VDGG leci jak zawsze...

Van Der Graaf Generator "Amsterdam 31.03.2008" - bez niespodzianek, mamy kilka nowych utworów z "Trisectora", na bis jak zwykle powalające "Still Life".

Ulver - Blood Inside
Niesamowita muzyka. Niesamowita podróż. Znacie?

Znam. Piękna muzyka. Chociaż "Perdition City" i "Shadows of the Sun" też genialne.

Ja nie znam...

Peter Hammill Pandora's Misic Box 1983
Niestety tylko 3 kawałki Najlepsza wersja utworu Last Frame
zwłaszcza ze tej z płyty studyjnej specjalnie nie lubię Ale tutaj brzmi Kosmicznie nieziemsko!!!!!
Zastanawiam sie jak to możliwe że nie ma tego na płycie   "+" od The Margin Zwłaszcza ze jakość znakomita. Słucham tego po 15 razy!!!

VDGG "Amsterdam 31.03.2008" - słucham kawałkami w pracy; piękne to - "Over the Hill" - szkoda tylko, że mało szaleństw w stosunku do wersji studyjnej.  8)

Te koncerty w Amsterdamie mają jakąś magię czy co?
Van Der Graaf "Amsterdam 3.05.1977" - niesamowity koncertowy show; jakość bardzo dobra jak na te czasy odległe. Że o samych utworach nie wspomnę...

Masks 8:49
Rock And Rôle 10:40
Arrow 10:39
My Room 8:54
The Siren Song 6:19
Time Heals 10:14
Lost And Found 11:02
When She Comes 8:27

"Perdition City" chyba nawet lepsza. Z pozoru trudna ta muzyka, a wchodzi od razu. :D
Rzadko słucham muzyki współczesnej, ale Ulver mogę postawić obok tuzów starego art rocka, mimo że muzyka całkiem inna. Progresywna w prawdziwym tego słowa znaczeniu.

Racja, mimo, że naprawdę trudno określić co Ulver gra, ni to artrock, ni to jazz, ni to rock. (Chyba, że się weźmie pierwsze płyty Ulvera na tapetę - to taki oczywisty czysty skandynawski blackmetal). Właściwie jest to awangarda, ale znośna. :)

A ja teraz słucham Petera Hammill "Brema 8.03.1985" - niekompletny koncert, ale jakość super, a o wykonaniu nawet nie mówię. 8)

Właśnie słycham tego koncertu z Paryża 2005 co polecanie na młotkach i muszę przyznać, że nie sądziłem, że będzie aż tak dobry. Słychać zdecydowany postęp w stusunku gdy grali ten materiał w Londynie. Utwory bardzo przypominają studyjne wersje.
Właśnie jestem na Lemingach i to jest najlepsza wersja Live jaką słyszałem. Brakuje tylko niestety La Rossa...:( 

Ja w weekend dopiero to cudo z Paryża posłucham, teraz brak czasu..Ale cieszę się, że porwałem kilka osób tym koncertem...

Ten koncert mam już dawno, ale z innego źródła, więc dotąd milczałem na ten temat. Sam koncert wiadomo świetny.

U mnie dziś Van Der Graaf Generator "Manchester 5.11.1977" - świetne, ale dźwięk troszkę nie taki jakiego by się chciało. Wersje "Wolfa", "Lizarda" i "Cat'a" pyszne; na bis "Still Life" (10 minut ponad).

U mnie dziś tylko The Tangent i ich najnowszy album  Not As Good As The Book. Polecam ten zespół nie tylko dlatego, że na pierwszym ich albumie gra David Jackson ale również dlatego, że czerpią oni najlepsze pomysły i motywy z najlepszych muzyczno-progresywnych dźwięków lat 70. Najlepsze jest to, że tym przypadku efekt odgrzewanej zupy nie jest ani troszkę odczuwalny.  Proponuję  zobaczyć sobie jak bardzo przychylne recenzje dostaje płyta na progarchives.com, z resztą właśnie one zachęciły mnie do kupna tej płyty i ani troszkę nie żałuje, tym bardziej że muzyki jest aż 95minut.. Po prostu klasyczny rock progresywny w znakomitym wydaniu. POLECAM!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=XXN0CUren-c&feature=related

Tangent Dobry zespół. Znam
Ale ostatniej płyty akurat nie

Kolejna świeża zdobyczna rzecz:
Van Der Graaf "Oslo 9.03.1977"


CD 1 (45:33):
Crying Wolf 5:12
Lost And Found 9:36
Rock And Rôle 11:26
Arrow 9:42
My Room 9:35

CD 2 (46:59):
The Siren Song 6:59
Time Heals 10:35
When She Comes 9:26
Urban 9:43
Last Frame 10:15

Nie będę nic pisał - proszę spojrzeć na setlistę i długości piosenek. Bas, skrzypce, perkusja, gitara/fortepian po prostu niszczą. Bardzo ostre te wersje, bardzo rozimprowizowane, szalone.

W sobotę koncerty z Paryża 2005 rok i jedyny koncert z USA NYC z1976 roku - tutaj przy okazji poprzeglądałem sobie wspomnienia z książki The Book z tego koncertu...

A w niedzielę - odgłosy natury (ptaszki itp.) w Puszczy Zielonka - odpoczynek na rowerze

Tak to był koncert superowy.
A natchnąłeś mnie to se teraz słucham koncert o 3 dni wcześniejszy z Toronto - znany jako "Satan, God and Nemo and more" (świetny tytuł zaczerpnięty z "Goga")

Peter Hammill "London 24.04.1992"

CD 1 (50:11):
Don't Tell Me 5:18 piano
Too Many Of My Yesterdays 4:54 piano
Time Heals 8:11 piano
Not For Keith 3:51 piano
Time To Burn 4:16 piano
Easy To Slip Away 4:47 piano
Usher Suite (incomplete)18:50 piano

CD 2 (76:08):
I Will Find You (incomplete) 2:50 electric guitar
Something About Ysabel's Dance 8:45 electric guitar
Fireships 8:09 electric guitar
Modern 10:54 electric guitar
His Best Girl 9:28 electric guitar
Curtains 5:40 piano
A Way Out 9:10 pianopiano
Traintime 6:09 piano
Patient 10:34 electric guitar
The Future Now 4:26 piano

Płyta druga wraz z Nickiem Potterem, Stuartem Gordonem i Davidem Lordem.

VDGG Live In Basel 1972

Killer 9:20
After The Flood 13:23
Lemmings 11:50
W 6:25
Theme One 5:02

Oraz występy reaktywowanego The Police z Macau z tego roku, a także Radiohead z Londynu z 2008 roku

I znowu bootlegowo
VDGG
"Birmingham 6.05.1976" - jakość średnia, ale to nic w porównaniu z wykonaniem "Arrow", "Black Room", "Still Life" czy też "Childlike...".

Słuchałem dziś sobie -
Petera Hammilla "New York 17.02.1978" - drugi koncert tego dnia.

CD 1 (42:29):
The Lie (Bernini's Saint Theresa) / House With No Door 12:55
Time Heals 7:19
This Side Of The Looking-Glass 3:42
A Plague Of Sleepwalkers 8:59
Out Of My Book 5:26
Lizard Play 4:05

CD 2 (41:45):
(On Tuesdays She Used To Do) Yoga 3:26
Mirror Images 6:08
Palinurus (Castaway) 5:15
Still Life 7:50
Easy To Slip Away / Refugees 9:57
In The End 9:06

Rewelacyjny set. Rewelacyjny początek - "Lie" i "House with no door" zagrane razem, bez przerwy. Mamy chyba najlepsze wykonanie "Time Heals". W "fortepianowych" utworach dużo "dodatkowych" dźwięków. W ogóle dużo improwizuje sobie, a w "Mirror Images" nawet sobie pod nosem nuci "nanana" - no to jest niesamowite. Poza tym mamy tu - rzadko wykonywany - "Palinurus" z diabelską partią "From soprano through to basso". A zakończenie już powala - znowu zagrane bez przerwy "Easy to slip away" i "Refugees"; a potem jest już tylko "In the end".  8)

Peter Hammill z kolegami "Genewa 11.11.1994"

VDGG - "Trisector" i tak pewnie będzie przez najbliższe kilka dni ;D

A ja ostatnio VdGG dużo nie słucham, chociaż wczoraj wrócił po raz kolejny Trisector.

Teraz Cat Power, dobra wokalistka.

U mnie wysyp bootsów i przesłuchuję po kolei, ale mi się już to myli powoli. ;D
Chyba wrócę na jakiś czas do normalności - może sobie puszczę Pet Shop Boys albo Vadera. 8)

Na razie Scorpins "Tokyo Tapes"-Cały koncert jest swietny ale słucham głównie Fly To The Rainbow  Speedy's Coming i in Trance